bundan 4-5 ay önce okulu bıraktım.
çünkü daha fazla okuyamayacağımı düşünüyordum.
çantamı toplayıp kimseye söylemeden s*ktirdim gittim memlekete.
anne evine dönmüş gelin gibiydim.

aradan 1 ay geçti, 2 ay geçti, ne arayan var ne soran
3 ay geçti, 4 ay geçti hiç mi kimsenin umurunda değiliz lan?
kaç ay olduğunu ben bile saymayı bıraktım. hiç olmazsa whatsapp'ımı stalklayın be. bu kadar mı silik bir tipim, hiç olmazsa facebook'tan yazın :'(
şaka gibi ya
birbirlerinin nerede kaldığını merak eden, bugün okula gelecek mi gelmeyecek mi diye mütemadiyen bağlantı halinde olan adamlar beni gibine takmıyor
birlikte gezi planları yaptıkları vakit gözlerim önünde plana dahil edilmediğim zamanlar oldu. gerçi ilkokuldan beri yaşamakta olduğum için pek giblemedim. niye kimse beni iplemiyor, niye kimse s*kine takmıyor lan? biz insan değil miyiz? dikkat çekmek için illa boynumuza ip mi geçirelim :'(
anlatmıyorum size anı falan. öf ya

bu hayatta ailenden bașka kimse seni düşünmez ve bu düșüncen yüzünden hep kaybeden olabilirsin

silik bir tipsindir de ondan. konusmazsan, aralarina karismazsan oyle olur. ortalikta avel avel takilan bir eleman olsaydin oyle olmazdi. her iki tipi de deneyimlemis biri olarak silik tip olmayi tercih ederim. cunku cok insanla yakin olmak taktan baska bir sey degil.

gibmeyen sevilmez ama seninki biraz uç bir durummuş