Rezervasyon

Rez kardeşim başın sağolsun

Alp hanginiz dedi. Bende utangaç utangaç benim diyebildim. Halama dönüp bizi Alp'le yalnız bırakın dedi ve kapıyı kapattı. Hayattta gördüğüm tabiri caizse en taşaklı adamdı. Hem yakışıklı hemde kendine güveni olan biriydi. Kendi kendime bende bu adam gibi olmak istiyorum diyordum. Alp öncelikle ben babanın arkadaşı aynı zamanda avukatıydım dedi. Hayatımda bir avukat daha... Nasılsın iyi misin diye halimi hatırımı sorduktan sonra bana nasıl davrandıklarını sordu. içimde kalan bir soru vardı bunun cevabını hep merak ediyordum. eee Amca sen bilgili birine benziyorsun sana bir soru soracağım bin ne demek? Dedim . Adam bana bakıp bu lafı nereden duydun dedi. Eniştemin bana bu lafı dediğini babamın arabasını aldığını , candan hocamı kısacası her şey anlattım .Adam köpürmüştü enişten demek babanın arabasını aldı ha dedi ve doğruca halamı salona çağırıp bunu nasıl yaptıklarını onların hepsini dava edeceklerini söyledi. Bir kontrat örneği bıraktı. Kontratta halamın okuduğuna göre mal sahiplerinin ölmesi dahilinde kimse mal varlığına el süremez şayet mal sahibinin çocuğu varsa reşitlik halinde tek sahiplik hakkı ona aittir yazıyordu. Anlayacağınız eniştem için çanlar çalıyordu. Adam gitmeden de bana bir kitap bıraktı baban sana işbara diyordu biliyorum bu kitapta neden dediğini anlayacaksın ama biraz erken acele etme dedi. Verdiği kitap Atsız'ın Bozkurtlar kitabıydı...

Rez kardeşim

Rez kardeşim

Anani gibeyim

Rez okurum bir ara

Eve gidip baranın eski kitaplarını karıştırdım ve kağıttaki şekillerin artı ve eksi olduğunu öğrendim. Bir kaç gün uğraşlarımla toplama ve çıkarmayı tek başıma kavramıştım büyük bir hevesle öğretmenime kağıdı zütürdüm. Kağıda bakıp bana kocaman bir öpücük kondurdu senle büyük işler başaracağız ufaklık dedi.

Okulun 1.dönemi yavaş yavaş bitiyordu. Candan hocamdan ayrılacağım için üzülüyordum. Bana bir kitap verdi çözmem için. 2.sınıf matematik kitabı anlayacağınız benim kafa biraz fazla çalışıyordu. Günler geldi geçti tatil oldu evdeki bin ben hiç kimse kalkmadan sabahları tom ve jerry , afacan dennis , cedric gibi çizgi filmleri izler eniştem ve halam kalktığında ise televizyonu kapatır matematik kitabıma gömülürdüm. Bir gün yine Baranla çizgi film izlerken bir tane adam geldi halama kendini tanıttı ve içeri bizim yanımıza geldi. ..

Rez devam pampaa sardı

Hikaye okumam ben tek partta bitirecektin moruk, yarım kalan hikayeler yüzünden pgibolojim bozuldu.

