içerisi adamdan geçilmemeye başladı. Hepsinde birer silah vardı. Hazırlardı fakat liderleri yeterli değil diyordu. Zaten öyle de olmuştu. Bir grup genç saldırmıştı fakat çabuk ölmüşlerdi. Mekanın yarısını bile geçememişlerdi.
Lider:L
L:Çabuk olun! Kaçan adamı yakalayın!
Büyük bir hınçla mekanda geziyordu. Bir ara göz göze geldik. Öfke dolu gözleri vardı. Kan çanağı.
L:Bana bak Nergiz! Senin bu arkadaşlarını öldüreceğim. Elbet daha güçlü bir şekilde saldıracaklardır.
N:...
L:Buna hazır olup sevdiklerinin nasıl öldüğünü zevkle izleyeceksin.
Suratına tükürdüm.
N:Sen anca başını öldürürsün.

Ses rica etsem

Bu sefer eskisi gibi olmayacak üç sene yaşadım. Sanırım Orijin 18 yaşındaydı. Yanımda bir tabancam, birkaç şarjör mermi ve bir parça umut. Bu sefer olmayacak. Kokular artmışken bu sefer kaybedemezdim. Geçen sefer ki gibi yaptım. O sekiz kahramanın adına herkesi teker teker sırayla öldüre öldüre çalıştığım mekana girdim.
Laboratuvar Görevlisi:Lg
N:Bunlarda ne böyle?
Lg:Kaç yıldır üzerinde uğraştığımız bir şey. Sende bende çok iyi biliyoruz. Bu sonun başlangıcı.
N:izin yok! Başaramayacaksınız!
Her kafayı çıkarışımda üçer beşer indiriyordum. Çok kalabalıklardı.
Lg:iznini lütfetmedik senin.
Kafamda bir darbe hissettim. Bayılmışım. Uyandığımda beni dikey bir sedyeye bağlamışlardı. Başımda bir şeyler diyorlar fakat anlamıyordum. Birkaç gün öylece geçti ve sonrasında...

O gün Filiz Hanımla biraz muhabbet ettik fakat annemi göremedim. Yine de bu ayrı bir güç verdi bana. Annemin kötü halini görmektense iyi halini hayal ederek bu gücü kendinde bulmak... Benim bir görevim var fakat önce biraz mahallede zaman geçirmeliydim. Kemalin illegal işlerle zenginleştiği şu günlerde onun yanında sırf eski günleri yad etmek için pamuk şeker sattım tam iki sene. Orijinin on beşinci yaş gününde de vardım. Sonra da olacağım. Ama benim Rıfat denen adamı bulmam gerek.
Bir gün bağlantılar buldum ve yeni bir laboratuvarda çalışmaya başladım. Orada genel bir bilgisayar ağı ile anlaşıyorlardı.

Kemalimmm yapmazzz up

F:Sizin çılgınlık yaptığıniz anlarda mahalledeki yürüyüşünüzü gördüm ve gülesim geldi. Odaya geçip Orijine bakıyordum. Sonra mahallede sesler yükseldi. Bazı adamlar gelmiş millette onları taşlıyordu. Adamlar silahlıydı. Benim binaya ardından da eve girdiler. Biraz boğuştuk. Son çare olarak ateş etmekte buldular. Yere düştüm. Orijini aldılar. Mahalleli de beni hastaneye yetiştirdi. O gün Kemale olup biteni anlattım. Senin kaçırıldığını söyledi. Bende seni buraya gelir umuduyla işe başladım. insanlara bakıyorum artık. Ne sessizlik isterim ne de o tuhaf mahalleyi. O babanda sıyırdı zaten iyice.
N:Onu dün öldürdüm ben.
F:Mahalleli karışmadı yine?
N:Evet de neden?
F:Tek vaka baban değilde ondan.
N:Hadi canım.
F:Neyse işte. Bir şekilde hayattasın ya şükür.

amk yazma kadının ağzından gibilmeyi öpülmeyi falan aklımda hikayeyi canlandırıyom tuhaf oluyom

rezzzzzzzzzzzzzz

Ertesi gün Kemalin evinden ayrılıp rehabilitasyon merkezine gittim. Annemi görecektim artık. Bunca savaş ve koşuşturma beni iyiden iyiye yormuştu. Biraz daha moral depolamak benim de hakkım.
Resepsoyonist:R
R:Buyrun
N:Ben annemi...
F:Nergiz!
N:Filiz Abla. Sen ne yapıyorsun ya burada.
F:Benimle gel.
Beni merkezin bahçesine zütürdü. Neredeyse tüm hastalar buradaydı fakat annemi göremedim.
N:Annem nerede?
F:Annen iyi merak etme.
N:Nerede dedim?! O kadar şey yaşadım. Uzun zaman annemi görmedim. Görmek istiyorum.
F:Annen odasında fakat kendi yazdı kağıda. Kimseyi görmek istemiyor daha. Seninle gurur duyuyor. Ama senin annen olmasından utançlı. Göremezsin!
N:Hay lanet ya! Eee sen ne alaka burada?
F:Çok uzun hikaye.
N:Anlat anlat.

