size bizim ilkokuldaki mal arkadaşı anlatayım

beyler yıl 2004 ortaokul 3 teyiz. bu mal oğlu malla aynı sıraya oturttu beni sapık dinci. neymiş sen kafalı çocuksun

işte lgs ye beraber çalışırsınız. ilk zamanlar diyordum bu amele din hocası niye böyle birşey yaptı sonra bir arkadaş

bunları beraber görmüş okul çıkışı akrabası falan diye söylenti çıktı. neyse aldırış etmedik olur hocam dedik. haa bu

arada niye sapık din kültürü hocası dedim çünkü adam bildiğin kızlara yavşıyordu bizim gözümüzün önünde. yoksa dini

kötüleme falan amacım yok.

sadece benim yazdıklarım için http://goo.gl/UMrkcI

keyifli okumalar

hikayemi inci sözlükte yazılmış efsane hikayeler'e layık gördüğü için fagumusun sol beyni panpamıza teşekkürlerimi sunarım.

bi iki kişi gelsin anlatacağım

bu mal bize ortaokul ikinin ortasında geldi sınıfa bir girişi var gülmekten öldük. nefes nefese sınıfa girerken hocayı

görmeyip arkasına dan diye bodoslama girdi hoca yere yığıldı rahat bir 80 kilo vardı bu sığır.

sömestr sonrası ilk gün herkesin morali bozuk bu sığırdan hallice sınıfı kahkahadan yerlere yatırdı öndeki bir iki

arkadaş hocayı kaldırdı türkçeci hangi hayvan yaptı bunu diyor bizim şapşalın bir bakışı var süt dökmüş kedi gibi

sonra hoca da anladı evladım mukayyet ol kendine dedi üstünü sildi oturttu bunu en arka sıralardan birine.

sonra günler geçiyor artık bu olaydan mıdır nedir bizimkinden hiç ses seda yok kimse de bununla konuşmuyor. ulan

dedim ben bir gideyim şununla konuşayım neyin nesidir diye bir gün yanına oturdum ama o da ne bundan böyle çürümüş

peynir gibi yanık kıl gibi rezil bir koku geliyor. birazcık uzak durarak 'merhaba ben lars alışabildin mi okula'

gibisinden bir şeyler sordum bu ilk önce boğazını temizledi ama resmen iğrendim hani uzun süre konuşmayınca ıhım

mıhım yaparsın da bununki böğürme gibi bir şeydi.

'ben de nezih alp memnun oldum' dedi içimden gülesim geldi 80 kilo yarma gibi ergenliğin doruğunda çatallı bir ses

ismi de nezih o zaman anladım niye konuşmadığını. biraz daha derslerden hocalardan konuşuyoruz ben bu gerzomasyonda

böyle tuhaf bir şeyler seziyorum. her lafında muhakkak bir el hareketi yapıyor ama söylediğiyle alakası yok biraz da

abartılı ellerini kollarını havaya kaldırıyor hatta dışarıdan samimi olduğum bir arkadaş bizi konuşurken görmüş

'noldu sana çok sinirlendi herhalde' dedi ben de anlattım yorumu şu oldu 'bu çocuk okulun efsanesi olur.'

dinleyen varsa uplasın boşa yazıyormuşum gibi oluyor.

bir gün din dersindeyiz bu sapığımsı hoca sure okutturuyor hatta kafirun suresiydi yanlış hatırlamıyorsam. herkes

dökülüyor sıra bizimkine geldi bizimki kalktı yürüyüşü ayrı bir tuhaf bu malzade sakat ya da topal değil ama bir

senkron problemi var neyse herkes içinden 'ulan kimse okuyamadı bu amele sümüğü mü okuyacak' derken hepsini şak diye

okudu milletin ağzı açık kaldı. hoca da aferin yavrum dedi oturttu bunu. sırasına dönerken nasıl kasılıyor ama hani

'siz bana ilk gün güldünüz ama ben sizden daha zekiyim ulan' havalarında kasıla kasıla geldi oturdu. biraz süre

geçti bu dallama benim çapraz ön sıramda oturuyor ben bunu takip ediyorum sürekli hocaya bir şeyler söyleyecek gibi

ama sonra susuyor. hoca da ayakta sure okumaya çalışan kızlara bakmaya devam ediyor. bizimki birden dayanamadı

'hocam anlayalım hııııı' gibisinden bişeyler saçmalamaya başladı herkes şokta.

hoca da başta anlamamazlığa geldi sonra 'alp yanıma gelir misin konuşacağız' dedi ders sonuna doğru. aha dedim içimden

uzaklaştırma falan yer herhalde ama teneffüste bir geldi böyle zafer kazanmış komutan gibi sırasına oturdu. 'ee noldu

hoca kızmadı' mı dedim 'hoca bana birşey yapamaz' demez mi. zaten o gün anlamalıydık bu sefilin hocanın torpillisi

olduğunu.

