size bizim ilkokuldaki mal arkadaşı anlatayım

iyi geceler panpalarım kendinize iyi bakın yeni anılar için zaman veremiyorum.

reserved. seri yaz bin

bu gecelik bitti kardeşim okuduğun için sağol. iyi geceler

Panpa geçen 2. Sayfaydın entry girmeye üşendim ama hll spr dvm .s.s.s

reserved

reserved

nerdesin lan yannan kafası

ayıraç

Reserved

hadi panpa neredesin anlat

iyi geceler panpalarım seri olarak partları atıyorum hepinize keyifli okumalar.

sabahtan okula gidiyor haftada 3 gün öğleden sonra dershaneye gidiyordum. hafta sonu neredeyse tüm gün dershanedeydim. bu sene belli

ki dinlenme diye bir şey olmayacaktı. ama okulda hocaların pek kasmaması bize test çözme zamanı vermesi sevindiriciydi. yine de benim

başımı kaşıyacak vaktim yoktu. ben de bula bula bu seneyi bulmuştum bir kızdan hoşlanmak için. ders çalışırken onunla aynı liseyi

kazanma hayali beni motive ediyordu artık. eskiden de inektim ama bu ailemin zorlamasıyla oluşmuştu. şimdi ise her şey çok farklıydı.

çalışmamın bir sebebi vardı artık.

o günü çok iyi hatırlıyorum. okulun 2. haftası çarşamba ve güneşli bir eylül öğlesiydi. ders bitti ben bizim mala ders çalışma

durumunu sordum,

L: yarın dershanem yok beraber bizim evde ders çalışabiliriz.

N: tabii olur sana birşey soracağım lars.

L: sor.

N: bana geçen seneki olaylardan dolayı kızgın değilsin değil mi?

L: hayır tabii ki yani insan hata yapar ama görüyorum ki sen bu sene epey akıllandın kendini derslere verdin. zaten bu yüzden de sana

yardım etmek istiyorum.

N: sağol kardeşim sen çok iyi bir insansın yarın beraber gideriz evine.

L: tamam.

çıktım okuldan ve bizim evin yolunu tuttum. evle okul yolunun yarısına gelmemişken arkamdan biri bana sesleniyor, ‘bakar mısın?’

döndüm arkamı onu gördüm kalp atışım hızlandı.

Z: merhaba geçen gün seni yeni taşındığımız apartmanın bahçesinde gördüm. bugün de okulda görünce tanışalım istedim. ben zeynep.

L: ben de lars tanıştığımıza memnun oldum. ne zaman taşındınız? (bir yandan yürümeye devam ediyoruz benim ellerim terledi kızın yüzüne

bakamıyorum utangaçlığımdan kekeler gibi konuşuyorum.)

Z: bu yaz taşındık. ama ben seni hiç görmedim üç gün önceye kadar.

L: yazları yazlığa giderim ailemle. siz nerede yaşıyordunuz?

başta hiç ses çıkarmadı sonra geçiştirir gibi cevap verdi. ben ailesiyle ilgili sıkıntılı bir durum olduğunu fark edip başka konular

açtım. eve geldiğimizi bile anlamamıştım. o, 2. katta durdu tekrar elini sıktım yeni taşındıkları için yardıma ihtiyacı olursa elimden

geleni yapacağımı söyledim. tebessüm ve teşekkür etti evine girdi. o günü hayatımda hiçbir zaman unutamadım.

ertesi gün öğlen nezihle ders çıkışı okulun yanı başındaki pidecide pide yedik. bu davar üç taneyi hüpletti ben iki taneyi zorlanarak

yedim. eve doğru yürürken bunun sıkıntılı olduğunu gördüm,

L: dostum neyin var canın sıkkın gibi.

N: okula geldiğimden beri senden başka arkadaşım olmadı ayrıca kızabilirsin ama ben cansudan hala çok hoşlanıyorum.

L: dostum kızmam ama şunu da söyleyeyim o kızdan sana yar olmaz sevgilisi okulu bitirdi ama çıkışta hep görüyorum onu bekliyor beraber

gidiyorlar.

N: haklısın ben de görüyorum ama ne yapayım? yani tamam ben de tipsiz olduğumu biliyorum şişman olduğumu biliyorum. ama böyleyim diye

benim kız arkadaşım olmayacak mı?

bir cevap veremedim. hakikaten yalnızlık ve üzüntü içinde debelendiği belliydi. başından geçenler onu olgunlaştırıyordu daha doğrusu o

zamanlar ben öyle düşünüyordum. teselli etmeye çalıştım ve o gün evde verimli bir çalışma yaptık.

biraz hızlanayım. ders çıkışları çoğu zaman zeyneple beraber eve gidiyorduk ama ders çalışmayı hiç teklif edememiştim. ileriye

zütüremiyordum ilişkimi. ilk zamanlardaki tutukluğu üzerimden bir nebze atmıştım ama kendimi ortaya koyamıyordum. onun da pek arkadaşı

yoktu ama anlatacağı çok şey vardı belliydi bu.(sezgilerim kuvvetlidir çoğu zaman.) ailesiyle ilgili konuları pek açmadığına da dikkat

etmiştim. üzerine gitsem ters tepki görme korkusu yaşıyordum. ama kesinlikle ileride bana anlatacaktı dert yanacaktı belki kollarımda

ağlayacaktı hissediyordum.