içeri Kemal girdi.
K:Kızım ne yaptın sen?
N:Hak etti huur evladı. Filiz Abla nerede?
K:Gitti o.
N:Nereye?
K:Söylemedi.
N:Nasıl ya?
K:Ben nereden bileyim söylemedi.
N:Tamam Kemal!
K:Kızma.
N:Ben annemi görmeye gideceğim.
K:Mahalleye dönecek misin?
N:Elbette. Pamuk şekeri kim satacak yoksa?
K:Alemsin. Bu gece bizde yat istersen.
N:Muniseyi görmem lazım. Onunla da hasret gidersem güzel olur.
K:Sen bilirsin güzelim. Her yerde seni arattım zaten. Bir daha kaybolma.
Avucuna telefon numaramı bırakıverdim.
N:Bir daha neden kaybolayım?
Kendimi Kemalin dudaklarına bırakıverdim.

Okuyoruz panpa yolla sen

Eve gittim. Anahtar her zamanki bıraktığım yerde saksının altındaydı. Belimde tabancayla kapıyı açtım.
Baba:B
B:Kimsiniz?
N:Senin o folloş zütünü gibecek olan kişi.
Otel saldırısında ne olduysa aynısı. ilk kurşun ayağına, ikinci kurşun koluna, üçüncü kurşun diğer bacağa. Son kurşun ise kafaya değildi. O lanet malafatınaydı.
Oracıkta can çekişiyordu. Mutfaktan üç ayrı bıçak aldım laboratuvar savaşına ithafen. Karşıma oturttum babamı. inliyordu. ilk bıçağı karın boşluğuna ikinci bıçağı sıkmadığım omzuna üçüncüsü de kafasına fırlattım. Bakın sapladım değil fırlattım. Bunun adı vahşettir. Babam bunu hak etmiştir.

şarkıyı dinlemeyeni gondiklesinler

Biralar geldi.
N:Çok büyümüş ya. Bunca zamandır savaşıyor olamam herhalde.
K:Sen hikayeni başa sar.
N:Kaçırıldım biliyorsun. Üç sene orada esir kaldım. Orijini sırf bana işkence olsun diye yerini söylediler. taktan aile falan filan. Babası piyasada yoktur Allah bilir.
K:Burdayım oysaki.
N:Sana demiyordum.
K:Şaka ya devam et.
N:Orada benimle ilgilenen iki kişi vardı karı koca. Onlarla kaçmak istedim. O mekanın sahibini parçaladık.
K:Parçaladınız mı?
N:Gerçek manada evet. Saniyede üçer bıçak darbesi seri. Neyse orada defter buldum. Paramda oldu. Evli çift binadan çıkamadı para bana kaldı. Ezilen insanlardan ordu kurdum. Uzun süre onlarla yaşadım. ilk savaşımda patladım. Biri hariç herkes öldü. Onunla iki otel odası tutup kaldık. Otele saldırı düzenlendi. Dün gece o arkadaşımı da kendim gömdüm. Şimdi elimde çokca adres, kararsız bir tip olan ben varım. Birde sana duyduğum aşkım. Oğluma olan özlemim. Almam gereken intikamım var.
K:Biliyorum duramazsın ama bir süre silkelenmelisin. Biliyorsun. Yorgunsun. Kokuyorsun. Ve sarı saçların toprak rengiyle karışmış. Biraz mahallede kal. O muallak baban artık evden çıkamıyor devlet maaş bağladı.
N:Yaa! Dur şunu ben bir gibeyim! Geleceğim.

yerimi bilmiyorumda dinleyin şu şarkıyı
https://www.youtube.com/watch?v=wJYsJ9yojXg

up up up okuyun amk

Ertesi gün mahalleye dönmek istedim. Kemal yine mahallenin sokaklarında fakat Memduh yok bu sefer. Munisede muhtemelen evdedir. En iyisi Kemalin yanına gitmek.
N:Kemal!
K:Ne Ne Nergiz!
N:Nasılsın?
K:Şaşkın. Nerelerdesin lan sen kaç sene?
N:Kaç sene mi? Kaç sene oldu ki?
K:13!
N:Wov.
K:Al dalgaya sen al. Sana bazı haberlerim var.
N:Esas bombalar bende ama. içiyor muyuz bu gece?
K:Köpeğin olsun. Bak kimi çağıracağım.
N:Kimi?
K:Orijin!!!
O:Buyur Kemal Abi.
Orijin tabii o zamanlar 13 yaşında. Gencecik bir çocuk.
K:Bize iki bira kap koçum. istersen ken...
N:Öhöm!
K:Al şu parayı sen. Git kendine bisküvi filan alırsın.
N:Heh!
O:Tamam abi.

Rez ulan uzun zamandır görmüyorum hikaye

Anca okudum pnp döktürmüşsün yine pörfekt

rezerve