aylardan şubat falan sanırım, gece 3.30 incide falan takılıyom elde telefon. her neyse mutfaktan tıkırtılar gelmeye başladı. ama heralde bizimkilerdir dedim ses çıkarmadım. sonra demir sesi duydum hani mutfakta tencereler çarpar da çıkar ya. dedim amk bu saatte ne işiniz var tencereyle. sonra bir merakla kalktım. arkası dönük biri vardı. tam seçemedim de karanlıkta. ışığı yakıp seslendim baba diye. seslenmemle birlikte altındaki halıdan dolayı kayıp yere düştü o şahıs. daha sonra ayaklanıp pencereden atladı.

en acısı da hırsızın ona baba dediğim için kahrından aşağı atladığını söylediydi bir arkadaş şerefsiz arkadaş