sizin hiç çocuğunuz öldü mü lan

bugünlük bu kadar. dinleyen sayısı az. yarın devam edeceğim kardeşlerim.

yazmayı unutma abi

evet güzel kardeşlerim. bu gece 2-3 saat sonra hikayeye devam edeceğiz. halihazırda takip edenler ve takip etmek isteyenlere duyrulur.

reserved

geldim kardeşlerim, kaldığımız yerden devam ediyoruz.

... n halası idi. evet yanlış okumadınız. halası... ve diyordu ki, hemen evden çıkıp yarım saat içinde *** parkına gel biz oradayız. ömrümde böyle züt korkusu yaşamamıştım. kızla aramda geçenleri öğrendiklerini düşündüm haliyle. ama gitmem şarttı. sonuç olarak ailem vardı işin ucunda.

orta not: o yaşlarda o kadar gerizekalıyım ki, gitmezsem evi arayıp annemlere söylerler diye tırsmıştım. e salak kafa gidince de söyleyecekler zaten.

her neyse efendim, üstümü değiştirdim evden çıktım dedikleri parka vardığımda manzara korkunçtu.
banklara ip gibi dizilmiş insanlar. sırasıyla voleybolcu sevgilim, annesi, halası ve yengesi.. nerden bilebilirdim 17 yaşımda evlenmeye zorlanacağımı?

99 milyar tane falan ölmüştür.

oturduğum anda ilk sorulan soru; 'gerçekten yaptınız mı?' oldu. ben de -delikanlıyım ya- oldu dedim. sahipleneceğim kızı. bırakmayacağım ortada. ulan salak senin dıbına koyacaklar oracıkta. ne demek 'oldu' ??? benim bu cevabımın üzerine annesi bana sövmeye başladı. hemen akabinde yengesi ve halası, ailemden birini aramamı ve bulunduğumuz yere çağırmamı söyledi. ne yapacaktım ya şimdi? her erkek çocuğu gibi, benim de aklıma ilk babam geldi. onu aradığımda o esnada dükkandan çıkmasının imkânsız olduğunu söyledi. mecburen ibre anneme döndü. annemi aradım. o an olduğumuz yere gelmesini söyledim. ve kadının ağzından sadece şu cümleler döküldü.

-'oğlum, birinize bir şey mi oldu? araba kazası filan mı yaptınız? kavga mı ettiniz?'

düşünebiliyor musunuz annemin beni ne kadar düşündüğünü? bana ne kadar güvendiğini? aklının ucuna bile gelmezdi. ben ne diyecektim peki? ya annecim falanca kızı gibtim de durum böyle oldu. hahhah, tabii ki sadece gelmesi gerektiği döküldü dilimden. ve o da yarım saat içinde bulunduğumuz yerde olacağını belirtti.

annemi beklerken, 3 koldan bana saldırmaya devam eden *** ailesi üyeleri, bir ara olayı çığrından çıkartarak yerdeki kaldırım taşıyla üzerime saldırdılar. bu saldırıyı yapan hala idi. eğer annesi ve yengesi engel olmasa o kaldırım taşını sırtım yerine kafama indirmiş olacaktı.

bu olaylar yaşanırken, annemin beni aradığını gördüm. telefonu açıp yerimizi tarif ettim. ve nihayet valide hanım olay yerine geldi. sonrası mı? bir ailenin, belki önündeki 2 yıl boyunca, toparlanamayacak derecede yaşadığı yıkım.

reserved

reserved biraz hızlan sende amk

annem bulunduğumuz yere geldiği anda, annesi yapıştırdı cümleyi.
'bu ikisi birlikte olmuşlar hanım. senin oğlan sapık, bizim 15 yaşındaki kızı kandırıp ırzına geçmiş' dedi. annemin daha aldığı nefes düzene girmemişken, çat diye bu cümleyi duydu. duymasıyla birlikte gözyaşları akmaya başladı. bana baktı. 'yaptık' dedim. bir anda, yarın gelip kızı isteyeceksiniz, yıldırım nikahıyla da evlenecekler demeye başladı annesi. annem daha neyin ne olduğunun farkında değilken, arka arkaya gelen cümlelerle olduğu yere düştü ve bir dakika kadar baygınlık geçirdi. kadın ayılır ayılmaz, yine bana 'sapık, tecavüzcü' muamelesi etmeye devam eden *** ailesi, annemin numarasını alarak, ertesi gün görüşmek kaydıyla parkı terk ettiler.

sevgili validem ile yalnız kalınca anlamıştım aileyi yıkmanın nasıl taktan bir his olduğunu..

esasen daha önce bir kaç yalan ve düzenbaz tavırlarımdan ötürü ailemi çok üzmüştüm. ama bu defaki farklıydı. bu seferki üzüntü değil, düpedüz yıkımdı.

hiçbir şey konuşmadan parktan ayrılırken, annem babamı arayıp durumu anlatmaya çalıştı becerebildiği kadar. eve geldiğimizde ikimizden de çıt çıkmıyordu. o ev işlerini yaparken ben ise odama kapanıp deli gibi ağlıyordum. annemin ve babamın yüzünü kızartmıştım. daha da ötesi, yıldırım nikahıyla evlenecektim lan. ha bir de bu kızın bir babası var tabii. babasının yaklaşık 57-58 tane nakliyat tırı vardı. şimdi yaşça büyük abileriniz bu kadar fazla tır sahibi olan insanın ne iş yaptığını az çok anlamıştır, ama ben, siz değerli kardeşlerim için kısaca anlatayım. bu kadar fazla tır sahibiysen, ucundan bucağından bile olsa karanlık işlerde elin vardır. nitekim onun babası da öyleydi.

vesselam, akşam oldu babam eve geldi. direkt banyoya girdi ve beni çağırdı. hayatımdaki o en utanç verici soruyu yöneltti bana..

