sizin hiç kız kardeşinizi siktiler mi

okula doğru geliyorum başla sen ikna etmeye, yazıp yolladım.
okulla ev arası yürüyerek 20 dk falan sürer. o sürede 2 sigara daha yakmışım stresten.
kapıya vardığımda güvenlik vardı önünde. yaşar abimiz.
okul zamanı arkadaşlarımdan çok onunla sohbet ederdim ben. herbişeyimi bilirdi, çok iyi huylu bi adamdı. onun canını sıkmamak için kimse okul çevresinde arbede çıkarmazdı. sırf ondan hesap sorulur diye. çok sevilirdi okulda yaşar abi.
beni görünce uzaktan tebessüm etti hafif. elimde ki sigarayı görünce kınar bi biçimde kafasını salladı sağa sola, bende gülümsedim.
hayırdır serhat ne bu kılık kıyafet dedi. okulda az işim var abi, kardeşimlede konuşmam lazım ordan şirkete geçicem dedim. şirket var mı peki? tabi ki var. iş olmassa nasıl yaşıcaz?

hayırdır ne işiymiş bu dedi. abi mezun olduğumda diplomayı bırakmıştım okulda, şirketten istediler şimdi erteletmiştim ama lazımmış mutlaka. onu almaya geldim dedim. iyi bakalım aslan parçası geç hadi dedi. daha değil abi dedim.. daha değil.

saat 2 ye geliyordu, yaşar abiyle sohbet ediyorduk kapıda. çocuklarını anlatıyordu, biri 3 e geçmiş diğeri 6 aylık daha. ne kadar kazanıyordu ki burdan? geçim derdi zordur bilirim. yetiyormudur acaba kazandıkları..
o bana soruyor bi yandan. olum kaç yaşında geldin kolunda kız göremedim diyor. gülüyorum, gülmeyi bırak kahkaha atıyorum usta. o da olur be abim diyorum. o da gülüyor.. aslan gibi çocuksun merak etme, çıkar karşına elbet eli yüzü düzgün birisi diyor. eli yüzü düzgün olanın benle ne işi var abi. gitsin memur çocuğuyla evlensin diyorum. niye lan neyin varmış senin? baba terkedip gitti biz çocukken, anne desen dayanamadı daha şehirde yaşamaya 3 ay kalıp gelcem diyip memlekete yerleşti bi daha ses soluk çıkmadı, son duyduğumda imam nikahıyla evlenmiş ordabirisiyle, hiç umursamadım. kardeşim bunları bilmiyor ama, o sanıyor çıkıp gelicek bigün. gelmicek aslında, gelsede bulamaz bundan sonra..
yani abi, bizde ne bi aile var ne bi aile sıcaklığı. biz eli yüzü düzgün kızı istemeye gitsek kıçıyla güler bize annesi babası..

efkar bastı adamı resmen. pek fazla sigara içmez ama mutlaka bulundururdu iç cebinde bi monte carlo. al ulan yak 1 tane dedi paketi uzatarak. eyvallah abi diyip son sigaramı içmeye başladım..

saat ufaktan belirlediğimiz zamana yaklaşıyordu.. 3 e çeyrek..

sigara bitince ben artık şu işimi halledeyim abim dedim. tamam koçum gir okul senin zaten dedi. eyvallah şeklinde kafamı sallayarak girdim okula.

içeri adım atar atmaz boş mesaj attım yelize, geldiğimi belli etmek için. o da boş mesajla yanıt verdi.

taşlar yerine oturuyordu yavaştan. belli ki ikna etmiş 2. katta beni bekliyorlardı. usul usul yürüyordum bahçede.. usul usul çıkıyordum okul merdivenlerini içerde..

sakin ve temkinli.

rahat, bir o kadar ciddi olmalıydım yanlarında..

attığım her adımda kalbim istem dışı çarpma sayısını artırıyordu. buna başta katlansam devdıbını getirebilir miyim bilmiyordum. ellerimin titrediğini hissediyorum. burnumdan nefes alıp veriyorum sesi 2 metreden duyulurdu sanırım.
birinci katı çıktık bi şekilde. sıra zor olana geldi.. merdivenler karşımda, soluklandım 1-2 dakika..
alnımızın akıyla çıkalım şu işten diye dua ettim ve ilk adımımı attım. kafamı kaldırmıyordum yerden. belki cesaret edemiyordum birilerinin yüzüne bakmaya..
kardeşiniz tecavüze uğradığında gelen yalnızca onun başına gelmemiştir. sizinde adınız lekenelir beyler, unutmayın. arada takip ediyorum birileri polise verseydin, bi başkası gidip öldürseydin huur çocuğu falan yazıyor. sizin açınızdan bakılırsa sizde haklısınız beyler, çok haklısınız hemde. aksini yapmam gavatlık olur zaten ama...

bu ama`lar o kadar büyür ki gözünüzde bazen. işte o zaman mantıklı düşünüp belli bi karar alıp, çizgi dışına çıkmadan uygulamak gerekir.

aksini yaparsan olacaklar şöyledir;

1) polise şikayet ettin, çocuğu aldılar içeri. belki esra denen kaşarıda. sonra yavaş yavaş millet duymaya başladı bunu. bizim başımızda ne anne ne baba vardı. kardeşim ve ben. yalnızca; yelizim ve ben..

demezler miydi sizce? bunun gibi abi olmaz olsun, kardeşine sahip çıkamadı daha. kim bilir kimin peşinden sürttü ya da hiç mi ilgilenmedi ki kızla da, kız gidip başkalarının kollarında düşüp kalktı diye.. ha?? huur demezler miydi bi süre sonra kardeşime?? derlerdi beyler. kandırmayın kendinizi, ben sizden çok düşündüm bunu kafanızı yormayın hiç boşa..

