size nişanlımla tanışma hikayemizi anlatayım

ve kabul etti beyler. 1-2 ay içinde sevgili olduk, 6 senedir çıkıyoruz. bigün nasıl evlenme teklif ettiğimi de anlatırım. hadi eyvallah. şuku verenlere teşekkür binler

yeni bi blog sayfası açıp, hocanın verdiği ödevi ve sonucunu yazdım amk. bi kaç kodlama ile okul numaranızı yazmanız durumunda ödevin sizin numaranıza göre cevabını çözümlü olarak gösteren küçük bi program yazdıım. ama ödev dediğim de hakaten gibko bişeydi, daha birinci sınıftalar zaten.. ertesi gün gittim, daha önce anfide gördüğüm erkeklerden bi kaçına bu siteyi anlattım, kesin çözüm var arkadaşlar ben yaptım falan dedim. o mallar da hiç sormadı sen kimsin diye. amacım neydi ben de bilmiyorum, heralde istatistik bölümünde efsane haline gelip kızın gönlünü çalacaktım..

merhaba dedim oturdum falan.. bak beni rahatsız edip duruyodun, bizzat kendisini getirdim al ona sor kimin hakkında ne öğrenmek istiyosan dedi, esprili bi şekilde.. bana şaşkın gözlerle bakan arkadaşına döndüm ve dedim ki..

bu bir tesadüf değil. ben hep hayatı kitaplardaki gibi sandım, kitaplardaki gibi yaşamak istedim. hep bir kıza aşık olmak ve onu etkileyecek harika bi kurgu ile tanışma ortamı yaratmak istedim. ipler benim elimde olsun istedim. biliyosun beni. hatırlıyosundur. gerçi baya oldu, kantinde oturmuştuk, sana seninle tanışmak istediğimi söylemiştim. sınıfınıza geldiğimden bahsetmiştim. bunun sonrasında gene ben hep etrafındaydım, sen bilmiyordun ama ben senin eksenindeydim. ben bugüne kadar hiçkimseye bunları hissetmedim. bunun başka bi açıklaması yok, senden hoşlanıyorum dedim..

sonra kendini tanıttım falan işte. kız şaşkın tabi, arkadaş zoruyla getirilmiş ve ona başkasını soracağımı zannediyo falan.. ikisinin de ağzı açık kaldı, ortamı hazırlayan kızın gözleri gülüyor ama..

ben seni tanımıyorum dedi, benim kız. az evvel söylediklerimi tekrarladım yani kendimi tanıtan kısmı, işte ismimi okuduğum bölümü, memleketimi falan.. ve hatta dedim, ben de seni tanımıyorum. belki biraz birlite zaman geçirsek.. en azından bu kadarını bana versen..

en son benim bu tarihte okuyan arkadaş kız arkadaş buldu bitane. dedi ortam var sen de gel, kızın arkadaşlarından birine sararsın sen de.. iyi dedim gittik bunla.. 3 kız 2 erkeğiz.. bu iki sevgili ayrı yürüyo ben de iki kızla birlikte yürüyorum. ikisi de tipim değil. verseler gibmem o derece yani.. baktım muhabbetleri de tak gibi, benim hikayeyi anlattım amk.. kızdan bahsettim, aşığım dedim, bunları bunları yaptım gene de doğru düzgün bi muhabbet edemedik dedim

bigün otobüse bindim ayakta gidiyoruz amk.. ben tam kapının kapandığı kısımdayım. kızın o gün masada oturan arkadaşlarından biri de hemen yanımdaymış. pardon şunu uzatır mısınız dedi, para verdi. uzattım amk hiç bakmadım yüzüne, farketmedim yani.. lan sonra baktım bu kız kafasını benim parayı uzattığım yöne doğru uzatmış biyerlere bakıyo.. dedim merak verme verdim parayı, hafif gülümsedim falan..
ay yok ben başka bişeye bakıyorum dedi o da hafif gülümsedi işte.. derse mi diye sordum, evet dedi sadece. geçen ki hoca mı yine dedim. pardon dedi, hatırlamamış beni. anlattım işte, biz kantinde oturmuştuk hatırlamıyomusun, ben yanınıza gelmiştim, ödevden falan bahsetmiştim dedim. aa evet evet dedi, sen hangi bölümde okuyodun diye sordu.. sonra devam etti muhabbet öyle, bunla ayak üstü konuştuk otobüste.. en son inerken iyi dersler dedi bu bana.. o an peşinden insem mi diye düşündüm ama devamsızlığım çoktu amk, kendi fakülteme gitmek üzere mecbur durdum otobüste

