size bir hikaye anlatacağım

biraz dikkatim dağıldı, yarın devam etmek istiyorum. sorun olur arkadaşlar?

@31 teşekkür ederim * yarın görüşmek üzere tekrar. herhalde biraz daha erken yazmaya başlarım yarın.

iyi akşamlar arkadaşlar. dün biraz hastalandım, yataklık değildim de yazacak durumda değildim. gerçi hala hastayım, dayanabildiğim kadar artık.

zaten yarım yamalak anlatıyormuşum öylesine bir yerden giriyorum. lise bir bittikten sonra bölüm seçme sevdası gelmişti. türkçe matematik mi yoksa sayısal mı? Halbuki ben yabancı dil istiyordum. amk okulu öğrencileri değil velileri dinlediğinden zaten kararını vermiş olan ailem abimin gittiği yolu doğru zannedip sayısala soktular beni. ulan akılsızlar o yaşa gelip de çarpım tablosunu hala bilmeyen birini nasıl sayısala sokarsın? arkadaşlar size de soruyorum, çocuğunuz matematik beceremiyorsa siz gidip illa onu sayısal bölüme mi sokarsınız? neyse ben tabi evde ergen hormonlarımla bağırıp çağırdıkça ailem daha da üstüme kükremeye başladı. ben de gibe gibe sayısal da devam etmeye başladım. Notlar mı? hah... tabiki hepsi 00 geliyordu.

lisedeyken hiç bir sosyal hayatım yoktu. hava güzel olduğunda cuma günleri okuldan döndükten sonra 1-2 saatliğine bazen mahalledeki yaşıtlarımın kardeşleriyle takılmaya çıkardım. o zamanlarda geçirdiğim en eğlenceli ve mutlu olduğum anlardı. hiç kimse tarafından yargılanmıyordum, izlenmiyordum, kontrol edilmeye çalışılmıyordum, yorumlanmıyordum, emredilmiyordum ve en önemlisi yarıştırılmıyordum.

Ama bu yaşıtım olmayan gençlerle takılmanın acısı sonradan çok çirkin çıktı. arada 1 nesil fark olmasına rağmen gerçekten arada dağlar gibi fark vardı. onların ergenlik motorları yeni çalışmaya başladığında karıya kıza bakmaya falan başladılar, evimden çıkmaya cesareti olmayan sümsük beni gibtir etmeye başladılar. takıldığımız zamanlarda bile kendi aralarında başardıkları hikayeleri anlatıyorlardı. onların başarılı olmasını istemediğimden yada kıskançlığımdan da değil, ailemin bu tarz şeylere bana izin verilmediğinden, milleten benim o sıralar hiç birşekilde yapamayacağım şeyleri anlatmasından rahatsız oluyordum. ne gibi mi? akşam kadıköye inmek gibi. ben rexxin bile nerde olduğunu o yaşlarda bilmiyordum.

lise son sınıfta girdiğim öss sınavı haliyle tak gibi geçti. üstelik dersane + özel ders ile şansımı zorlattırdıklarından sonra bile. yeniden hazırlan ozaman denildi. ve garip bir nasıl bir eğitim almak istersin diye sorulduğumda ilk başta biraz şaşırdım sonra "biraz zaman verim düşüneyim" dedim. gerçekten 1-2 gün boyunca düşündüm. aslında istediğim tamamen farklı birşeydi ama ben bu aileyle yaşayacağım sürece onların istediği yola yakın birşeyler yapmak zorundaydım. ve bunun için öss denilen taktan şeye girmem gerekiyordu. düşünüm taşındığımda sadece dersaneye gitmenin en mantıklı olacağını düşündüm. ki onu da ucuzundan seçtim. çünkü bana dayattıkları her özel ders parasını kendi elimle verirken içimden de ekstradan bir "çalışmam gerek" diye zorlama bir duyguyu geri getiriyordu. peki ben bunu teklif edince ne oldu biliyormusunuz? onların seçtiği başka pahalı bir dersaneye gönderildim yanında da türkçeden bile özel ders hocası tutturuldu. istemediğim halde.

