Cinler torbacı çıktı rıza baba

2012 gibi başladım ilk. arkadaş ortamıyla başladı o zamanlar 20 yaşlarındayım. 3 arkadaş atladık arabaya izmirde kuruçayı bilenler vardır. ordan aldık cigarayı. şahintepesi diye adlandırılan bi yer var ormanlık manzaralı bi yer. çıktık oraya arkadaş sardı. ilk bana uzattı nasıl çekeceğimi söyledi. bir duman aldım tıkandım. ciğerlerim çıkıyordu çok çekmiştim. neyse uzatmıcam bu şekilde ben 3-4 duman aldım. üstüne 2şer bira cila yapıp evlere dağoldık. ama çok hoş gelmişti bana onun o kafası muazzam geldi. arkadaşı aradım yarın bi daha yapalım diye. buda gülümsedi tamam dedi. ertesi gün aynı mekana çıktık tekrar döndük bi cigarayı derken , arkadaşlardan biri cebinden hap çıkardı al bunu biraz ağzında tutarak birayla beraber yut dedi. başta tereddüt ettim ama giblemedim dediğiniyaptım. arabalara atladık evlere gidicez ama gitmek istemiyorum daralıyorum. heryerim terliyor . koşmak istiyordum arabadan inmek istiyodum. sonra bi an gittim. uyudum yada bayıldım gözümü açtığımda odamda uzanıyordum. karşımda annem vardı. bana bakıyordu ama konuşmuyordu. ben ne oldu diye soruyordum anne diye bağırıyordum ama burnumun dibinde olmasına rağmen cevap vermiyordu. 1 dakika sonra içerden kapı sesi geldi. kapı açıldı içeri annem girdi. yanımdaki kişi yok oldu. annem ' neden bağırdın noldu' dedi. bişey yokkabus gördüm diyebildim sadece. tekrar daldım uykuya. işte asıl hikaye şimdi başlıyordu

anlat yannanına kurban

Ben bu kafayı yaşadığımdan beri ne ailemi giblemeye başlamıştım ne işi. hiç bişey yapmıyordum elimdeki paraları ota şekere yatırmaya başladm. beni birileri itiyordu buna kontrolden çıkmıştım. 1 hafta hergün ot çekip şeker alkol takılıyorduk. onlarda hiç bişey yoktu ama ben sürekli annem tarafından uyandırılıp babam tarafından öldürülmek isteniyordum. tabi bunların hiç biri gerçek annem babam değildi kafayı yiyecektim artık. evde bişey yiyip içemez oldum. zayıflıyordum. aylardan 9 aralıktı o gün doğum günümdü. arkadaşlar beni mekana zütürdüler alsancakta. alkoller şekerler havalarda uçuşuyordu kendimizde değildik deli gibi eğlendik o gün. saat sabah 5 oldu. ben taksiye atlayıp eve dönecektim. ama kafamı dik tutamıyordum heryerim uyuşmuş elimi kaldıramıyordum. bi ara şöförün dikizine ilişti gözüm. bakın size yemin ediyorum şöförün suratını size tarif edemem. tek gözü vardı. kocaman ağzı küçücük burnu. çıkmayan sesimle bi çığlık attım. şöför kafasını 180 derece döndürüp bana bakıyordu yine aynı surat. ben taksinin kapılarını tekmeliyorum camları yumrukluyorum. en son hatırladığım taksicinin hastaneye gelmesi. ve o hastane kokusu. sabah uyandığımda hastane odasındaydım yanımda annem vardı. ama gerçek annemmiydi yoksa yine o garip halisülasyonmuydu emin olamıyordum

anlat lan GÖT

her şey

şey her zaman ayrı yazılır

gaziemir şahin tepesi, safa abi sen misin :D:D

Rezzzzz

Torbacı olmanın yan etkileri.

Kafayı bulunca banada aynısı oluor. gerçekte olan taksici senin o gibilmiş halini görünce napıo bu amk delisi deyip hastaneye sürmüştür.

