size karım ve çocuklarımın dizlerimde nasıl

panpa gercekse bu dediklerin allah rahmet eglesin,hee ama yalansa varya bu kadar insanin hisleriyle oynadigin icin senin zütünü gibeyim harbi diyorum. olmedilerse gercekten olsunler.

simdi okuyacagim ama...

dogruysa allah sabir versin panpa, umarim hayat senin icin daha iyi gider.

yalansa sulaleni kucagimda hoplatayim.

dayanamıyorum. dayanamıyorum.
dültfen. lütfen. bu kanepede sızğdımda uyanmayayım.
sonsuzluğa uyanayım ve selin'imi göreyim.
veli'mi.
ege'mi.
lütfen.
saçlarını özledim. gülümesemeni özledim. kahverengi gözlerin ya. gözlerin yaa.
napıcam ben 40 yıl.40 yıl ya 10 katı napcam lütfen.

allah rahmet eylesin panpa :(

Allah rahmet eylesin panpa :(

reserved sonra okucam, panpalar eksi verin de kaybetmeyelim başlığı

ege'm sıkışarak öldü.
veli'm ve selin'im camdan uçtu.
selinim öyle bir tutmuş ki veli'mi kolları kenetliydi birbirine, en son gördüğümde.
yıkadığımda üçü de ayrıydı biribirinden ve benden.
acı çektim.
yıkarken.
bir tas.
iki tas.
üç tas.
derken bayıldım.
öldüm sandım. ölmemiştim. keşke ölebilseydim.
ve asıl acısı, arabayı gördüğüm an, sağa kırdım. kendimi korudum. kendimi.
belki sadece ben ölürdüm. ama selin'i hep görürdüm. ege'mi hep görürdüm.
veli'mi.

oğlum, kızım ve biricik sevgilim.
çok özür dilerim. ben bir huur çocuğuyum, en az gökçe kadar, en az meriç kadar.

gömdüm. toprak attım. gökçe de, meriç de.
ama asla unutmadım. toprak atmadım anılarıma.

bu kanepede platin takılı bacağım kadar aklım olsaydı.
intihar ederdim. ama ne yapayım. ya tanrı varsa?
ya cehennem varsa ve sizi bir daha göremezsem?
o zaman naparım?
fotoğraflarınız yetmiyor bana.
önümdeki bir 40 yıl maksimum.
buna dayanmalıyım ki.
o sonsuzlukta, güneş vurduğunda cennette yüzünüze o güzel saçlarına selin'imin.
o zaman mutlu olabileyim.

sizi çok seviyorum
annenizi benim iiçin öpermmsiniz?

allah rahmet eğlesin mekanları cennet olsun

beyler :(

adeletini gibeyim dünya dıbını zütünü dağıtayım hayat

kırmızı ışıkta geçtim.
sonrasını hatırlamıyorum.
kemerim takılıydı.
selin'e tak diyememiştim. çünkü veli onun kucağındaydı.

çarptım. yeşil bir araç. hiç öğrenmedim ne olduğunu aracın ama hepsi yaşadılar.
biz öldük.

güzel filmlerde insanların ölüşü ağır çekimde gösterilir.
inanın bana ağır çekim değildi.

bmw ilk önce yaşattı.
selin'imi gösterdi bana.
sonra öldürdü.

böyle yazması çok kolay olurdu.
ama tüm hata benim biliyorum.
o pazar eve daha erken dönmek için.

kalktım ve öldüm.

kanepeye her oturduğunda acı çekmek sadece basurdan olmaz.
o kanepeden kalkınca acı çekmeye başladıysanız eğer.

kalktım o lanet olası kanepeden, selin'imin gülümesemesi, veli'min ağlaması, ege'min anne deyişiyle uyandım ve kalktım. kendi gülümesemem ve uyku mahmurluğum yerindeyken.

veli hasta. ateşi var.
hastaneye gitmemiz gerek, abim doktor. onu mu arasam ilk?
hayır aramayayım çünkü onların ölmesi gerekiyor.
kimin?
benim.

var mı dostlarım. ihtiyacım olan boşluk sizseniz ki eminim ki değilsiniz.
var mı?!
var mı!

ama yalnızca, muhakkak ki rüyalarımda.
gerçeğini istemeye hakkım yoktur, öyle bir boyut yoktur.
varsa eğer anasını giberim dünyanın, ulaşırım oraya.

ama bildiğim kadarıyla yok.

adam harbiden sevmiş ama

belki de gülüyorlardır. beni görmüyorlardır. mutluluktan.
acıyı veren kim ise mutluluğu da veriyordur, onlara. ben istemiyorum zaten mutluluk, istediğim hayatımın tohumu selin'im.

@95 neyse panpa hatırlayınca sinirlendim birden valla zor Allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın sevdiğinin acısı başka oluyo

@92 yok panpa biliosun bin çok ondan dedim