gel zaman git zaman, ben bu otobüste gördüğüm kızı kantinde yakalamaya çalışıyorum. ona anlatıcam derdimi, belki yardım eder diye.. baya bi gittim geldim, kendi dersimize 10 dakka ara oluyodu, ben bunun 3 dkkasını koşarak fen edebiyara gitmek, 3 dkksını geri dönmek, 4 dakkasını da kız oralarda mı diye sağa sola bakınarak geçiriyodum.

yıl 2004 amk üniversite ikinci sınıfftayım o zamanlar, ben mühendislikteyim ama yurtta tarih bölümünde okuyan oda arkadaşım var. bigün bunların kantinine gittim, arkadaşı görmeye. kantin kız kaynıyo amk, mühendislik kantininden gelince çölde vaha gibi kalıyo ortam. neyse arkadaş geldi işte, oturduk konustuk falan. derken çaprazımızdaki masada bi kız ilişti gözüme

kızlar da bayıldı bu hikayeye, eminim ikisi de yalnızdı ve niye bizim peşimizden böyle koşan yok diye hayıflanarak dinliyolardı beni.. derken ilk umut geldi, kızlardan biri, bizim yurtta istatistik okuyan arkadaşlar var, sordurayım istersen dedi. tamam dedim, dile benden ne dilersen dedim

bigün gene arkadaşın yanına kantine gittim. hep ben onun yanına gidiyorum çünkü mühendislik kantini erkek dolu amk, östrojen koklamaya gidiyorum bunların kantine resmen.. neyse arkadaşa anlattım olayı, bi gib olmaz ben bi yoklarım ortamı falan dedi, zaten tarihte okuyo bin, tam ortamı yani.

dedim merhaba, oturabilir miyim. ben inşaat mühendisliğinden bilmemkim. geçen gün sizin sınıfa gelmiştim. asıl niyetim sizi takip etmekti. daha doğrusu sizinle tanışabilmekti. bütün bi ders sizi izledim (çoğul konuşuyorum ama benim kıza bakarak konuşuyorum). en sonunda ders bitti herkes dağıldı ve ben o günden beri neden sessiz kaldım diye kendi kendime dövünüp duruyorum.

ortamda sessizlik amk, üç dört kız var hepsi beni dinliyo.. daha birinci sınıf olduklarındanmış sessizlikleri ve çekingenlikleri çok sonraları söylediler. neyse..

arkadaşlar dedim, ben aslında ödevi bile yaptım, o derece kaptırdım kendimi sizin bölüme. hatta bi blog açtım, numaraa sonuna göre ödevi yapan bi program yazdım ama sizden kimse girmedi..

benim kız cevap verdi amk: seni tanımadığımız için olabilir mi?

aha dedim, kız beni gibledi..

kızı bikaç gün aramadım, bi gün ben dersteylen mesaj attım. noldu diye. geri aradı amk. dersteyim açamıyorum falan.. meşgule düşürdüm. ders arasında aradım hemen geri. dersleri bitmiş kantindelermiş, gel dedi bu bana. benim defter kalem falan sırada duruyo, giberim dedim herşeyi bıraktım koşa koşa gittim. masada bu ve yurttan arkadaşı, hani şu istatistik bölümünde okuyan..

