size karım ve çocuklarımın dizlerimde nasıl

telefonlarımızı aldık.
tekrar buluştuk. çok mutluyum.
o da.

sürekli geziyor.
meriç hayvanını artık istemiyor.
hep beraber, yalnızca ikimizi kalıyorduk.

derken yalnızca ikimiz kalmamalıyız.
senden bir tane daha istiyorum dedim.

gerizekalı gerizekalı konuşma deyip.
karnıma vurdu. *
keşke yine vursa.

gittim, istedim.

param var, zenginim. ailesi koşarak verdi dıbına koyim.
aileye bak paraya göre aileyi yönetiyor amk.
neyse ki istediğimi almıştım. başka bir şey düşünmedim.
sadece aşıktım. ve istiyordum.

saçları dalgalı, kahverengi gözlü, gülümsemesi bir koalayı anımsatan selin'imi.
kaybetmeme imkan yoktu artık. mutlu olacaktım, hayatım boyunca. kesin. net.

ailem vardı, param vardı. mutluluğum tamdı.
en sevdiğim'i bir avuç para sayesinde elde ettiğimi sanacak kadar aklım vardı. mutluluğumla ters orantılı bir aklım.
neyse ki bunu hep içimde tuttum, şu an bunu yazarken görse bile benim sarı saçlım... üzülme çünkü bendim hep aldatan kendini. bununla.
ben seni hep sevdim. hep sevicem. oğlumuz hep bizim oğlumuz olarak kalacak.

of. biraz ara vermem lazım. çok kötüyüm, dostlarım.
isterseniz sizin de uykunuz geldiyse sonra devam edelim.
biraz hava almam lazım.

@75 selin.

bir çocuğumuz oldu, adını ege koyduk.
çünkü egeliydik biz. ege buluşturdu bizi, egenin incisi. izmir buluşturdu bizi.

onun sarı, dalgalı saçları ve cennet gibi gülümsemesi ile orada tanıştık.
ardından bir tane daha sene 2005.

adı veli çünkü orada balık yedim ben, orada aşık oldum ben. orada tanıdım ben.
ölünce isteyeceğim tek hurimi.
selin'imi.

evimiz o kadar güzeldi, evimizi o kadar huzurluydu ki...
kanepelerdeki yastıklarda o kadar güzel uyunuyordu ki; kendinizi bir pazar öğle uykusundan sonra kalktığınızda hele hele yanınızda kendi selin'izi görseniz, cennet'ten bir farkı yoktu.
şimdi bana cennetten bakan selin'im, ege'm ve veli'm buna karşı çıkmazlar umarım.
çünkü cennet bunun yüzde 1 benzeriyse, ben o pazar uyanmayı ve selin'imi veli'mi, ege'mi görmeyi yeğlerim, cennette olmaktansa, tekrardan rüyalarımda.

keşke şu an, şu gün ben uykuya dalsam, bu artık bizim olmayan kanepede ve ardından uyandığımda sizi, hiç olmazsa selin'imi görebilsem.
baksa yine bana.

gülse.

karnıma vursa.

yatsam, omzuna bir daha uykuya dalsam.

tekrar ve tekrar.

ama o pazarın sonunda ve ondan sonraki her pazarın sonunda kıyametler benim.

neden allah'ım neden?
neden benden bu gülümsemeyi aldın.
neden benden çocuklarımın sesini aldın. daha yeni konuşmayı öğrenmişti. anne demişti; selin'ime benim ege'm.
selin'imin o saçlarını neden saklamadım.
ya unutursam bir gün.
sadece fotoğraflar yeter mi sizce, düğün videomız yeter mi hala?
bu pazarda aynı kıyamet mi, kopar içimde?
hani sadece bir kere üflerdi sur'u israfil.
neden her pazar çalışıyorlar?
neden ege'm bu kadar ağlıyor her uyandığımda.
neden selin'im bana artık gülmüyor.
neden veli'm artık ağlamıyor acıkmaktan?

neden ben uyanamıyorum, bu kanepeden, gülümseyerek. selin'ime bakarak?

belki de gülüyorlardır. beni görmüyorlardır. mutluluktan.
acıyı veren kim ise mutluluğu da veriyordur, onlara. ben istemiyorum zaten mutluluk, istediğim hayatımın tohumu selin'im.

