1. 401.
    +1
    Saat yediye geliyo amk
    ···
  2. 402.
    +2
    selamlar panpalarım keyifli okumalar diliyorum size.
    ···
  3. 403.
    +1
    Ooo hoşgeldin sabahtan beri seni bekliyoz amk
    ···
  4. 404.
    0
    Ayakkabılarımı apartmanın girişinde giydim. hızlıca buradan uzaklaşmalıydım çünkü benim çıktığımı duymuş olmalıydılar. peşimden

    gelebilirlerdi ya da pencereden beni takip ediyor olabilirlerdi. Minibüsle hastaneye gidecektim. Yolu uzatarak apartmanın arka

    tarafından yürüdüm. (o sinirle babam camdan bağırıp kıyameti koparabilirdi.) 15-20 dakika yürüdükten sonra durağa vardım. Kimse yoktu.

    Şansıma minibüs hemencecik geliverdi. Atladım ve en arka sıraya oturdum. Gecenin karanlığıyla beraber yüreğime hüzün çöktü. Oracıkta

    ağlamaya başladım.
    ···
  5. 405.
    0
    panpam kusura bakma üniversite var ne yaparsın. istanbul trafiği işte.
    ···
  6. 406.
    +1
    Amk öncesini unuttuk
    ···
  7. 407.
    +1
    Senin çükün sağolsun
    ···
  8. 408.
    0
    Minibüsün giderken çıkardığı hayvani ses benim hıçkırma sesimi bastırıyordu. Ben bununla ilgilenmiyordum. O anda tek derdim ailemdi.

    Ne yapacaktım tüm yaşananlardan sonra? Onlarla güzel bir hayat geçirmek varken neden sürekli huzursuzluk çıkıyordu? Beni anlamaya

    çalışmıyorlardı. Benim derdime ortak olmak yerine derdim üzerinden bana yükleniyorlardı. Bu onları çekilmez kılıyordu. Ama buna karşı

    ben hiçbir şey yapamıyordum. Kendimi savunmam bir kere küfür bir kere de tokat yememe sebep olmuştu.
    ···
  9. 409.
    +1
    Hem benim etim neydi budum neydi? 14 yaşında bir çocuk ailesine karşı nasıl galip gelebilirdi ki? O an öğrenilmiş çaresizliği

    iliklerime kadar hissediyordum. Hiç suçum olmadığı halde tokat yemek gururuma dokunmuştu. Ellerimle kurduğum yeni hayatım bir günde

    çökmüş gibiydi. sadece 4 ay. benim için rüya gibi geçen 4 ay. Bunları düşünürken hastanenin ışıkları gözümü almıştı. Gözlerimi sildim

    toparlandım ve indim.
    ···
  10. 410.
    +1
    Geceyi orada geçirecektim. Hemşireye bunu ilettim bana refakatçi kartı almam gerektiğini söyledi. Girişteki görevliden onu temin

    ettim. Yalçının kapısını hafifçe tıklatarak odaya girdim. Yalçın odada tekti ama uyumamıştı. Sevinmişti beni görünce,

    Y: kardeşim ne arıyorsun burada bu saatte?

    L: uzun hikaye dostum anlatırım. Baban nerede?

    Y: lavaboya gitti şimdi gelir. uyuma diye tembih etti doktor. beyin kanaması olup olmadığını anlamak için.

    L: iyi, ben de sana bugün yaşadıklarımı anlatırım. Hayatımın en taktan günlerinden birini yaşadım.

    Y: yanağından belli oluyor zaten.
    ···
  11. 411.
    0
    Biraz anlattım o sırada babası geldi. Birden bana sarıldı. Oğlunun haline çok üzülmüştü besbelli. Ağlamamak için kendini zor tutmuştu.

    (yalçın onun hayatındaki tek yakınıydı annesi vefat etmişti akrabaları da pek yoktu bildiğim kadarıyla.) Yalçın, babasına yorgun

    olduğunu koltukta uyumasını hem benim orada olduğumu söyledi. Babası da kırmadı oğlunu, yatar gibi oturdu koltuğa. (imrenmiştim

    onlara. çok uyumluydular.) Uyuması vakit almadı zaten. ben anlatmaya devam ettim. Yalçın şaşkınlıkla beni dinliyordu. Rızanın polis

    tarafından gözaltına alındığını duyunca sevinçten ayaklanır gibi oldu. Onu zorladım tekrar yatırdım.
    ···
  12. 412.
    +1
    Şuraya oturayim. bende
    ···
  13. 413.
    0
    hoşgeldin panpam
    ···
  14. 414.
    +1
    Sıra ailemle yaşadıklarıma geldi. Bir çırpıda onu da anlattım. Beni teselli etmeye başladı. ikimizde hüzünlendik. Ben ona genel

    olarak ailemle ilişkimi de anlattım. (arada sırada hemşire gelip yalçının durumunu kontrol amaçlı odaya geliyordu.)