kızlar bikaç kez koridorda değişik arkadaşlarını gördüler durdular muhabbet ettiler falan, ben de cep telefonumla oynar gibi yapıyorum, nasılsa kimse tanımıyo beni gib gibi koridorun ortasında telefon kurcalıyorum falan.. sonunda en üst kata anfiye çıkıp derse girdi bunlar.. baktım içerisi kalabalık, ben de girdim amk. en arka sıralardan birine oturdum, teli de sessize aldım. kızı süzüyorum uzaktan. ben güzelliğine vurulmuşum oraya sırf onu izlemek için gelmişim ama bi yandan da lan nasıl tanışcaz bakışlarını da kaçırdı benden beğenmedi beni diyorum. hoca girmesiyle yaklaşık 60-70 kişilik sınıfta bi sessizlik oldu

sonuçta o kıza ihtiyacım olmadı ama. aslında o kıza ihtiyacım olmadı tanışmak için ama baya bi uğraşmıştım onu yakalamak için. zamanla ziyaretlerim azaldı tabi, resmen göremiyodum amk, o ilk gün girdiğim anfide bile başka bölümlerin dersleri vardı. bigün aynı hafta aynı saatte gitmeyi akıl ettim, onda da kız gelmemiş. giberim olmıycak heralde dedim vazgeçeyazdım..

meğer bu benim arkadaşın arkadaşlarından birisi, ama benim fazla samimi olmadığım bi bin karıştırmış ortalığı. kızlarla bi alakası yokmuş. bi ihtimal o bin de kızlardan birine sarıyodu.. neyse arkadaş beni yüzleştirdi bunla.. o reyiz binini de getirdiler, oturduk konuştuk falan.. açıkça dedim, beyler ben bu kızdan hoşlanıyorum. kimseye bi zararım yok, ona da yok.. zaten ortam yumuşamıştı, arkadaş ortamıydı, bunlar tamam abi dediler (ikisi de birinci sınıf bu arada) ben tekrar başladım plan yapmaya..

başladım kesmeye kızı, ama o hiç pas vermiyo, hiç umut yok.. bi ara anladı ona baktığımı kafasını çevirdi resmen gözgöze gelmemek için.. derken ben sandalye değiştirdim, onların masaya yakın tarafa geçtim konuşmaları dinleyeyim diye

@70 sonra amk yoruldum. evlenme teklifini anlatcam sonra, kızın ailesiyle tanışma falan. dizi film hazır amk. based on a true story.

bigün okulun bilgi işlem bölümündeyim amk, orda bedava bilgisayarlar var, internet falan var, millet geliyo oturuyo.. ben de beleş internet diye gittim amk.. oğlanın biri geldi, kardeş bi bakar mısıın dedi. reismiş bu bin. seni bizim derste görmüş arkadaşlar, sonra da kantinde arkadaşlarımızı rahatsız etmişsin dedi amk..

bi yanlışlık olmuş heralde allah allah? falan derken, eleman dedi ki, abi bak ben birinci sınıfım, olay büyüsün istemiyorum kimseyle konuşmadan geldim buraya, bunu bi uyarı olarak al dedi. ne uzatıcan lan, git kime söylüyosan söyle dedim buna. gitti falan işte.. o gün sinirlerim de bozuldu baya. ama bu reyiz bininin bişey yapcağından değil amk, kızla zaten olmadı iş, bide püsürüğüyle uğraşıyom dedim kendi kendime

bloga hiç kimse girmedi. benim küçük programcılık yeteneğim hiç bi gibe yaramadı yani. gel zaman git zaman, ben bu arkadaşımı daha fazla ziyaret eder oldum. kendisine de söyledim, lan gib kırığı ben seni görmeye gelmiyorum kızı görmeye geliyorum diye. bu mal da benle alay ediyodu, anca izler izler osbir çekersin diye.. derken bi gün cesaretimi topladım, bastım gittim bunların masasına

o akşam bitti dağıldık falan işte.. ben bu umut veren kızın tel nosunu aldım, aynı gece mesaj attım, sordun mu arkadaşına diye.. hayır yurtta değil şu an dedi. ertesi gün sabah aradım amk, gene yok ama gelir gelmez sorucam dedi.

eheh evet haklısın dedim. ama amacım da o değil mi zaten dedim. arkadaşlar müsaitseniz ve ödevi teslim etmediyseniz göstermek istiyorum yaptığımı dedim. çoktan vermişler ödevi, zaten kolay bişeymiş herkes yapmış amk.