sobanın üstüne tükürmek

evet hayatının bi dönemini sobalı evde geçirenler ve sobanın üzerine tükürüp çısss diye yuvarlanarak o sıcak metalin üzerinde gezinip sonradan kuruyup yok olmasını seyredenler var mı benim gibi

edit:birlikte,kısık sesle
http://fizy.com/#s/16y1u3

ardından resmi dikkatli inceleyin.siz de kendinizden detaylar bulacaksınız
http://imgim.com/298497_1...5_8599210_940386321_n.jpg

@7 aslında o dönemler sene 93 94 ler fakir miydik bilmiyorum çünkü herkes bu tarz yaşıyordu çoğunlukla

sobayla çekyat koltuk her ne varsa artık o araya yere minder atılır yanaklar kızarana kadar orda oturlurdu çocukluğumun misafirliklerinde

sobanın alttaki demirini itip uyumasını sağlardın bi dönem meşhurdu uyuyan sobalar. sonra altını açtığında yanmazdı. üst delikten bi bakardın her yer duman olmuş. o zaman kibriti attığın gibi harlardı içerisi

misafirliğe gittiğimizde hep gözüme takılırdı bazı soba borularının altında telle sarılmış yoğurt kapları olurdu.

parlak altı hafif bombeli güğümle su kaynatıp plastik kovada ılıtırdık pazar günleri bizimkiler dizisini izlemeden önce banyo yapmak için

sabah üstünde ayrı bi tel ile ekmek kızartıp akşam çay kestane, ıslak çamaşırları o üstündeki katlanır tellere asardı annem çocukluğumda, elektrikler kesilince aradan sızan titreyen ışıklar tavanda izlerdik parlak gözlerle

bikeresinde hiç unutmam böyle plastik küpler vardı üst üste ekleyip apartman yapardın en üstte plastik turuncu çatısı olurdu böyle bi oyuncak vardı onları poşete toplamadım diye annem kızıp hepsini o çok sevdiğim sobada yakmıştı. ağladım arkasından kendimi kenarında araba sürdüğüm kafamdan hikayeler uydurduğum hayaller kurduğum kenarı desenli halımıza atıp saatlerce ağladığımı hatırlarım

sobalı odada yatırmazdı bizi peder bey zehirlenme olayları korkusu haliyle.buz gibi odada yatardım sabah okula gitmek için kalktığımda kıyafetlerimi çantamı alıp hafif hafif yanan sobamım yanında giyinirdim.o soğuk pantolonu sobanın önünde ısıtırdım biraz çünkü titrerdim çocukluğumda, üşümeyi hiç sevmezdim sinirlenirdim hemen

ramazan kışa denk geldiği bi dönem. davulun sesiyle irkilir kalkardım hemen televizyonu açardım trt de "bu toprağın sesi" progrdıbının tekrarı olurdu biraz ona bakar sahur programlarını açardım. çocukken ilahiler çok ilgimi çekerdi nedense. sonra babam gelir sobanın alt demirini çekerdi soba alevlensin diye üstten 2 odun atardı. annem sofra bezini bana verirdi hep çocukluğumda hemen gider sererdim ardından annem küçük tepsiyle gelirdi kahvaltılıklarla. babam çaydanlığı getir sobanın üzerine koyardı hemen ekmekleri ısıtırdık. annem tereyağlardı ekmeklerimi çok severdim bi yandan televizyona bakar bi yandan ekmek dolu ağzımın bi kenarıyla çay içmeye çalışırdım. sobanın önünde yerde sahur ederdik. sonra her gece sormaktan bıkmadığım ve hoşlandığım"anne nasıl niyet etcektik ne dicektik he? " sorusunu sorardım ince sesimle

up up up up gece tayfa

upupupup

gece tayfaya upupupup