size hayatımı siken eski sevgilimi anlatıyorum

@30 biz başladıktan sonra ayrı kalmıştık başta uzakta olsaydı hiç başlamazdım şahsen. başladıktan sonra ayrı kalmaya eyvallah derdim şimdi yaş oldu 24 onu da demem gibi ama uzakta olduğunu ayda 1 kere zor görüşebileceğini bile bile uzaktakilerle aşk yaşamaya çalışmak saçmalık bence ve bu işe kalkışan lise çağında panpalar görüyorum Bu hikaye ders olsun onlara. el ele gördüğün her çift ızdırap. Ev arkadaşının kız arkadaşı haftada en az 3 gün geliyorsa kalmaya daha da büyük ızdırap.

Sonuç olarak panpalar mesafeler ilişkiye zarar ve ne kadar çok severseniz bitince o kadar çok üzülürsünüz. bazen hala o eve nasıl gittim kendime inanamıyorum. Ben bu kadar geniş biri değildim. ruhum kaşarlanmış resmen. Aşkın nasıl bişey olduğunu unuttum. Hissetmeyeli yıllar oldu. Eskiden tek hayalim evlenip bi kızımın olmasıydı. Şimdi evlenir miyim onu bile bilmiyorum. Hayatım kişiliğim değişti resmen bu olaydan sonra. Bir de onu unutabilmek için edindiğim ve zar zor kurtulabildiğim bazı alışkanlıklar var tabi. Siz siz olun çok sevmeyin.

Söyleyeceklerim bu kadar panpalar. dinleyenlere teşekkür ederim

Sonra okul tatile girdi istanbula döndüm. Ertesi akşam facebooktan ekledi beni. Yarın nolursun gel buluşalım diyor. Tamam dedim gittim. Marmara üniversitesinde adını unuttupum bi bölüme girmi yüksek bi puanla. Çocukla aynı eve yerleşmişler. Bi gün önce de çocuk ayrılmış bundan. Ben de eski sevgilisi olarak üzülme ya barışırsınız diyorum. 3 sene önce biri bana öyle bişey olacağını söylese gibtir lan ben o kadar geniş adam mıyım derdim. Bana sana yaptıklarımın cezasını çekiyorum falan dedi. Çocuğun evine gidecekti eşyalarını toplamaya beni de çağırdı gittim. Niye gittim bilmiyorum ama gittim yani. O eşyalarını topladı ben de bekledim yanında. Biraz çabuk ol gelir falan dedim. Korkma sümsüğün teki döversin dedi. Dedim korktuğum falan yok bayrampaşada büyüdüm ben kendimden bayağı cüsseli olmaıdğı sürece de birinden kolay kolay dayak yemem ama dedim burada kavga edersek karakolluk oluruz ve anneme bu saatten sonra senin için kavga etmiş olmamı açıklayamam. Bozuldu biraz ben öyle deyince. sonra topladı eşyalarını yatağın üstünde südyenler falan. Neyse ben bindirdim bunu otobüse gittim ardından. O gün ruhumun kaşarlandığını farkettim. Eski ben böyle bişeyi imkanı yok yapmazdım. Yapamazdım.

Seri pnp dinliyoz

aradan tam 1.5 sene geçti. Yaz akşamıydı. saat yarım gibi falan msn den ekledi beni konuşmaya başladık. 1 sene çok kötü zamanlar geçirdiğini söyledi. Beni işletmeye çalışan arkadaşları muhabbetin önceki kısmını göstermeyip son attığım mesajı göstererek bak uğruna üzüldüğün adam bu falan demişler sınıfın ortasında bayılmış falan. Dedim yalan söyledikleri her hallerinden belliydi. Evet buluşalım dedim çünkü insan kim tarafından işletildiğini bilmek istiyor. Önceki mesajları okutsalardı beni işletmeye çalışan 3. arkadaşın olduğunu ve savcılığa vermekle tehtid ettiğimi de görürdün dedim. Sonra 5 6 ay önce yeni sevgili bulduğunu ve onunla yattığını söyledi. Midemdeki o his geri geldi tekrar. Kolpa grubunun son nefesim şarkısını attı. Bu lanet şarkı yüzünden konuştum seninle. Ne zaman dinlesem aklıma sen geliyorsun gidişin geliyor dedi. Sabah 6 ya kadar konuştuk. Ebem gibilmişti resmen. Sabah 10 da kalktım. şarkıyı tekrar tekrar açıp dinliyorum neyse ki sözlükten tanıştığım bi kız saolsun çabuk toparlandım bu sefer. Unuttum sildim attım sanıyordum ama hala sevdiğimi farketmiştim

dinleyecekseniz anlatayım panpalar. özellikle liseli olanlara ibret olur.

http://inciswf.com/1304539277.swf

Saçma sapan şeyler yapsam da artık yaralarımı sarmıştım. Ama ben eski ben değilim. Aşık olmaya bağlanmaya falan korkuyordum. 1 2 kızla çıkmayı denemiş ikisini de yolun ortasında ağlatmıştım. O derece vahim bir vaka haline gelmiştim. Dengem bozulmuştu resmen kızın biriyle flört ediyorduk. Küstü diye akşam karda çikolata alıp yanına gitmiş ertesi gün sabah 9 da attığı günaydın mesajına akşam 5 de cevap vermiştim. Nasıl dengesiz biri oldum siz düşünün.

