Bir şeyleri değiştirmek isteyen insan, işe önce kendisinden başlamalıdır.

Bilgi ruhun gıdasıdır.

Bir insanın onsuz yapabileceği ne kadar çok şey vardır.

Bir yargıç, iyi niyetle dinlemeli, akıllıca karşılık vermeli, sağlıklı düşünmeli, tarafsızca karar vermelidir.

Bilen insan kötülük yapmaz.

Sadece bir iyi vardır, bilgi; ve sadece bir kötü vardır, cehalet.

Cahil insan kendinin bile düşmanı iken, başkasına dost olması nasıl beklenir?

En faziletli insan, ruhen yükselmeye çalışan, en mutlu insan da yükseldiğini duyandır.

Endişelerinizden kurtulmak istiyorsanız , yaşamaktan en çok korktuğunuz şeyin bir gün başınıza geleceğini kabul edin.

Tokgözlülük doğal zenginliktir, lüks ise yapay yoksulluk.

Haksızlığa uğramak, haksızlık yapmaktan iyidir.

Eğitimin pahalı olduğunu düşünüyorsanız, cehaletin bedelini hesaplayın.

Haksızlık yapmak, haksızlığa uğramaktan daha acıdır.

insan bildiğini öğrenir.

Kadın erkekle bir kez eşit hale getirildi mi, artık ondan üstün olur.

Kainatta tesadüfe, tesadüf edilmez.

Kendin pahasına olduktan sonra tüm dünyayı kazansan eline ne geçer?

Kendini bil.

Kendini bulmak istiyorsan, kendin için düşün.

Kimseye hiçbir şey öğretemem, sadece onların düşünmelerini sağlayabilirim.

Ne pahasına olursa olsun, evlenin. Karınız iyi çıkarsa mutlu olursunuz,yok fena çıkarsa o zaman da filozof olursunuz.

Öğrenmek, eskiden bilinmiş bir şeyi yeniden hatırlamaktan başka bir şey değildir.

Sorgulanmamış hayat yaşamaya değmez!

Tek bildiğim hiçbir şey bilmediğimdir.

Sorgulanmamış bir hayat süren insanların hayatı, kendi ellerinde yada kendi kontrollerinde değildir. Onların denetimi dışarıdan gelmektedir.

Yalnız işsiz olanlar değil, daha iyi işler yapabilecek olanlar da başıboştur.

Kendin pahasına olduktan sonra tüm dünyayı kazansan eline ne geçer?

idam edilmeden önce karısı Xanthippe Sokrates'e şöyle der: "Ama sen suçsuzsun; suçsuz yere idam ediliyorsun."
Sokrates de buna karşılık şöyle bir cevap verir: "Be kadın, suçlu olarak idam edilmemi mi yeğlerdin?"

Sokrates sormuş: "Kimdir insan, insan nedir?"
Agora'daki gönüllü öğrencileri: "Onu bilmeyecek ne var? insan; iki ayaklı, tüysüz bir yaratıktır." demişler.
Ertesi gün, pazar yerine tüyleri yolunmuş bir horozla gelen Sokrates, canlı hayvanı göstererek sorusunu yinelemiş: "Yani böyle bir şey midir insan dediğiniz?"

Sokrates bir gün dar bir patikada ilerlerken karşısına dönemin soylularından biri çıkmış. Yol ise ancak birinin geçebileceği kadar genişmiş.
Birinin diğerine yol vermesi lazım iken soylu: "Ben senin gibi bir zavallıya yol vermem" demiş.
Sokrates'in cevabı ise şöyle olmuş: "Ben veririm."

Sokrates bir gün eve geç gelmiştir. Karısı da sürekli bu gecikmenin nedenini sormaktadır. Konuşmuş, bağırmış, çağırmış; Sokrates karısına karşı hiçbir tepki vermeyip önüne bakmaya devam etmiştir. Bunun üzerine karısı bir kova suyu Sokrates'in kafasına boşaltmıştır. Sokrates ise gayet sakin bir şekilde karısına şu cevabı vermiştir:
"Bu kadar gök gürültüsünden sonra, bu yağmuru bekliyordum... "