1. 1426.
    0
    yelizin dıbını az gibmedik panpa
    ···
  2. 1427.
    0
    @1 kız kardeşini yalnız bırakma
    ···
  3. 1428.
    0
    reserve
    ···
  4. 1429.
    0
    hadi kanka beya bekliyoz ne zamandan beri
    ···
  5. 1430.
    0
    ananı gibeyim huur çocuğu gerçi onuda anlatırsın sen
    ···
  6. 1431.
    0
    hay hikayene sokayım
    ···
  7. 1432.
    0
    yakında devam edicem kaldığım yerden.
    ···
  8. 1433.
    0
    daha gibtiremedin mi amk
    ···
  9. 1434.
    0
    heyecanla bekliyoruz panpa
    ···
  10. 1435.
    0
    anlat lan huur cocuğu :(
    ···
  11. 1436.
    0
    ulan kaç hafta olmuş hala yazmamış orrrrrrrospu çocuğu
    ···
  12. 1437.
    0
    reserved
    ···
  13. 1438.
    0
    dedim ve biten sigaramın izmaritini yüzüne fırlattım şerefsizin.

    kafasını kaldırmıyor yerden, vücudu hareket etmesede elleri tir tir titriyordu korkudan.

    bana bak dedim sakin bi ses tonuyla, giblemedi.

    bana bak çocuk.. hala giblemiyor..

    kalktım oturduğum yerden yanına yürüdüm. tam göz hizasına dikilip kalkmasını bekledim ayaklarımı görünce.

    kafası kanıyordu binin. gibimde miydi peki? hayır, fazlası gerekliydi. fazlası ablası olacaktı..

    saçından tutup havaya kaldırdım bunu. güç bela da olsa yardımcı oldu yavşak sağolsun

    ama bi sorun vardı hala. gözlerime bakamıyordu bu bin. ya tavana, ya yere yöneltiyor kafasını.

    gözlerime bak lan!! diye kükredim adeta, okulun boş olduğunu bildiğimden.

    mecbur bakacaktı artık, ve baktı. kılcal damarları normal bi damar vaziyeti almış, göz bebeğini seçmek dahi zorlaşmış..

    yeter miydi bu peki? tabi ki yetmez (:

    dediklerimi anladın di mi lan?

    cevap yok..

    ablanı getireceksin bu okula. toplantı var diyip çağıracaksın yanıma. pazar günü..

    hala diretiyordu cevap vermemekte.

    oğlum sen hasta mısın lan? ananı gibiyorum daha da giberim hiç yorulmadım emin ol. kaşınıyor musun çocuk sen? göndermiyim evine onu mu istiyorsun benden? vallaha bana uyar. sabaha kadar yemediğin dayağı yersin benden ve öncekiler bu attığım dayağı görünce cidden kıskanır. sen beni hiç tanımıyorsun, en yumuşak halim bu sana karşı..

    son kez soruyorum çocuk.

    ablan gelecek mi? çağıracak mısın? pazar günü saat 2 de bu sınıfta olacam ben. eğer ablan gelmesse yemin olsun, bak sana en büyük yemini ettim, tüm aileni, sülaleni tek tek elden geçiririm. yaparım bunu, ölsemde bırakmam yakanızı ve ilk ablandan sonra kardeşinden başlar en son sana gelitiririm sırayı.

    çağıracak mısın??

    kafa salladı mecburen onaylar bi şekilde.

    yakasından tutup fırlattım bunu kapıya doğru ve tam çıkacakken bağırdım buna, bekle lan! diye..
    ···
  14. 1439.
    -1
    döndü yavaş yavaş " yine ne var dıbınakoyim edasıyla " bana doğru..

    lan bakma öyle giberim seni getirtme beni yanına!

    boş bakıyordu bu sefer, ne söyleyeceğimi merak ediyor, çabuk söylesede gitsem artık haliyle ayakta dikiliyordu.

