bilmiyorum bu konuda belki yazılmıştır. Bir an aklıma geldi yazayım dedim.
Bu yazım ben de dahil olmak üzere salak gibi bizi sevmeyen kızlara gönül bağlayan şahıslara yönelik.
Biz şimdi seviyoruz ya nelerini seviyoruz güzelliğini mi, tatlılığını mı, zekasını mı. Hayır iyi kötü her şeylerini. Hormon olayına değil ruhsal olaya inanıyorum. Ama konumuz bu değil.
Onlara olmayacak potansiyeller yükledik ve kendimizi ezdik. Ama asıl cevheri bu sayede görmezden geldik; kendimizi.
Onlar sadece bir taştı biz onlara elmas değeri verdik. Boşuna beyler ben artık hiç sevmiyorum diyemem ama artık kendimi de seviyorum.
Kendimi geliştirmek için spora başladım evdeki imkanlarla da olsa. Derslerime ve dil öğrenmeye (3 dil) ve de en önemlisi idealim uğrunda çalışmaya devam etmeye başladım. Yaşamı ertelemeyin beyler. Sevdiklerimiz belki de bizi hiç sevmeyecek. Biz bizi sevmiyorlar diye ölecek değiliz. Hayat devam ediyor ve mücadele de.