size bizim ilkokuldaki mal arkadaşı anlatayım

ertesi gün ikinci dersin teneffüsünde soluk soluğa yanıma geldi ‘kardeşim benim yüzümden iki kere yumruk yemişsin.’ dedi. bana acıyan

gözlerle bakıyordu. ilk darbeyi yediğim gün beni kaldırmaya çalışanlarla konuştuğunu anladım. ama karşılık veremedim nedense. biraz da

utandım. aniden elini omzuma koydu ‘ulan benim yüzümden dayak yiyip ses çıkarmadın mı? pırlanta gibi çocuksun evliya gibi adamsın.’

dedi. (tam bu cümleydi dün gibi hatırlıyorum.) bir iki defa omzumu sarsar gibi ileri geri ittirdi. ‘ben yiyeceğimi yedim sen kendine

dikkat et.’ gibisinden birşeyler zırvaladım yüzünü görmek istemiyordum çünkü. ‘merak etme başka boş sıralardan birine geçeceğim.

seninle de hiç alakam olmayacak ama çok kral arkadaşmışsın.’ diye minnet belirtiyordu itoğluit.

o gün son ders de bitti. herkes toplanırken cansu yanıma geldi ben ister istemez heyecanlandım. kızdan hoşlandığımdan falan değil

tamamen asosyal malın teki olduğumdan. ‘lars benimle ilgili bir durum yüzünden yumruk yemişsin. tüm suç o özürlü arkadaşında aslında

ama ben yine de üzüldüğümü söylemek istedim. ayrıca sevgilim bir daha sana bulaşmayacak çünkü ben senin iyi biri olduğunu anlattım.

hani her ne kadar pek tanışık olmasak da.’ gibisinden birşeyler söyledi. ben de teşekkür ettim beni savunduğu için. sınıftan çıktı ama

ben oturduğum yerde bir süre kalakaldım.

biraz hızlanayım. üst dönem mafyöz yancılarını toplamış bunu dövüldüğü yerde bir güzel dövmüş hem de kalın kalın sopalarla. bizim

kerkenez bir ay rapor almış. sınavlar geçti sonra 2. sınavlara az bir süre kala bu döndü. yine aynı sessizlikte bu sefer benle de

bilerek konuşmuyor. okula geliyor dersleri anladığından bile şüpheliyim. böyle ruh gibi geliyor gidiyor. ilk zamanki atarlı çılgın

hallerinden de eser kalmamış. ilk defa böyle esaslı bir dayak yemiş herhalde. bir musibet bin nasihatten yeğmiş demek ki.

ve yaz tatili. cuma günü nedense hava kapalı. (hatırımda çoğu karne gününün kapalı-yağmurlu geçtiği kalmış.) benim de en sevmediğim

ama her sene muhakkak yapılan akdeniz karadeniz dörtlüğü sıralara hunharca vurmalar gibi beyinsizlikler tekrarlanıyor. sosyalci sınıf

hocası geldi biraz kızdı sonra tek tek çağırıp karneleri dağıtıyor. bir baktım bizim dümbelek yine o tuhaf yürüyüşüyle karnesini aldı

sınıfı geçmiş ama takdir teşekkür yok sırıtarak yerine oturdu. ben kalır diye düşünüyordum o sırada benim de ismim okundu. her zamanki

gibi hepsi 5 ve takdir.

karne goygoyu bittikten sonra herkes birbiriyle vedalaşmaya başladı. baktım bizim hüzünlü ayı tek başına bir noktaya bakışını

sabitlemiş sırasında oturuyor. içim elvermedi onun kimseyle konuşmadan gitmesine. yanına gelince beni gördü kaykıldı ‘otur kardeşim’

dedi. sesi yine çatallı geldi belli ki uzun süre kimseyle konuşmamış. ‘lars hakkını helal et kardeşim nolur nolmaz’ dedi. ben

pişmanlık dolu hüzünlü lafların bizim odunumsudan çıkmasına açıkçası şaşırmıştım. ses tonu sanki ağlayacakmış hissi vermişti ayrıca.

ben de biraz hisli ‘helal olsun nezih, işte insan bir anlık fikirle hareket edince olanlar oluyor.’ gibi birşeyler dedim. sarıldı

birden titriyormuş ağlamamak için zor tutuyormuş gibi geldi. ben de sıkıca sarıldım. ‘olur öyle olur öyle’ diye teskin ediyordum

kulağına doğru. bitince aniden kalktı hızlıca dışarı çıktı. kesin ağlayacaktı.

Part 2’ nin sonu

okuyan kardeşlerim devamı var ama çok az panpamın okumaya değer görmesi sebebiyle bitiriyorum. zamanınızı harcadınız

hakkınızı helal edin. başka anılarda görüşürüz.

edit: hikaye devam ediyor.

rezervedrd

tacymasterr panpam maalesef anlatmayacağım millet gibiş sokuş hikayelerini seviyor herhalde bizim gerçek anılarımızı sallamadı kimse.

ulan mal arkadaş demişsin asıl mal senmişsin aq bu nasıl hikaye

yarali06 panpam hikayenin devamı var orta 3 te olaylar karışacak ben de oradaki olayların üzerine buna sövüyorum ki hala arada söverim. ama kimse sallamadı hikayeyi.

anlat panpa dinliyom

anlat panpa anlat

E hadi ama

Anlat panpa tek seferde okudum hepsini devdıbını merak ettim iki üç kişi takip ediyo gerisini gibtir et

reyiz yaz sen hoşuma gitti hikayen.

çok güzel anı panpa hikayelerinin devdıbını bekliyoruz

arkadaşına takmadığın lakap kalmadı lan

ulan yazarken yoksunuz okurken çoksunuz.

Hadi panpa

hadi bin merak ettim