ve geldik bu malı mal yapan asıl olaylara. türkçe hocası bunu ilk gün bir kızın yanına oturttu. kız da kız yani adı

cansuydu sınıfın yarısı buna aşıktı ama bunun sürekli kavga çıkarıp duran ortaokul 3 ten bir sevgilisi vardı. neyse

kız anladı tabi bunun manda gibi koktuğunu uzak şekilde oturdu o gün. ertesi gün bir baktık kız yanı boş olan

arkadaşının yanına geçmiş. bir iki hafta geçti bu din hocası olayından sonra bizimkine bir hava geldi dedik ya.

dışarıda bankta tek başıma oturuyorum bu kafadan kontak yanıma geliyor o değişik yürüyüşüyle. (sınıfta tek konuşan

bendim hemen bana geldi koyun gibi.) sanki ikili mücadelede topu almaya çalışan futbolcu gibi ama sadece yürüyor.

demez mi bana 'cansu benden hoşlanıyor galiba.'

okuyan varsa ses etsin yahu

bu çocuk beni şaşırtmıyordu artık. iç sesim 'ulan sen neyine güveniyorsun ha gibko beyinlim benim. tip desen hakan

taşıyan ses desen nihat doğan hem bu kızın sevdiği var hiç kafan basmıyor mu böyle bir şeyin namümkün olduğunu

nöronlarına attırdığım.' derken bu andavallı araya girdi 'kız yanımdan ayrıldı ya bana pas attı aslında arada

kaçamak bakışlar atıyor.' gibisinden bir şeyler üfürüyor. bir ara ciddiye alır gibi oldum ama sonra ışık hızıyla

döndüm dedim ki 'bu kızın sevgilisi belalı bir tip bence sen bu sevdadan vazgeç.' 'ben gerekirse sevdiğim için

çarpışırım kardeşim.' dedi dıbınakoduğumun cahil cesaretlisi. 'bir de kardeşi olduk tam yan bastım beni de belaya

bulaştıracak.' dedim içimden.

beyler gece 2 gibi devam edeceğim hikayeyle ilgili yorumlarınızı eleştirilerinizi paylaşın sıkıcı mı zevkli mi nasıl söyleyin. okuyanlara vakit ayıranlara teşekkürler.

teşekkürler killex panpam dikkat edeceğim.

evet beyler okuyan okumayan herkese selamlar yerlerimizi alalım.

‘aşık oldum lan aşık’ diye bağırmaya başladı birden dengesiz. bizim kantin okul bahçesinde farklı bir binadaydı ve biz de yakın

oturuyorduk. kantin sırası komple bize bakmaya başladı. e nasıl bakmasınlar, desibel görgüsüzünün öyle bir sesi var ki fısıltıyla

söylese bile normal konuşuyormuş gibi çıkıyor. dur bağırma falan demeye kalmadan ‘kardeşimsen yardım edeceksin lütfen yardım et.’ diye

höykürmeye başladı. en iyisi bunu tuvalete zütüreyim dedim çünkü iyice rezil olacaktık orada. tuvalette bir su çarpıyor suratına o

günü görmeliydiniz gülmekten yerlere yatardınız. deli gibmiş gibi suyu çarptıkça gömleği ıslandıkça ıslandı. bir ara baktım

kıpkırmızı pişmiş kelle gibi sırıttı ‘lars benim aklıma harikulade bi fikir geldi.’ dedi. güldüm istemsizce.

daha da doluşalım panpa saat 2 de geleceğimi söylemiştim.

sonra anlatmaya başladı işte bu malföy hamuru istanbul bahçelievler’de başka bir okuldayken olaya karışmış orada bunun belalıları

çıkışta bizim salağı çok pis dövmüşler. bu da yanına aynı cüsselere sahip 3 abisi ve tek kardeşini alarak intikam almış. tabi okul

bahçesinde herkesin gözü önünde okuldan atılma pahasına. ‘zaten o okula kanım ısınmamıştı’ diyerek sırıtmıştı bir de gevrek gevrek

beyinsiz mafyöz. ben tabi olayın gideceği yeri az çok kestirip nezih dedim elimi omzuna attım safi ıslanmış. ‘ben hayatımda bir kere

bile kavga etmedim o yüzden’ der demez bu ‘senin kibarlığından tahmin etmiştim böyle bir şey söyleyeceğini.’ dedi. çıkarım da yapıyor

3 nöronlu. ‘senin görevin kızı ayartmak olacak.’

okuyan panpalar ses verin

ben tabi yine şoklardayım ‘oğlum o işler öyle olmaz hem benim şimdiye kadar hiç kız arkadaşım olmadı bi kız nasıl tavlanır alakam bile

yok sana nasıl ayartacağım.’ diye sordum. ‘senin ağzın iyi laf yapıyor ona güveniyorum hem ayartırsan sana da onun arkadaşlarından

birini buluruz.’ diyor cahil cesaretli embesil. ‘neyse siz şu kızın bıçkın sevgilisini ve şürekasını halledin de ben de uğraşırım.’

deyip aradan sıyrıldım çünkü bu gerzo ısrar edip durdu. tuvalette bağıra bağıra konuşup beni yankı manyağı yapmıştı. derste bir yandan

düşünüyordum ’ulan değişik ve belalı bir çocuk ama benim ot gibi olan hayatımı değiştirebilir belki.’ diye. nasıl durumlara düşeceğimi

bilseydim o zamanlar, bunun atıldığı okula yazılırdım.