En saçma dayagi anlatıyorum ;
Çanakkale den Ankara’ya başlayan hayatımı değiştiren yolculuk. Yaş o zaman 10 11 falan. Arabada acıktım dedim anne birşey ver yiyem. Annem de her yolculuk öncesi zaten domates hıyar tuz ekmek falan alır. Aldım tüm domatesi bir ısırdım suyu babamın kulağına girdi. Adam sanki ben bilere isteyerek yapmışım gibi vurdu bitane. Düzgün yesene falan dedi. Keyfim de kaçtı zaten. O gün bu gündür domateslerde önce küçük bir boşluk açar sonra içindeki tüm suyu emcüklerim

Edit; annenizin babanızın kıymetini bilin arkadaşlar keşke olaydi da daha çok dayak atsaydı bana.