size bizim ilkokuldaki mal arkadaşı anlatayım

panpa devam

iyi geceler panpalarım kusura bakmayın haftasonu şehir dışındaydım hiç yazamadım.

bu gece biraz yazıyorum iyi okumalar.

Gözümü karakolun revirinde açtım. ilk anlarda nerede olduğumu çıkaramadım. Sonra yalçının rızanın binlerinden dayak yiyip hastaneye

kaldırılışı, nezihin rızanın uyuşturucu işini yürüttüğü evden cansuyu çıkarmak için gidişi, ben dairenin önündeyken polisin evi

basması, karakola zütürülüşümüz. En son korktuğumu hatırladım. Babamı da karşımda görünce bayılmıştım herhalde. Bu olağanüstü gün

yarım dakika içinde gözümün önünden film şeridi gibi geçti. Bu arada kafamı babama doğru çevirdim. O da bana bakıyordu. kızgınlık ve

acıma karışımı surat ifadesi bakışımı tavana çevirmeme yetmişti.

Babam değişik bir ses tonuyla sessizliği böldü,

B: arkadaşın (nezihi kastediyordu herhalde) ve polis müdürü her şeyi anlattı bana. O, evde kız arkadaşını arıyormuş. Sende o anda

diğer arkadaşını hastanede ziyaret etmişsin. Tam da polisin basacağı anda dairenin önündeymişsin.

L: evet baba aynen böyle oldu.

B: polis o evin çoktandır takip edildiğini yeni malların dağıtımı yapılmadan önce de operasyon yapıldığını anlattı. senin ve

arkadaşının suçsuz olduğunu biliyorlar. Zaten annen de uğraşıyor. (avukattı annem.) sen nasıl oldun?

L: (içim rahatlamıştı.) daha iyiyim baba. Eve direkt gideceğiz değil mi?

B: evet annen gelsin gideceğiz.

Babamın beni suçlamadan konuşması üzerimden büyük bir yükün kalkmasını sağlamıştı. Çünkü babamın bana çok kızacağını herkesin içinde

beni rezil edeceğini tahmin ediyordum. Bayılmam işe yaramıştı. O sırada annem odaya girdi. Korkmuş bir halde yanıma oturdu. Durumumu

sorduktan sonra babamın söylediklerini ayrıntılı biçimde anlattı. Çok ilgiliydi benimle iki üç defa tekrarladı nasıl olduğumu. Sonra

revir doktoru geldi tansiyonumu ölçtü. Normal dedi ve çıkmamıza izin verdi. Odadan çıkarken kapıda bizim baş belasını gördüm.

Ona doğru yürümeye başladım. annem dışarıda arabada beklediklerini söyledi. Kafamla annemi onaylayıp nezihin yanına geldim,

L: n’oldu beni mi merak ettin? (ilk kızgınlığım geçmişti.)

N: hem seni hem cansuyu. Onun sorgusu hala sürüyor. Ne de olsa eski sevgilisi, başka dağıtım evi olup olmadığını soruyorlar herhalde.

L: sen ne yaptın evin içinde? Bağırış sesleri geliyordu dışarıdan.

N: seninle konuştuktan sonra daha fazla sabredemedim. Zillerden birine rastgele bastım. Bir yandan da cansuyu aradım. Dış kapıdan

içeri girince hangi dairede olduğunu sordum. Afalladı tabii beni beklemiyordu. Kapıda beni rıza karşıladı. Üçümüz başta medeni şekilde

konuşuyorduk. Benim kafam yalçındaydı. Onu söyledim. Birbirimize bağırmaya başladık. Cansu ortamı sakinleştirmeye çalışıyordu. Sonra

sen geldin. Gerisini biliyorsun zaten.

nezihle aramızda soğuk rüzgarlar esiyordu. Ben ona nasıl davranacağımı ne söylemem gerektiğini bilemiyordum. o da kabahatini

bilmesinden mütevellit yüzüme kaçamak bakışlar atarak konuşmuştu. karakola düşmemde onun doğrudan payı yoktu. Hep o rıza denen huur

çocuğunun suçuydu. Ama yine de içimden ona sert sözler söylemek geçiyordu. ilerisini düşünmeden yaptığı hareketler başıma ikinci defa

bela açmıştı. Eve gittiğimde ailemin bana şarlayacak olması da cabasıydı. Neyse ki onunla kafamı toparlamadan konuşmamaya karar

verdim. Yoksa çok kötü şeyler çıkabilirdi ağzımdan. iyi geceler dedim ve karakoldan ayrıldım.