    baştan yaptığım uyarıları kısaca tekrarlıyorum çıkartma aklından sakın.

    eğer bu olaydan 1 kişinin dahi haberi olursa..

    beni yahut kardeşimi rahatsız eden bir el görür, duyar, yakalarsam.

    son ettiğim yemini aklından sakın çıkarma.

    pazar günü 2 de ablan burada olacak. kimse bilmeyecek sebebini, sana ne olduğunu sorduklarında geçiştireceksin. toplantı var sanacak ablanda, söylemiceksin asıl sebebi.

    sakın çocuk. sakın..

    onayladı yine mecbur, döndü arkasını beklemeye başladı. konuşamıyordu artık belli, çıkış iznini istiyordu benden vücut diliyle.

    gibtir git lan gözüm görmesin seni dedim, ablan yanımda olsun pazar. sen ister gel ister gelme gibimde olmaz ama ablan şart.

    dedim ve çıktı gitti yavşağın son ürünü.

    ardından koştum hemen, kardeşim kapıdaydı çünkü. bişey yapar falan korumalıydım onu.

    neyseki gibtir olup gitmiş kıza el sürmeden. tekrar sürseydi zaten çıkamazdı bu okuldan sağ..

    yanına gittim kardeşimin. ellerini avcumda toplayıp gözlerine baktım ve ufak bi tebessüm ederek ablasıyla pazar günü buluşacağımı söyledim.

    meraklı gözlerle bana bakıyordu yelizim. sanki biton soru soruyor ben duymuyormuşum gibiydi. sormuyordu aslında, sormaması gerektiğini biliyordu. yine de merak ağır bastı ve sordu;

    ne yapıcaksın ki ablasına abi?

    duraksadım biraz..

    sınıfta çocuğun karşısında atıp tutmak kolaydı. o an farkettim..

    ben hiç bi plan yapmamıştım ki ablası hakkında? ne iyi ne kötü bişey, negatiftim adeta. gelmiyordu aklıma bişey. ne yapıcaktım lan ben bu kızla??

    henüz bilmiyorum ama hele bi karşı karşıya gelelim dedim. ümidim çocuğunda yanında gelmesi aslında..

    sen bilirsin abi peki dedi ve gitsek mi artık sözleri döküldü minik dudaklarından..

    tabi diyip kolumun altına alarak beraber eve dönme kararı aldık ve başladık merdiven aşağı inmeye..

    kapıda yaşar abiye uyduracağım yalanı düşünüyordum şimdi.

    saat 2 de girdik 6.30 olcak saat şimdi. demez mi bu adam 4.30 saattir napıyosun oğlum içerde diye? sana güvendik, gelip kontrol etmedik. ne halt karıştırdın lan içerde? demez mi?..
    Tümünü Göster
    ···
  15. 1440.
    0
    ablasını gibtim deme!!! o huur cocugundan ne farkın kalır amk...
    ···
  16. 1441.
    0
    reserved
    ···
  17. 1442.
    0
    reserved
    ···
  18. 1443.
    -1
    bahçeye indiğimizde gerçekten bomboştu etraf. bi ben bi kardeşim vardık adeta..
    çıkışa yöneldik ağır adımlarla. yol üzerinde hala düşünüyorum ama. ne dicektim ki bu adama?

    yanına vardığımızda çayını yudumluyor radyosuna ayar çekiyodu tek eliyle.
    kolay gelsin usta *

    -nerde kaldın lan eşşek sıpası??

    kardeşim defterini unutmuş sınıflardan birinde, girdiği tüm derslerin sınıflarına bakmak zorunda kaldık tek tek.

    -bulabildiniz mi bare? uğraştırmayın şimdi beni.

    bulduk abi bulduk sen napıyosun peki?

    -şu meredi 1 senedir yanımda gezdiririm bi türlü yapamadım be evlat. anlar mısın bu işten?

    nesi var abi? neresi bozuk

    -valla ses gidip geliyor cızırtılar falan oluyor hep bende bilmiyorum ki nereden kaynaklanıyor

    sen bunu zütür ustasına baktırt abi, elimde kalır bu benim daha da beter veririm sana hiç dokunmiyim.

