Meşru mudur değil midir bilemem ancak ortada böyle bir oluşumun olduğu da bir gerçek.

Büyük iskender, yakalanan bir korsana niçin denizi kötü niyetle kullandığını sorunca, korsan ona şu cevabı vermiştir:

“Ya sen niçin bütün dünyayı eline geçiriyorsun? Ben bu işi küçük bir gemiyle yaptığım için bana haydut deniyor, sen aynı işi büyük bir filoyla yapınca imparator diye anılıyorsun”

(Aziz Augustinus, De Civitae Dei, Kitap IV, Bölüm 4).

Olay aslında tamamen bundan ibarettir. Egemen gücün uygulayabildiği nicel cebirle meşrulaştığı toplumlarda gün gelir terör örgütü bu bağlamda galip gelirse artık onun kuralları meşru olur.

Zaten çok uzağa da gitmeye gerek yok. Millet olarak yakın siyasi geçmişimizde oynanan büyük oyunların her zaman çoğunlukçu bir anlayışla oynandığını görebilirsiniz.

O iyi bu kötü demiyorum. Herkesin elbette bu yolda bir takım menfaatleri var. Ancak önemli olan bu yapıların tepki mekanizmaları.

Yıllarca Kürt milliyetçiliği yapan bir yapıya da son dönemde güttüğü politikalar nedeniyle solcu demek de büyük gaflettir. Zira bu yapılanma ne istiyor? Doğuda özerk bir bölge. Eğer solcu bir yapı olsalardı sadece doğuda yaşayan kendi ırkına hitap etmez, tüm Türkiye'ye hitap ederlerdi. Dolayısıyla izledikleri politika zaten çoğunlukçu bir politika. Bunu solculukla bağdaştırmak yanlış.

Ancak savundukları fikir doğru mudur yanlış mıdır konusuna bir açıklık getiremeyeceğim. Zira bu öznel bir olgudur. Sizin abiniz dağda öldüyse elbette bir takım fikirlere karşı sempatizanlığınız oluşur. Ancak batıda etliye sütlüye karışmadan yaşayan biriyseniz de bu fikir sizin için önemsizdir. Bu çok ama çok ince bir çizgi. Burada esas olan fikrin tepki mekanizması.

Olay kesinlikle Türk Kürt kutuplaşması da değil. Tanıdığım Kürt arkadaşlarımdan MHP lilerle takılanlar da var, AKP'ye oy veren de var. Tabi ki bu noktada büyük boşluklar var. Millet olarak siyasi disiplin ve kültürden yoksunuz malesef. Hal böyle olunca az başta belirttiğim gibi nicel faktörler toplumlar üzerinde daha etkileyici oluyor.

Bir yandan bakarsak da şöyle bir tablo çıkıyor, reklamın iyisi kötüsü olmaz. Bir zamanlar Kürt diye bir ayrımın esamesi okunmazken şimdi Kürtler diledikleri gibi yaşayabiliyor, şarkılarını türkülerini söyleyebiliyor, kısacası bir dönem sahibi olamadıklarını iddia ettikleri bir takım haklardan şuan tümüyle faydalanabiliyorlar.