ama yalnızca, muhakkak ki rüyalarımda.
gerçeğini istemeye hakkım yoktur, öyle bir boyut yoktur.
varsa eğer anasını giberim dünyanın, ulaşırım oraya.

ama bildiğim kadarıyla yok.

var mı dostlarım. ihtiyacım olan boşluk sizseniz ki eminim ki değilsiniz.
var mı?!
var mı!

kanepeye her oturduğunda acı çekmek sadece basurdan olmaz.
o kanepeden kalkınca acı çekmeye başladıysanız eğer.

kalktım o lanet olası kanepeden, selin'imin gülümesemesi, veli'min ağlaması, ege'min anne deyişiyle uyandım ve kalktım. kendi gülümesemem ve uyku mahmurluğum yerindeyken.

veli hasta. ateşi var.
hastaneye gitmemiz gerek, abim doktor. onu mu arasam ilk?
hayır aramayayım çünkü onların ölmesi gerekiyor.
kimin?
benim.

kalktım ve öldüm.

güzel filmlerde insanların ölüşü ağır çekimde gösterilir.
inanın bana ağır çekim değildi.

bmw ilk önce yaşattı.
selin'imi gösterdi bana.
sonra öldürdü.

böyle yazması çok kolay olurdu.
ama tüm hata benim biliyorum.
o pazar eve daha erken dönmek için.

kırmızı ışıkta geçtim.
sonrasını hatırlamıyorum.
kemerim takılıydı.
selin'e tak diyememiştim. çünkü veli onun kucağındaydı.

çarptım. yeşil bir araç. hiç öğrenmedim ne olduğunu aracın ama hepsi yaşadılar.
biz öldük.

ege'm sıkışarak öldü.
veli'm ve selin'im camdan uçtu.
selinim öyle bir tutmuş ki veli'mi kolları kenetliydi birbirine, en son gördüğümde.
yıkadığımda üçü de ayrıydı biribirinden ve benden.
acı çektim.
yıkarken.
bir tas.
iki tas.
üç tas.
derken bayıldım.
öldüm sandım. ölmemiştim. keşke ölebilseydim.
ve asıl acısı, arabayı gördüğüm an, sağa kırdım. kendimi korudum. kendimi.
belki sadece ben ölürdüm. ama selin'i hep görürdüm. ege'mi hep görürdüm.
veli'mi.

oğlum, kızım ve biricik sevgilim.
çok özür dilerim. ben bir huur çocuğuyum, en az gökçe kadar, en az meriç kadar.

gömdüm. toprak attım. gökçe de, meriç de.
ama asla unutmadım. toprak atmadım anılarıma.

bu kanepede platin takılı bacağım kadar aklım olsaydı.
intihar ederdim. ama ne yapayım. ya tanrı varsa?
ya cehennem varsa ve sizi bir daha göremezsem?
o zaman naparım?
fotoğraflarınız yetmiyor bana.
önümdeki bir 40 yıl maksimum.
buna dayanmalıyım ki.
o sonsuzlukta, güneş vurduğunda cennette yüzünüze o güzel saçlarına selin'imin.
o zaman mutlu olabileyim.

sizi çok seviyorum
annenizi benim iiçin öpermmsiniz?

dayanamıyorum. dayanamıyorum.
dültfen. lütfen. bu kanepede sızğdımda uyanmayayım.
sonsuzluğa uyanayım ve selin'imi göreyim.
veli'mi.
ege'mi.
lütfen.
saçlarını özledim. gülümesemeni özledim. kahverengi gözlerin ya. gözlerin yaa.
napıcam ben 40 yıl.40 yıl ya 10 katı napcam lütfen.

uyuyamıyorum.
lütfen allah'ım yine gideyim ben. selin'imle ve çocuklarımla o hastaneye ve bu sefer durayım o kırmızı ışıkta.
duramazsam da vurayım kendimi diğer tarafa, sadece ben ölsem.
görsem onları hep.
selin'imin güneşsiz aydınlatan o ipek gibi dalgalı, tertemiz mis gibi kokan sa.larını görebilsem.
gitseler benim cenazeme 32'imde.
70'imde değil.
buluşsak hemen.
görsem hemen ölünce, onların büyüüğünü, selin'imin yaşlandğını torunlarını, el öptirişüşünü görsem?

yine gitsek balayına, şuursuzca gezsek yine.
yatsak bir ömür boyu o kanepede.
bu kanepede.

omzuma yatsan, ben seni koklasama yine.

lütfen.