size iyimser ve kötümserin hikayesini anlatayım

uçaklar ilk icat edildiğinde dönemim insanları artık ülke sınırları kalkacak heryere gidebileceğiz diye düşüyorlarmış taaki uçakların savaşlarda heryeri bombaladığını görene kadar

güzelmiş panpa bunalımdayım zaten anlatta dinliyim

hayati dusun bir de bre. hayat olumu tadana kadar guzel.

iyimserler uçağı, Kötümserler paraşütü icat ettiler.

mardinli ilyas-ı habır birgün romadaki akrabalarının yanına gider, akrabaları sabahları çalışırken oda sıkılıp dışarlarda gezermiş, bigün bi mezarlığa girmiş ve mezar taşlarında ki insanların 17, 32, 40 gün yaşadığını görür ama mezarlar bebek mezarı olamayacak kadar büyüktür italyanca bilmediği için mezar bekçisine bişey soramaz ve merak içinde eve döner, evdeki akrabalarına durumu anlatır ve hafta sonu oraya gitmeyi teklif eder. haftasonu mezarlığa giderler ve akrabaları ordaki bekçiye mezarların anldıbını sorar. bekçi burası çok özel bi mezarlıktır burda yatan insanlar hayatları boyunca kaçgün mutlu oldularsa mezar taşlarında o kadar gün yazar daha 52 günü geçen olmadı der. bu ilyas bu hikayeden çok etkilenir. mardine döner ve uzun bir ömür yaşar fakat kaçınılmaz son gelmiştir ilyas ölüm döşeğinde yatmaktadır ve oğullarına size bir vasiyetim var mezar taşıma "ilyas-ı habır bitti, anasının rahminden mezara gitti" yazdırın der.

hani iyimser hastanede cam kenarında yatıyomuş kötümsere anlatıyormuş falan onu anlatacan zannetim bin

takunu yiim sus

ee devam et

sebepsiz şukuladım o_0

@7 o nasıl lan anlatsana

2. dünya savaşı sırasında almanyadaki bir üniversitede ari bir alman öğretim görevlisi varmış. ve bir süredir takip ettiği bir yahudi öğrenci. birgün nazi yanlısı öğrenciler yahudi kızı aralarına almış tartaklıyorlardı. alman öğretmen hemen olaya müdehale edip kızı onların ellerinden aldı. kızın artık bu okula gelmesinin sakıncalı olduğunu ama eğitimine devam etmek isterse ona özel ders verebileceğini anlattı. kız mecburen kabul etmek durumundaydı çünkü okul her geçen gün yahudiler için katlanılmaz bir yer haline geliyordu.

yahudi kız haftada iki gün alman hocanın evine geliyordu ve beraber hukuk çalışıyorlardı ama bunun dışında birlikte daha fazla vakit geçirmeye başlamışlardı. alman hoca arasıra arkadaşlarıyla buluşur ve birlikte estrümanlar çalar şarkılar söylerlerdi alman hoca keman çalıyordu. yahudi kızıda bu gruba dahil etmişti. ama bu kızın müziklerden çok etkilendiğini anlamıştı çünkü her hüzünlü parçada balkonu çıkıp ağlıyordu. ve işte o zaman alman hocanın aklına bir fikir geldi.

adam sallıyo beyler

nadia adındaki bu kız için bir parça besteleyecekti. haftalık rutin derslerine devam ettikleri sırada bu bestesini tamamladı, şanslıydı ki piyanist olan annesi ona bu konuda çok yardım etmişti eserin adı "serenad für nadia" idi. bir gün yine ders için evlerine gelen kıza hocanın annesi, max'ın çok güzel bi beste yaptığını açıkladı, alman hoca max'ta annesiyle beraber besteyi nadiaya çalmak istediğini söyledi ve çalmaya başladılar bitirdiklerinde kızın gözleri dolmuştu ve hiç beklenmedik bir anda nadiaya evlenme teklif etti.

aileside ari birer alman olan max yahudi bir kıza evlenme teklif etmişti, ama ailesi çok anlayışlıydı ve almanyada saygın bir yerleri vardı yahudi bir kızla evlenmesi durumunda bundan şüphelenecek kimse yoktu. aileler arasında hristiyan ve yahudi geleneklerine göre düğünleri yapıldı. ama almanyada durum git gide kızışıyordu. max mesleği icabı sık sık yemeklere davet ediliyordu ve yanında karısıyla gitmekten çekiniyordu bu durum şüphe çekmeye başlamıştı. alman hükümeti yahudi-alman evliliklerini araştırmaya başlamıştı. max ailesiyle konuştu ve istanbula yerleşme kararı aldı, çünkü o dönemde birçok yahudi bilim adamı ve hükümetin tutumundan rahatsız bilim adamları istanbula gitmişlerdi. max'in babası pasaport işlemlerini halletti ve bir trene binip yola çıktılar.

anladık serenadı okumuşsun bin