hastanede serum sakinleştirici falan vermişler. arabayla eve geldik. annem odama getirdi beni uyumuşum biraz. gece uyandım annem başımdaydı. tüm gün tuhaf tuhaf arapça kelimeler sayıklamışım. annem tost kola bişeler getirdi. tosttan bi ısırık alıp direkt kustum. kendime geldim gibi olmuştu. ama artık öyle bi dünyadaydım ki annemle babamın gerçekliğini sorgulamaya başlamıştım. babamın sürekli beni öldüreceğini düşünüyordum. gece oturdum odamda kendi kendime düşünüyordum ne oluyor bana diye. ama beynimin içinde sürekli aynı sesleri duyuyordum. biri beni gerçekten bu illete itiyordu hakim olamıyordum. gece 2 gibi bizimkilerin yatak odasına girdim. gizlice babamın arabasını aldım. yine tenekeli mahallesi kuruçay falan gezip torbacı aramaya koyuldum ama bulamadım. eve döndüğümde saat 3-4 falandı. babam kapıda beni bekliyordu. kızacağını biliyordum yaklaştım özürdileyip anahtarı uzattım almadı. dimdik bana bakıp 'senin gırtlağını kesicem' dedi. o an bi çığlık attım olduğum yerde çömelip ağlamaya başladım. 6-7 dakika sonra annemle babam çıktı dışarı. babam bana yaklaştıkça ben kaçıyordum. babamda peşimden koşup beni yakaladı. 'hiç unutmam baba nolur öldürme beni diye nefesim kesilene kadar ağladım. babam bana sarıldı . eve getirdi. yatağa uzandım. ama uyuyamıyordum. odanın içinde sürekli dönüp duruyordum.

Sardı kanka ama çok yavaşsın serii

Sabah gözümü açtığımda odamda duvarın dibinde uyuyakalmışım. saate baktım 8di. az sonrada annem girdi odaya 'napıyosun burda' diye sordu sonra yatağa geçmeme yardım etti. kahvaltı falan hazırlamıştı. midem bulana bulana yedim. sonra evde boş boş tv izleyerek annemin kontrolü altında akşam olmasını bekledik. derken kapı çaldı gelen arkadaşımdı. diğer çocuklarla hava almaya çıktıklarını söylediler anneme geçerkende beni almak için izin almaya geldiklerini söylediler. annem başta kem küm etsede izni kopardık. bindik arabalara. yol boyunca sohbet ettik ama bu yaşadıklarımı kesinlikle anlatmıyordum onlara. bira votka enerji falan almışlar. başka ne var dediğimde orası süpriz dediler. arkadaşın evine gittik ailesi yoktu orda kalıcaktık.
önce biralar içildi daha sonra koca bi baş cigaralık çıktı ortaya 4 kişi döndük. arkasından ferrari diye nitelendirilen şekerlerden atıp votkayla cila yaptk. benim kafam yine gidiyordu. süpriz ne diye sorduğumda arabadan bi poşet getirdiler. kokain vardı. bunu sehpanın üzerinde çizgi diye tabir edilen şekilde burnumuza çekicektik. direk beyine nüfus eden bişey. herkes sırayla çekti ben en sonda bekleyip onları izledim derken en son onlardan gördüğüm kadarıyla çektim burnuma. adeta uçuyordum. herkesi toz pembe görüyordum. dünya gibimde değildi. arkadaş bi duble daha votka verdi onuda fondip yaptım yığıldım kaldım. bilincim yerindeydi ama hareketsizdim. ve sonra yine o ses çınladı kulağımda

bu gece devam edicem rez alın

Oglum sen ne utanmaz arlanmaz bır seysın amk aılene yazık

Hikayen güelmiş panpa okutturuyor kendini.

Hadi pampa devam

devam et bin

bebenin arkadaslari Hassan Sabbahin kayip spermleri heralde aq

birisi bana Öldürecek seni diyordu. yerde sırt üstü uzanıyordum hareket edemiyordum. gözümün önüne arkadaşım cihanın yüzü gelip gidiyordu. ve o ses dahada yükseliyordu öldürecek seni o anda cihan yanaştı yanıma. gerçekti ama korkuyodum. kalk yatağa geç yerde yatma dedi beni kaldırdı. yatağa zütürürken o ses yine çınladı daha yüksek bi şekilde. kafamı çevirip cihana baktım. Allahım öyle bi surat yoktu. hiç çıkmıyor aklımdan tanımsız halde görüyordum cihanın suratını korkunçtu. tabi ki halüsilasyondu ama anlıyamıyorum o an. cihanı ittirdim. napıyosun oğlum dedi. üstüme gelmeye çalıştı o sırada son gücümle bi yumruk çıkardım . son anda çekildi gelmedi. diğer arkadaşlarım kalktı ayağa noluyor diye. onlarında suratları öyleydi. tek ve kocaman bir göz. yeşilimsi bi surat burunsuz ve büyük ağızlıydılar. üstüme gelmeye başladılar. o sırada elime ne geçtiyse onlara fırlatıyordum. sinir krizi geçiriyordum ölüm korkusu yaşıyordum. biri ellerimi tuttu diğeri ayağımı cihanda ağzımı kapattı ve yatağa yatırdılar. kollarımı tutuyorlardı kalkamıyordum. avazım çıktığı kadar ağlayarak bağırdığımı hatırlıyorum. cihan ağzımı kapatıyordu o sırada ya uyudum ya bayıldım bilmiyorum. gözümü açtığımda güneş vuruyordu suratıma. başım çatlıyordu. heryerim ağrıyordu.