0
beyler bugün yediğim efsanevi dayağı anlatıcam. sabah kalkıp spora gittim, dönüşte de telefonla sözlükte takılayım derken berkecan, pelinsu başlıklarını görüp yine çıldırmıştım. neyse amk eve giderken hastanenin önünden geçerken gaza geldim , yüzümde bi kaç küçük sivilce vardı, bi görüneyim dedim. her neyse amk sırayı aldım falan bi 10-15 kişi var önümde. hastaneyi bi kaç kere tavaf ettim zar zor geçiyor. bu arada bilirsiniz beyler sıra nuamrası böyle atlayarak falan gider hani mesela 100 den 30 a düşer bi anda sonra tekrar 101 olur vs. benim sıramda 115 ti. hastaneyi yine tavaf ettikten sorna geldim baktım sıra 65 te gözüküyordu. gözüme kestiridiğim bi kıza gidip pardon 115 geçti mi acaba diye sordum. amın evladı bilmiyorum ama geçtiyse artık giremezsiniz dedi. çıldırdım amk orada. sana onu soran olmadı sıram geçti mi geçmedi mi ? diye sordum tekrar atarlanarak bilmioyrum diye bağırdı huur cocugu. neyse amk bende sabah başlıkları okuyup gelmişim antremanlıyım zaten kezban vs diye yardırdım sonra zihniyetini gibeyim senin ben dedim. bi berkecanın altından diğerinin altına gitmek güzel mi lan it diye bağırdım amk. sonra yandan 2 tane adam çıktı biri babası diğeri amcasıymış dıbınakoyım son cümleleri duymuşları zaten. döveceklerini anladım tam arkaya dönüp depar atacaktım aq dönerken biri böbreğe bir tekme attı direkt yerdeyim . zaten 65 kilo bişeyim aq belli bi süre havada asılı kaldıktan sonra yerdeydim. yerdeyken de bi kaç kere daha tekmelediler. sonra huur kız tamam amca , baba yeter artık diye bağırmaya başlayınca durdular amk.
özet : sizin yüzünüzden dayak yedim dıbınakoyım sizin ben
edit : ne yazmışım dıbınakoyım