Hikayeye başlayıpta sonunu getirmeyen herkesin parmaklarını gibeyim

Hayatin gibilmis olabilir ama unutma dert zike benzer en büyüğü bende sanirsin

Hayat benim için normal gidiyordu. Yani ne kadar normal denir bilemiyorum ama annesizlik ve babasızlık benim için rutin bir durum olmuştu. Evet en çok korktuğum şey oluyordu annesizlik ve babasızlığa alışıyordum. Hayatımdaki tek mutluluk kaynağım okulumdu. Candan Hocam ve Simge'nin mavi gözleri. Halamın ve eniştemin bana yaptıkları bin muamelesi umrumda bile değildi. Barandan yediğim dayakların hiçbiri umrumda değildi.O küçük yaşımda bunalıma girmemek için hep okulumu düşünüyordum. Evde bulduğum kalın kitapları okumaya çalışıyordum. Öğrendiğimiz harfleri sözlükte arayıp kelimeleri okuyordum. Bir şekilde kendimi meşgul ediyordum. Daha sınıf k harfindeyken ben okumayı sökmüştüm. Candan hocanın bana karşı inanılmaz ilgisi neredeyse diğer öğrencileri umursamıyordu bile. Bir gün yanıma gelip alp sana bir şey söyleyeceğim dedi. Bende evet öğretmenim dedim bana en içten bakışlarıyla bakıp sen bir üstünzekalısın dedi. Ben biraz afalladım. Sanırım bende yolunda gitmeyen bir şeyler bir şey vardı. Özür dilerim öğretmenim diyebildim işte beyler kimsesizlik duygusu böyle bir şeydi her şeyden kendimi suçlu tutuyordum. Bana bakıp güldü beni kucağına oturttu ve ne demek istediğini anlattı. Bana içinde sayıların olduğu bir kağıt verdi . Sayıları bilip bilmediğimi sordu bende bildiğimi söyledim. Bana bunları ne yapıp ne edip çözmem gerektiğini söyledi...

Yakın aga

Annen baban var yada yok hayat hepimize boş

Pgibolojik Deliyim odanın bi köşesine oturup salak hayaller kuruyorum... hiç canlanmayacak hayaller

Anlat kardeş anlat yalnızlığımıza anlat

Rez rez

Panpa üzülür müsün diye düşündüm yazamadim benim tek varlığım annem ve abim bi tek babam ben çok küçükken bizi sokağa atmış abimlere sürekli ayrımcılık yapar bizi sevmezmis babaannemler annem her şeyden kavga ederlermiş ben 4 yaşımdayken annem kanser atlattı hala tekrar riski var asker olalım dedik taktan sebebten elediler zaren girsek de olamicakmisiz unide deniyelim dedik platin takıldı kola iki dikiş izi her şeyi geçtim şu dünyada(benim gibi) gerekirse vatan için kan dökmeyi isteyenleri değil de milleti alıyorlar torpil vs gibi şeylerle hayat gerçekten taktan yaz yaz da ağlayalım olmadı dıbına koyim

Müdür yardımcısına gitmiştik hatırlıyorum. Pos bıyıklı yağlı saçlı bezgin bir herifti. Hocam velimi sormuştu . Fatma Sönmez... Halam. Hocam bana bu kadın kim diye sordu. Halam diyebildim. Halam. Ona hala demeye utanırdım çünkü hala dediğin kişiyle insanın kan bağı olurdu sanki bizde pek yoktu ondan. Ardından sınıfa döndük. Beni Simge diye bir kızın yanına oturttu. Kız sanki etrafına ışık saçıyordu. Hani çocukluk aşkı olur ya benimki de o olacaktı. ilk gün şarkıyla masalla bitmişti.Eve doğru dönüyordum ev zaten gözüktüğü için baran ihtiyacım yoktu. Sonra kapıda eniştemi gördüm baranı bir arabaya bindiriyordu. Araba bana tanıdık gelmişti. Babamın Porsche Boxster'inden başkası değildi...

Babamın Porsche Boxster'ı.Bir binin elinde görsem bile duygulanmıştım. Evet eniştem olacak bin ikametgahımdan yaralanıp babamın mirasını devralmıştı. O yüzden mi bilmem Avukatlara küçük yaşımdan beri hep önyargıyla bakmışımdır. Salak salak yürüyordum babamın arabasına doğru. Sahipsiz ben daha o yaşdan özgüvenimi kaybetmiştim hayatımda bana sahip çıkacak kimsem yoktu. Arabanın yanından geçerken eniştem kornayı çaldı. Lan Alp gel bakayım senle iki turlayalım. Salak salak yürüdüm arabaya. Babamın arabası bu diyebildim. Evet bir ara babanındı dedi. Görmemiş bin bu açgözlülüğü ileride başına çok iş açacaktı...

Az daha yazmış olsan ağlayacaktım panpa başın sağolsun benim derdim bu kadar büyük değildir de benim de babam yok be var da yok dıbına koyayım