size en boktan günümü anlatayım mı

@59 işte böyle
@60 güzel ders oldu bana

panpa yazıkta çok zorlamışsın be olm geçmiş olsun kardeş üzüldüğümde güldüğümde oldu

ya sen nasıl bi insanmışsın amk

sonuç : ameliyatlıyken dışarıya çıkmayın dıbına koyayım.

dönüş için yürümeye başladık ama artık resmen acıdan gözlerimden yaş geliyor...

yatağıma girmek için zütümü cadde'nin ortasında açar ve yok mu bana çakan diye bağırırım.o kadar çaresiz haldeyim ki anlatamam...

artık sürüne sürüne , otura kalka saatler sonra bostancı'ya varmıştık.

bacağı o kadar zorladım ki o gri eşofmanın tek tarafı kan içinde kalmış , paçalarımdan akıyordu...

sonra ki 4 5 gün evden çıkmaya zütüm yemedi.o gün ben nasıl ölmedim hala anlam veremiyorum...

artık saat gece 4 olmuştu. caddeyi bilen bilir ; bostancı'dan göztepe parkına kadar yürümüşüz.

bilmeyenler için söyleyeyim ; yürüyerek bu mesefa normal tempoda en az 1.5 saat sürer.

farkında olmadan yardırmışız.

artık ameliyat yaramı geçtim ; ayaklarım sızlıyor. yorgunluk ağlıyorum neredeyse ; gözlerim dolmuş.o eğlence sırasında da meşale falan derken parayı da bitirmişiz.

tekrar bostancı'ya yürümemiz lazım.

kuzen olayı anlayamadı tabii. bıraktın sonra anlattım.

kodumun boş artisti "niye bıraktın lan döverdik" diyor. lale kendi zütünü karanlıkta görse çığlık atar he o derece.

yakalamamla kafamdan geçen yüzlerce şey aynı anda oldu. bileğinden tuttum ; arkamı döndüm ve göz göze geldik.lan şimdi vurmaya kalksan bacak ameliyatlı , kuzen salak.ee millette olan bitene anlam veremesse iyice sıçtık.bir de bu muallakler tekte dolaşmaz ; 3-5 kişi daha vardır kesin etrafında. bunların tahlilini kafamda 2 saniyede yaptım ve gözünün içine baka baka bileğini bıraktım.
arkasında dönüp nasıl ve ne çabuk kaçtığını hala anlayamıyorum. bin kurusunu bırakmamla kaybolması bir oldu.

ağrılarım iyice artmıştı ama yürümeye , eğlenmeye devam ediyordum. cadde'de ilerledikçe kalabalık iyice artıyor , rahat yürümek daha da zorlaşıyordu. kimi yerlerde kendimi kaptırıp zıplamaya falan kalkıyordum. kafamı gibeyim ; ulan araba çarptı hala ne zorluyorsun ? gibtir ol git evine uyu.yok ama olur mu ? deliyiz ya yapmayız mınıgibim.

kuzenim olacak salak yetmiyormuş gibi iyice kalabalığın içine soktu bizi.

o kadar kalabalık kime yarar ? yan kesici muallaklere yarar tabii. bende gri eşofman var ; arka cep olmadığı için cüzdan yan taraftaki cepte.yaz mevsimi olduğu için mont falan yok tabii iç cebe koyalım.

o kalabalıkta bir şey hissetim cebimde. dikkatliyimdir bu konularda ; bu yaşıma kadar daha kimse bir şey çalamadı benden.yan kesicinin biri elini cebime atmış cüzdanı çekiyordu. yakaladım bunu bileğinden.

yaz kanka

@49 ya yazıcaksan yaz işte bir ses verin bi ses verin huur karı gibi amk zaten o halde dışarı çıkıp haketmişsin amk ağlama hiç

rezo

bi ses verin bakıyım , boşuna yazmayayım ?

vurmasıyla kendimi yerde bulmam bir oldu zaten. bacağımdaki acı katlanmış üzerine bir de bel ağrısı çekiyordum. arabadan indi geldi hemen yanıma artist tipini gibtiğim. özür diliyor falan ama renk atmış muallakde. korkmuş belli yani. hastane falan dedi de istemedim."iyiyim bir şeyim yok" diyip geçiştirdim de ciksi gri eşofmanımda kan olduğunu görüyordum. ameliyatlı yeri kanattık amk.

ama 3-5 damla kan aktığı için pek önemsemedim kalktım devam ettim.