vay dıbına koyim ya vay

5 6 ay falan geçti aradan. Bi gece aklıma geldi durup dururken. Cem adrian'ın bana ne yaptın çocuk şarkısını açtım. 8. kez falan dinliyorum artık. Telefon çalıyor. bi baktım eski telefonum çalıyor. Arayan o. Numaran bi anda aklıma geldi aradım dedi. yine konuştuk uzun uzun. Bana yazın nişan yapmayı düşündüklerini söyledi. nişanıma gelir misin falan dedi. Saçmalama ne işim var senin mişanında dedim. Ben senin düğününe bile gelirim çağırsan dedi. Ben de senin düğünüme gelmeni normal karşılayacak kadar geniş bi hatunla evlenmeyeceğime emin olabilirsin dedim. Biraz konuştuk işte sabah 7 gibi kapattık yattık uyuduk. Öyle böyle kızmamıştım ama. Düşünsenize kızın 7 sülalesi beni tanıyor. nikahına beni çağır sevgilim kıvamında olacak gitsem

anlat

ciddi ciddi okudum devamı varmı

O an bişey hissetmesem de sonradan çok koydu bana. Ben dokunmaya kıyamazdım elin oğlu gibip attı resmen kızı. akşam facebooktan yazdı konuşuyoruz. Sana dedim nişanıma gel muhabbetinde çok ama sinir olmuştum ama dedim keşke ayrılmasaydınız da beni ciddi ciddi nikahına çağırsaydın daha çok sinir olsaydım falan. Ben sana dokunmaya kıyamazdım bugünkü tablo çok koydu bana dedim. Sen dedi tanıdığım en iyi adamdın. Sana çok yanlış yaptım onların cezasını çekiyorum hep falan böyle devam etti muhabbet. Aradan 1.5 sene geçti hala faceimde ekli ve ara ara havadan sudan konuşuyoruz. Bana bu vurdumduymaz dengesiz ilişkiler konusunda dikiş tutturamaz halimi gördükçe vicdan azabı çektiğini söylüyor. Çünkü aradan 4 sene geçti. 2 tane kızdan etkilenir gibi oldum. 8-10 tane kızla da yatmışımdır. ama hiç birine karşı aşk meşk falan tarzı hiçbişey hissetmedim

@29 şu ilk cümlen her şeyi özetliyor anlatıyor bitiriyor be panpa. işte o alışkanlıklarımdan kurtuluyorum yavaş yavaş. azalarak bitiyor artık o alışkanlıklarım.
durumuna üzüldüm. gerçekten. belki iyi belki kötü yaptım ama ben başında vazgeçtim. hep bu tarz durumlar başıma gelir diye.

o yüzden ilk cümledeki sözlerin bu işlerin özeti ve gerçekten çok çok doğru. selametle..

perfek panpa

Ama günler geçtikçe iş taka sardı. Acı ızdırap ne ararsan var. içime kapandım. insanlarla mecbur kalmadıkça muhattap olmuyordum. Arkadaşlarımla hep arama mesafe girdi.

istanbulda son buluştuğumuz gün kadıköy sahildeyken bi kafede bademin sensiz kalacak bu şehir şarkısı çalıyordu. Ertesi akşam denizliye döneceltim istanbulda son buluşmamızdı ayrılık vakti gelmiş vapura doğru yürüyorduk. Şarkıyı duyunca ağlamaya başlamıştı bize nazire yapıyolar sanki diye. Yan dairede sürekli inna rihanna falan dinleyen 2 eleman vardı. Balkona çıktım. Son ses o şarkı çalıyor. O gün geldi bi an aklıma. Zaten aşk acısı çekiyordum. Bizim ev 5. kat ve ben balkondan aşağı bakıyorum acaba atlasam ölür müyüm yoksa sakat kalıp ailemin başına bela mı olurum diye. O gün aklımdan intiharı geçirdiğim ilk ve tek gündür.

izmirde benim o günlerdir yemek yemeyen süzülmüş halimi görünce şok oldu. ayak yapıyorum falan snaıyordu sanırım. Konuştuk ettik. Akşam denizliye dönecektim servis beklerken ağlamaya başladı. Hep ağlardı servis beklerken ama bu seferki çok farklıydı. bağıra bağıra ağlıyordu herkes bize bakıyordu. O yolculuk hayatımın en kötü yolculuğuydu. Denizliye döndüm bi kaç gün sonra barıştık. ama pgibolojisi daha da bozulmuştu artık. Bi ayrılıyor bi barışıyordu. Bazen ayrıldığından da barıştığından da benim haberim olmuyordu o derece taka sarmıştı iş. En sonunda ayrılalım dediğinde dayanamadım ve yeter bak yalama olduk adam gibi duruyorsan dur ayrılalım dersen temelli bitircem ben kararını ona göre ver dedim. Tamam dedi ayrıldık. ilk başlarda kendimi hafiflemiş hissediyordum

anlat hayat gibişi özel ilgi alanım

reserved