    -lan yavşak madem yapamıcan ne diye soruyon? (bıyık altından gülüyo bin gibi)

    maksat muhabbet be yaşar abim. neyse biz kaçıyoruz var mı bi isteğin?

    -dikkatli olun ölmeyin yol ortasında falan.

    eyvallah abi..

    sohbetin ardından kendi yolumuza koyulduk kardeşimle. aklımda hala çocuğun ablası var, ne konuşacağım, nereye bağlayacağım, onlardan ne isteyeceğim var..

    kardeşimde hayli meraklı, arada dürtüyor beni hadi anlat gibisinden. her dürtüşünde sigara yakıyorum ve anlıyor artık konuşmak istemediğimi.

    bu aralar gerçekten çok içiyorum...
    ···
  19. 1444.
    -1
    vardık eve. sigaram bitti yine. kardeşimi eve bırakıp indim yokuş aşağı markete..

    yol uzun sayılırdı. dönüşüm 15 dk yı bulur. o sırada düşünmeye vakit var. sigarayı alıp parka geçerim, biraz daha düşünürüm dedim. muratti içerim, ağır sigaradır kafayı çoğu zaman kitlese de toparladığında tam toparlar, o yüzden murattı.

    2 paket alıp parkın yolunu tuttum. vardığımda çocuk bahçesi gibiydi resmen. arkalara konulmuş 2 banktan birine oturdum. sigaramı yakıp 2 parmağımın arasında tuttum. bacaklarımı aralayıp kafamı öne eğerek kollarımı ensemde birleştirdim..

    düşünmem lazımdı artık. bişeyler üretmem, bu işin içinden alnımın akıyla çıkmam. kardeşimide çekip çıkarmam..

    hava soğudu giderek. üzerim ince, üşüyordum. hoşuma gitmeye başladı bu, içimde ki öfkeyi dindirmeye çalışıyordu adeta bunu hissediyordum..

    gözümde kareler canlanıyor, kardeşim geliyor aklıma. minik elleri, göz yaşları geliyor. hani hayatın son anında bi film şeridi görürsün denir ya, onun gibi bişeydi bu aslında. hızlıca akıp gidiyordu gözümün önünden o gün yaşanılan herşey. aslında o 2 saat...

    düşünüyorum hala. çıkar yol var mı? buldun mu bişeyler?

    henüz değil. kitlendim resmen, çıkamıyorum bu bataklıktan. yok mu ulan yardım eli uzatabilcek bi allahın kulu! tek kaldım koca dünyada...

    yıkık hayallerimle dönüş vaktimin geldiğini anladım artık zira hava kararmaya başladı. saat 8 e geliyor, kardeşim evde beni bekliyordu. yicek bişey var mıydı?

    markete uğradım tekrar. bikaç parça bişey alıp eve doğru yola koyuldum.

    1 saate yakın dışardaydım. ne yaptım peki? sonuç değişti mi aklımda? hayır. ne dicektim evde kardeşimin karşısında? belli değil. ben aslında cevapları kafamda oturtsam kardeşime birşey demem de gerekmicek fakat bu belirsizlik çok karartıyordu içimi, duygularımı.

    21 yaşında kız. geçicek karşıma. muhtemelen kardeşi baş ucunda dikilecek. bakıcak o kız gözlerime, kardeşi de üstten üstten kesicek. ağzımdan çıkacak bir cümleyi beklicek hepsi.

    belirsizdi ama. aklımda dahi oturtamadığım fikirleri, nasıl sürecektim karşılarında piyasaya?

    ..

    belirsizdi gerçekten herşey.

    - kim o?

    aç abim ben geldim..
    ···
  20. 1445.
    0
    çocuğun ablası tanıdık çıkacak binler demedi demeyin.
    ···