    Y: ee ne yapacaksın şimdi?

    L: hiçbir fikrim yok yalçın. Tek bildiğim şey il dışında bir şehirde lise kazanmak. Bunu uzun zamandır düşünüyordum artık bugün

    olanlardan sonra benim nihai hedefim oldu.

    Y: sana hak veriyorum dostum. Hayat senin. Eğer onlar hayatını cehenneme çeviriyorlarsa senin yapacağın onlardan uzak durmak olacak

    tabii.
    ···
  15. 415.
    +3
    Yalçının bu sözlerinden sonra ağlamaya başladım. Bugün ne olmuştu bana? Normalde duygularımı dışıma yansıtmayan ben hüngür hüngür

    ağlıyordum. Yalçın bana sarıldı. Bu sefer ben başımı onun omzuna koydum.(alçıda olmayan tarafa.) Ne güzeldi beni anlayan bir dosta

    sahip olmak. ‘Kendini tutma, bugün senin rahatlama günün.’ Diye kulağıma fısıldıyordu. sabaha karşı dertleşmeye devam ederken yalçının

    babası uyandı. benim uyumamı söyledi. Onun uyuduğu koltuğa bu sefer ben geçtim.
    ···
  16. 416.
    0
    Panpa nickin nerden geliyo
    ···
  17. 417.
    0
    Sabah beni yalçın uyandırdı. Ayaktaydı. Doktorun az sonra geleceğini söyledi. Ben de tuvalete gitmek için doğruldum. Kapıdan

    çıkarken nezih, cansu ve melisi gördüm.

    L: geçmiş olsun. ne oldu son durum?

    C: sağol lars. benim sorgu epey uzun sürdü. Rızayla ilgili her şeyi sordular. Ne biliyorsam anlattım. (o sırada melis dayanamadı odaya

    girdi. yalçının hastanelik olduğunu yeni duymuştu herhalde.) Rızayı cezaevine gönderecekler büyük ihtimalle. Bu işte ona yardım eden

    herkesi tutuklamışlar. Ben de tanıdığım herkesi söyledim polise, bazılarının robot resmini çıkarttılar. Çok şükür kurtulduk artık rıza

    belasından.

    N: sen yeni mi geldin?

    L: yok. Ben geceyi burada geçirdim. Siz girin içeri ben geliyorum.
    ···
  18. 418.
    +2
    lars bender diye bir futbolcu var panpam oradan.
    ···
  19. 419.
    +2
    Ben odaya döndüğümde herkes içerideydi. Doktor yalçına çıkış iznini verdi. Kullanması için ilaçlar yazdı reçeteye ve babasına verdi.

    Odadan hep beraber çıktık. Nezihle cansu yalçınla ve babasıyla vedalaşarak ayrıldı. taksi tutarak yalçının evine gittik. Babası bize

    güzel bir kahvaltı hazırladı. Melisi merak etmişti ona sürekli sorular soruyordu. yalçının sevgilisi olduğunu anlamıştı herhalde.

    Arada yalçına kaş göz işaretleriyle takılıyordum. (yalçınla birbirimizle dalga geçer dururduk.) kahvaltıdan sonra babası yatmak için

    bizden izin istedi, (çok kibar adamdı.) gözlerinden uyku akıyordu. Melisle bana teşekkürlerini sundu ve odasına çekildi.
    ···
  20. 420.
    +1
    Ben çifte kumruları yalnız bırakacaktım. Aklıma Zeynep geldi. (ev telefonunu ezbere biliyordum.) Yalçından ev telefonundan konuşmam

    gerektiğini söyledim. (cebimi yanıma almamıştım. Hoş a1018 i cebimde taşımayı hiç sevmiyordum zaten.) annesi bu saatlerde evden çıkmış

    olmalıydı. Uzun çaldırmalar sonucu sabah mahmurluğuyla dolu bir sesle açtı telefonu.

    Z: alo.

    L: Zeynep benim lars. hadi giyin de bir yerlerde konuşalım. Sana anlatmam gereken önemli şeyler var.

    Z: tamam. sen evinde değil misin?

    L: hayır ben yalçınlardayım. Uzun uzun anlatırım sana olanları. Minibüs durağına gel. Oradan şirinevlere gideriz.

    Z: tamam görüşürüz.
    ···