Bu sefer arabada soğuk rüzgarlar esiyordu. Babam arabayı sürüyordu. Annem onun yanına ben de arkasına oturmuştuk. Gözlerimi gecenin

karanlığına dikmiştim. Bu gece tartışma çıkmaması için neler vermezdim! Ama ben annemi ve babamı tanıyorsam gün bitmeden alevli bir

nutuk çekeceklerdi bana. Keşke Zeynep yanımda olsaydı. O beni hiç suçlamazdı o bana ahkam kesmezdi. Günün yorgunluğunu üzerimden almak

için ne gerekiyorsa yapardı. Ama ailem böyle yaklaşmıyordu bana. Suçum olmadan azarlanmak kaderimdi sanki. Allahım neden böyleydi? Dua

etsem işe yarar mıydı acaba?

Eve girince fitili babam ateşledi.

B: lars ne biçim öğrencilerle arkadaşlık yapıyorsun sen? Biz seni karakollara düşesin diye mi okula gönderiyoruz?

A: baban haklı lars. (bir kere de yanımda dursa dişimi kıracağım.)onlarla lütfen arkadaşlığını boz.

B: öyle babaya atarlanmakla olmuyormuş değil mi? Zaten bizden koptun başına bunların geleceği belliydi. (sinirli biçimde salonda bir o

yana bir bu yana yürüyordu.)

Sanki nerede tepki vereceğimi ölçercesine azarın dozu şiddetleniyordu. Annem de mutfakta bir şeyler hazırlarken oradan babama destek

veriyordu. Bir ara dinlemeyi bıraktım halıya yoğunlaşmaya başladım. Çünkü ne desem beni dinlemeyeceklerdi. Ben niye onların dediğini

kaale alaydım ki?

Birden babamın kükremesiyle kendime geldim.

B: paşazademiz polislerin eline düşüyor bir de utanması yokmuş gibi nasihatlerimizi dinlemiyor. Sen ne zamandan beri bu denli yüzsüz

ve bu denli saygısız oldun? Sana sesleniyorum sana!

Saat 22.30 du. Babamın bağırışlarını komşuların duymaması imkansızdı. Ayağa kalktım kafamı babama doğrulttum.

L: siz ne zamandan beri bana saygılı oldunuz ne zamandan beri yanımda durdunuz? Onu…

Babamın sert tokadı devdıbını getirmemi engelledi. ses salonda çınlamıştı adeta. Annem koşarak odaya geldi. Ben de o gelir gelmez odama

gittim. Kapıyı kilitledim. tokadın sertliğinden sol kulağımdan vınlama sesi geliyordu. iğrençti. Kesin babamın el izi çıkmıştır dedim

odamdaki boy aynasından yüzüme baktım. Kıpkırmızıydı, elimle yanağıma dokundum sıcaklık vardı. ilk kez babamdan tokat yemiştim. etkisi

kolay kolay geçmeyecekti.

O an ne düşüneceğimi kestiremiyordum. Acilen evden çıkmam gerektiğini hissediyordum. Artık mantığım devre dışıydı duygularım hareket

ettiriyordu beni. odamın kilidini açtım askıdan paltomu aldım. Arkamdan hiçbir ses duymamak için elimde ayakkabılarımla alelacele

evden çıktım. Annesinden dolayı zeynepe uğrayamazdım. Daha doğru bir zamanda tanışmalıydım annesiyle. Yalçının kaldığı hastaneye

gidecektim.

iyi geceler panpalarım devamı akşam 6 gibi gelir. tekrar kusura bakmayın yazamadığım için.

reserv.

reserved

merakla takip ediyoruz devam et

Senin çükün sagolsun panpam yaz da bosver aksamı

reserved

Bekliyoruz amk saat geçmiyo yapacak iş yok