'anlat, nasıl oldu? gerçekten olduğuna emin misin evlat?'

dayı kızı bulduk kandırdık evlendik bi de çocuk yaptık sonra bi de öldü. ohooo giberler

verebilecek bir cevabım yoktu soruya. hatırlamıyordum bile ak. galiba oldu dedim baba. neyse efendim, akşam annemin telefonunu aradılar. ertesi gün bekliyoruz dediler. tamam dendi. ve ertesi gün gidildi. gidildi ancak bir de ne görelim? voleybolcu sevgilim yok evde. ne olmuş? intihara kalkışmış, ilaç içmiş. tey allahım zaten güç bela gitmişiz eve.

bir süre sonra babası geldi. karanlık tipte bir adam. fakat herkesin merak ettiği şey şu. acaba olayı babası biliyor mu? peki ya intihar? babasına ne dediler niye intihar ettiği için?

sorularımızın cevabını, bizi mutfağa davet eden annesinden aldık. babam ve babası salonda biz meşhur üçlü, annem ve ben olmak üzre mutfaktaydık. efendim demişler ki, 'kız biriyle çok evlenmek istedi, biz de izin vermeyince intihara meyletti'. gerçekten iyi sallamışlardı. annesi mutfakta konuştuğu cümlelerin başında, sen sapıksın diye başlıyordu. annemin yanında iyiden iyiye eziliyordum.

lafı fazla uzatarak hikayeden kopmayalım, bunların bu yaşta evlenmeleri çok saçma ikisinin de işi gücü yok. en iyisi biz bir söz yapalım 2-3 ay içinde, üniversiteden mezun olduklarında evlendiririz dediler. ve o gün o evden o şekilde ayrıldık.

rezerved

reserve anlat reiz seri dinliom

reserved..amk en çok korktugum şey la geçmiş olsun panpa

bu kızla ilişkimiz bir süre daha devam etti. bu ilişki devam ederken, okul dışında hiçbir şekilde görüştürmüyordu ailesi. okul içinde de ders aralarında bahçede bir iki kelam ediyorduk. ama işin iç yüzünde kızı istemediğimin farkındaydım. çünkü gönlüm başkasına yanıktı. gönlüm başkasına yanıkken bu kızı da harcamak bana yakışmazdı. nitekim bu kızdan da ben ayrılmadım. ve hiçbir zaman onu istemiyormuş gibi davranmadım. fakat..

fakat, hikayenin asıl kahramanı olan p' yi okul bahçesinde hasan ile her görüşümde tekrar tekrar yıkılıyordum. yapma, bakma, hissetme desem de gönüldü en nihayetinde. ok gibi saplanmıştı kalbimin en ücra köşesine. yanımda kim olursa olsun, onun olduğu anda dünya yok oluyordu gözümde. yanında elini tuttuğu, belki yiyiştiği, belki seviştiği sevgilisini bile görmüyordu gözüm. bana bir gelse, belki de, yakacaktım dünyayı hiçbir şeyi umursamadan.

belli bir zaman sonra, bir gün okulda iken telefonum çaldı. biz her zamanki gibi yoklama defterine müzik faaliyeti yazdırıp, kendimizi bahçeye atıyorduk. telefonu açtığımda tanımadığım bir ses, 'birader sen benim hatuna sulanıyormuşsun' diyordu. sen kimsin demeye kalmadan, ben ***' nın erkek arkadaşıyım dedi. ne oluyordu lan? hatunla ayrılmamıştık bile. ben şuradayım erkeksen gelirsin dedi. biz de tak sürdürmeyeceğiz ya, gittik vesselam yanımızda 2 arkadaşımızla..

sene 2005 lise 2 ye gidiyorsun . nasıl 26 yasında oluyorsun o.ç . 2007 mezunuyum liseden . 22 yasındayım .

çağırdığı yere gittiğimizde (batıkent metro istasyonu, ankaralılar bilir) gimsanın karşı yolundaki duvarların bitişiğinde tam apaçi ve serseri tipli yaklaşık 8-9 tane çocuk gördük. usul adımlarla giderken, hatunu da gördüm orada. nasıl bir kızdı lan bu? hatunu ben patlattım diye her gün anam gibiliyor, ailemi kaybetme noktasına gelmişim, aileler bizi evlendirecek bir sürü tak püsür. ya bu napıyor? benimleyken başkasıyla birlikte oluyor. evet kardeşlerim, ilk aldatılma deneyimimi burada yaşamıştım. karşındakini -belki- hiç umursamasan bile, öyle bir koyuyor ki insana aldatılmak. ben de bu hınçla direkt saldırdım benimle konuşan çocuğa. tabi şimdi burada klavye delikanlılığı yapmayacağım. ben benimle konuşan çocuğun burnunu kırdım, ancak onlar da benim anamı gibti. bir güzel dayak yedik arkadaşlarımla.

ağzımız burnumuz kan içinde kalmıştı. olayı görenler, bizi ayırmaya çalışanlar yardımcı oldular. yakındaki bir polikliniğe bizi zütürüp pansuman yaptırdılar. ama benim halâ erkeklik duygularım işliyordu. nasıl aldatılırdım lan ben? nasıl?

eve döndüğümde beni ilk babam gördü. olayı anlattım. 'sen, o kadar şanslısın ki istesek bu kadar kolay ayrılamazdın ve bu kadar kolay sıyrılamazdık bu olaydan' dedi. ama ben dinler miyim? aldatılmışım lan ben, nasıl yapar bana?

olayın peşini bırakmayacaktım tabii ki..

@59 süper lise okudum. lise 2ye gidiyorum ama 3lerle yaşıtım.