bizim test manyağı derslere vermişti kendini. ne zaman boşluk olsa açıyordu güvender kitaplarını test çözüyordu. bu azimle gerçekten

iyi bir liseyi kazanması işten bile değildi. ben de çokça yardım ediyordum, dershane olmayan iki gün soluğu bizim evde alıyorduk annem

işten gelene kadar ölümüne çalışıyorduk. bir ara bu hızla ders çalışması hemen bıkmasına sebep olur mu diye düşünmedim değil. çünkü

hakikaten ilk bir buçuk ay sadece ders vardı hayatında. geçen sene cansuya bakarken yakalayıp dururdum bu hüzünlü ayıyı ama bu sene

neredeyse hiç bakmıyordu. seviniyordum onun adına.

dershanede deneme sınavları başlamıştı ben ilk on içinden çıkmıyordum zaten en iyiler sınıfında yer alarak kendimi orada da

kanıtlamıştım. ama her zaman olduğu gibi burada da arkadaşlık kuramıyordum popüler biri olmama rağmen. alt sınıflardan soru çözdürmeye

gelenler dahi oluyordu ama onlarla da hep yüzeysel ilişkiler içindeydim. kendimi lanetli gibi hissetmeye başlamıştım hatta. okul ve

kurstan bıkma noktasındayken bir de bu ezik hayatım beni bunalıma sokmuştu. kendi hayatıma müdahil olamıyordum ve bunun için bir adım

da atamıyordum. acilen değişmem gerektiği fikri damarlarımda zehirli bir virüs gibi yayılıyordu tüm vücuduma.

artık kendi hayatımı düzenleme kararı aldım. zorlayacaktım kendimi prangalarımdan kurtulmalıydım yoksa bu ineklikle bir yere

varamayacaktım. sınıftaki ya da dershanedeki öğrenciler yanıma sadece soru çözdürmeye geliyordu demek ki benim elimde dersten başka

hiçbir şey yoktu. zeyneple konuşmalarımız hep aynı şeyler üzerineydi bana olan ilgisi günbegün azalıyor gibiydi. onu da elimden

kaybedeceğim korkusu bu silik yaşamıma lanet etmeme sebep oluyordu. daha girişken olmalıydım daha hareketli olmalıydım arkadaşlarımla

daha içli dışlı olmalıydım.

konuyu ilk olarak bir öğleden sonra aynı pidecide nezihe açmaya karar verdim. kuytu köşeye geçtik bir yandan pidelerimizi yerken ben

kafamda söyleyeceklerimi tartıyordum. geçen sene bana yaşattıklarından sonra bu kararın doğru olup olmadığını düşünüyordum ki,

N: hayrola dostum sevdiğin kızı mı düşünüyorsun?

L: hangi kız?

N: hani şu takip ettiğin var ya arada izliyorsun onu okul bahçesinde. ben dikkat etmedim mi sanıyorsun?

L: onu kendi hayatımı ailemi seni her şeyi düşünüyorum artık.

saklamanın, insanlardan kaçmamın lüzumu yoktu perdeleri yırtmam gerekiyordu. nezihle bir buçuk saati aşkın konuştuk. çoğunlukla ben

anlattım o da dinledi. ilk defa en gizlimi saklımı dahi anlatıyordum. sanki o gün eski lars gitmiş yerine bambaşka bir lars gelmişti.

ağzım çok kurumuştu hayatımda ilk kez bu kadar uzun sohbet etmiştim. limonata istedim ve nezihin yorumunu dört gözle bekledim.

N: dostum inanır mısın ben de bu okula geldiğimde aynı senin durumundaydım.

L: nasıl yani?

N: önceki okulumda benim halim aynı seninki gibiydi. kimseyle konuşmazdım cüsseme rağmen pısırığın tekiydim ayrıca ailem seninkiler

gibi baskıcıydı aşırı korumacıydılar. ben de bu döngüyü kırmak adına okulda hiç tanımadığım biriyle kavga ettim.

L: hadi canım.

N: tabii hatta okul bahçesinde kavga ettim ki ailem de benim şiddet yanlısı halimi görsün benden ümidi kessin istedim.

L: işe yaradı mı? (iştahla sordum.)

N: kısmen yaradı artık daha özgürüm. mesela eskiden okuldan sonra hemen eve gitmem gerekiyormuş hissine kapılırdım ama şimdi geç

saatlerde dönüyorum bir şey demiyorlar bağlarımı koparmış gibiyim bu sene. hatta cansunun sevgilisini dövme planını da bu kafayla

yaptım ve kesinlikle pişman değilim. ama sonrasındaki olaylar için sana tabii ki üzgünüm.