sizin hiç çocuğunuz öldü mü lan

nitekim, geri çektim kendimi. hiç hayal kurmamıştım aslında, sonuç olarak 17 yaşında bir erkek ne kadar hayal kurabilirdi ki o zamanlar. kız güzel, benimle sevgili olsun, cafeye gidelim, artistlik yapayım, elini tutayım öpeyim, belki sevişeyim. bundan daha öte ne düşünebilirdim ki?
muhabbetimiz naber nasılsından öteye gitmiyor, boş yakalamam zaten çok zor. sürekli sevgilisiyle takılıyor.
derken aradan zaman geçti, duydum, ayrılmışlar sevgilisiyle. ama hiç yanaşmadım, aynı naber nasılsın muhabbetini sürdürmeye devam ettim.

rezerved

devam dedik... rezerved

99 milyar tane falan ölmüştür.

reserved

yazmayı unutma abi

başımdan aşağı kaynar sular inmişti. bildiğin patlatmıştım kızı. onun beni reddetmesiyle başlayan zehir gibi hayatım, iyice zehir olmaya devam ediyordu. yataktan kalktı, üzerini giyindi. ben onu, olmamıştır öyle bir şey diye iknâ etmeye çalışıyordum. peki ya kendim?

eve gittiğinde iç çamaşırını mutlaka değiştirmesini ve aileden kimsenin göremeyeceği bir şekilde evden çıkartıp çöpe atmasını söylemiştim. akşam mesajlaştığımızda yaptım dedi. biraz olsun içim rahatlamıştı. ertesi gün bayram arefesiydi. görüşmemiz imkânsızdı. ailesiyle oturmak zorundaydı. ve 1 gün sonra, yani bayramın 1. günü sabah saat 11 sularında evimizin telefonu çaldı. telefonun ucundaki insan, voleybolcu sevgilimin halası idi. evet yanlış okumadınız. halası...

@26 herşey iyi gidiyordu bu mesajınla tak ettin ama yinede basmadım eksiyi bekleyelim...

hergün milyonlarca...

hikayeyi bozan olursa anasını giberim
sen anlat abi

reserved panpa tarzın iyiye benziyor mutlaka anlat bu hikayeyi yarıda bırakma

http://inciswf.com/1214212143biribanaam.swf