5 dakika daha harcar mıyım ? harcamam tabii. hemen zıpladım yerimden ; sanki sabah ameliyat ben olmamışcasına. aradım yine bizim salağı ; kalk gidiyoruz caddeye...

topal bacakla gittim yine. bostancı tarafından yardırmaya başladık. suadiye'ye doğru yürüyoruz ama canım yanıyor yürürken.

bi yarım saatte falan marks&spencer'ın oraya geldik. trafik zaten kilit , yoldan yavaş yavaş ilerliyoruz.

binin bir tanesi önündeki araba ile ara bırakmış. gazlayacak ya amın oğlu ; motoru bağırtacak. bende aylak aylak yürüyorum tabii topallayarak.

bu muallaknin evladı gaza bastı , motor sesini duydum ama hareket edecek vaktim kalmamıştı. zaten istesemde bacak yüzünden hızlı kaçamazdım.

sol tarafımdan vurdu bana gibik...

aradan yarım saat geçti aradı bu yine gelmek üzere olduğunu söyledi. bende çıktım camiiden çoraplarla koştura koştura yan taraftaki benzinciye gidiyorum , oradan alacak.bi 10 dakika sonra geldi.
yanında eniştemle bizim ufak yeğen ertuğ var.o zamanlar 2 yaşında falandı yanlış hatırlamıyorsam. bindik arabaya binmez olaydık. amın oğlu 5 dakika susmadı. fırça koydukça koyuyor. ertuğ bini de benim peder bağırdıkça basıyor kahkahayı.2 yaşında velede bile rezil kepaze olduk dıbına koyayım.o güldükçe benimde gülesim geliyor pederin şalter iyice atıyor hahaha gibko ya.

lanet bi yolculuktan sonra eve vardık. geçtim yine televizyon karşısına mazlum mazlum izliyorum. bacakta hafiften ağrılar var. maça girmek hayal oldu tabi ; başladı bile. oturdum izledim , koyduk tabii.
kupa töreni falan derken cadde yine ana baba gününe döndü. sıkıntıdan tırnaklarımı yiyorum artık.

ve annemden yine beklenen cümle geldi ;

-gideceksen git

@44 olum ofisteyim lan.bir yandan işlerimi hallediyorum

okuyanlar ses versin bu arada ben gelene kadar.

sigaraya çıkıyorum

lan koskoca kadıköy'ün ortasında ayakkabısız kaldım.o zamanda öğrenciyiz tabii ; cepte ne kadar para olacak ? şimdi olsa gidip alayım bi yerden ayakkabı da o zaman durum öyle değil.

camiide siyah çoraplı 42 numara ayaklarım ile mahsur kaldım.son çare pederi arayacağız , gelip alsın arabayla. aramızda geçen konuşma başlı başına bir kaos zaten amk.

ben : baba ayakkabıları çaldırdım gelip alsana beni.
babam : sen kadıköy'de değil misin ?
ben : evet
babam : oğlum gerizekalı mısın koskoca kadıköy'de ayakkabıları nasıl çaldırdın ?
ben : ya namazdayken zütürmüşler.
babam : ulan sen hayatında namaza kaç kere gittin de kadıköy'ün ortasında camiiye gidiyorsun ?
ben : ya girdik işte , mahsur kaldık gel amk.
babam : gibiyim yapacağınız işi.iki dangalak çıkmışsınız ayakkabılarınıza bile mukayet olamıyorsunuz.

muallaknin son cümlesi ağırıma gitmedi değil hani.bir de üzerine çat diye suratıma kapattı pekekent. suratıma telefon kapatılınca çıldırırım ben.