2) çocuğu öldürdüm diyelim. düşün bak, sakatlamadım bile. öldürdüm direk.

nolacak sonra? ulan kardeşim napıcak olum salak mısınız siz? kim bakıcak ona ha? olum o daha 17 yaşında lise talebesi lan aptal mısınız??

birileri gelip diyor ya senin abiliğine sıçayım bunu burda anlatıcağına git çocuğa gib anasını gebert bini diye.

bu kadar kolay mı geliyor cidden size bu işler beyler? ulan kendimi düşündüğüm için mi yapmıyorum sanıyosunuz siz yoksa??

ben kendimi düşünsem emin olun kardeşimin üzerinde ki kara lekeyi temizlemek için bu kadar çaba sarfetmez, mantıklı bi plan kurana kadar onlarca paket sigara bitirmezdim.

git en yakın köşede kıstır huur çocuğunu, kes boğazını bırak olduğu yere. sonra cezan neyse git çek. hakim sordu, neden işledim evladım? kardeşime tecavüz etti o huur çocuğu, bu yüzden öldürdüm..

yaz evladım 20 yıl hapis..

beyler bu kadar kolay mı lan? olum o kız napar hiç düşünemiyor musunuz dıbını gibtiklerim??

neyse anlamışsınızdır ilk 2 seçeneği neden elediğimi şimdi..

en mantıklı olan, saatlerce soğuk suyun altında kurduğum o akılalmaz plan..

döndü yavaş yavaş " yine ne var dıbınakoyim edasıyla " bana doğru..

lan bakma öyle giberim seni getirtme beni yanına!

boş bakıyordu bu sefer, ne söyleyeceğimi merak ediyor, çabuk söylesede gitsem artık haliyle ayakta dikiliyordu.

baştan yaptığım uyarıları kısaca tekrarlıyorum çıkartma aklından sakın.

eğer bu olaydan 1 kişinin dahi haberi olursa..

beni yahut kardeşimi rahatsız eden bir el görür, duyar, yakalarsam.

son ettiğim yemini aklından sakın çıkarma.

pazar günü 2 de ablan burada olacak. kimse bilmeyecek sebebini, sana ne olduğunu sorduklarında geçiştireceksin. toplantı var sanacak ablanda, söylemiceksin asıl sebebi.

sakın çocuk. sakın..

onayladı yine mecbur, döndü arkasını beklemeye başladı. konuşamıyordu artık belli, çıkış iznini istiyordu benden vücut diliyle.

gibtir git lan gözüm görmesin seni dedim, ablan yanımda olsun pazar. sen ister gel ister gelme gibimde olmaz ama ablan şart.

dedim ve çıktı gitti yavşağın son ürünü.

ardından koştum hemen, kardeşim kapıdaydı çünkü. bişey yapar falan korumalıydım onu.

neyseki gibtir olup gitmiş kıza el sürmeden. tekrar sürseydi zaten çıkamazdı bu okuldan sağ..

yanına gittim kardeşimin. ellerini avcumda toplayıp gözlerine baktım ve ufak bi tebessüm ederek ablasıyla pazar günü buluşacağımı söyledim.

meraklı gözlerle bana bakıyordu yelizim. sanki biton soru soruyor ben duymuyormuşum gibiydi. sormuyordu aslında, sormaması gerektiğini biliyordu. yine de merak ağır bastı ve sordu;

ne yapıcaksın ki ablasına abi?

duraksadım biraz..

sınıfta çocuğun karşısında atıp tutmak kolaydı. o an farkettim..

ben hiç bi plan yapmamıştım ki ablası hakkında? ne iyi ne kötü bişey, negatiftim adeta. gelmiyordu aklıma bişey. ne yapıcaktım lan ben bu kızla??

henüz bilmiyorum ama hele bi karşı karşıya gelelim dedim. ümidim çocuğunda yanında gelmesi aslında..

sen bilirsin abi peki dedi ve gitsek mi artık sözleri döküldü minik dudaklarından..

tabi diyip kolumun altına alarak beraber eve dönme kararı aldık ve başladık merdiven aşağı inmeye..

kapıda yaşar abiye uyduracağım yalanı düşünüyordum şimdi.

saat 2 de girdik 6.30 olcak saat şimdi. demez mi bu adam 4.30 saattir napıyosun oğlum içerde diye? sana güvendik, gelip kontrol etmedik. ne halt karıştırdın lan içerde? demez mi?..