@40 teşekkür ederim donn * bende sana şuku veriyorum.

haa asıl en önemli travmamı anlatmayı unuttum gençler. yaş belki 15-14. bütün derslerim lisede 00. o yaşlarda aile korkusundan artık veli toplantılarını söylemez hale gelmişim. ama sonradan da okul her veliyi arayıp neden gelmediniz diye aramaya başlayınca daha da üstüme gelmeye başlamışlardı. odam evin en ucundaki odaya konmuştu. odada sadece ders kitapları, ders çalışmadığım zamanlarda katlanıp çıkartılan yuvarlak dengesiz bir masa ve içinde sadece angiblopedi olan dandik bir kütüphane vardı. önümdeki açık boş ve aşırı kalın test kitaplarını seyredip duruyordum. kapıdan çıktığım anda zılgıt yiyordum. ki gerçekten o sıralarda mesleğimin ne olması gerektiğini 2-3 sene önceden anlamıştım ama çocuk olduğumdan anam babam pek giblememişti ne olmak istediğimi. neyse travmanın olduğu güne geri dönüyorum. o gün neden öyle bir karar verdim, öncesinde ne oldu hiç hatırlamıyorum. büyük ihtimalle bi sınavtan taktan sonuç alıp azarlı tokat yedim yada az ders çalışıyorum diye azarlı tokat yedim. hiç hatırlamıyorum. ama o sırada önümdeki açık pencereden dışarı baktığımda yaşıtlarımın sağda solda takıldığını gördüm. ve o an bıktım. annemden de abimden de babamdan da testtende össden de odadan da. cama tırmandım ve bir 15 dakika boyunca camın dışında bekledim. (3cü katta oturuyoruz. atlayınca ölmek için yeterince yüksek) Neden bilmiyorum ama o gün camdan geri indim. Tırstığımdan değil. O an ne dediğimi çok iyi hatırlıyorum; "Boşver, başka zaman yaparsın"

15 yaşındaki çocuğun intihar etmeye kalkışması kadar korkunç bir şey var mı sizce? bence var. Daha sonradan tekrar denemesi. Bir kere daha intihara kalkıştığımı hatırlıyorum ama o sıralar lise çağında olduğumdan din denlilen olguya körü körüne inanıp becerememiştim. o zamanlardan beri neredeyse haftada 4-5 kere her yatağa yattığımda sabah uyanmamak istiyordum. hala aynısını düşünüyorum. her sabah kalktığımda "skiyim hala hayattayım" diyorum. hala.

farkettimde babam olacak heriften hiç bahsetmedim. biraz da ondan bahsedeyim size. kendisi köyünden bir gazla kopup istanbula gelip böle çabalaya çabalaya bi kaç kuruş kazanmış. üniversiteye gitmiş. üniversitedeyken de alkolik olmuş. sonradan bir şekilde annemle "karşılaşıp" birbirlerini tanımadan evlenmişler. babam annem hamileyken bile başka karılarla yatıp kalkıyormuş. böyle anlattığıma bakmayın, sevmeme gibi bir durumum yok. ama şöyle bir gerçek var ebeveynlerime acıdığım kadar sevmiyorum. baba dediğin şey nedir? evi koruyan kişi, herkesin sorununa belki koşan saygın bir birey dimi? haftalarca görmediğim adama karşı ekstradan bir sevgi besleyememem gayet normal bence. çünkü görmüyorum ak!!! duvaramı sempati duyucam? adam yok amk. cebinden karı numaraarı çıkıyor, son model cep telefonunun içindeki fotoğraflarda abuk subuk taverna karılarıyla beraber çekilmiş fotoğraflar falan. böyle uçkuruna düşkün bir adama tabiki saygım olmaz. acırım sadece. en ufak bir tartışmada "paramı yiyorsunuz" diye freak out olur. ve her şeyi paraya bağlar.

bi keresinde babam işini mi ne değiştirmişti. yeni işine geçtiğinde herhalde daha çok para kazanmaya başlamıştı o yüzden çok daha fazla geç gelmeye başlamıştı. sabah 4-5 gibi. şimdi bakın bu olay ben 19-20 yaşımdayken oluyor. sizce bir ailede evin delikanlı erkek çocuğu mu gece o saatte döner yoksa babası mı? hangisi daha normal? neyse gelelim olayın devdıbına. gece annem beni uyutmuyor paso dürte dürte baban hala gelmedi diye uyandırıyor. abime dokunmuyor o mışıl mışıl. umurumda değil falan da diyemiyorum tabi çünkü "o senin baban" diye vır vır ötmeye başlayacak. en sonunda uykum falan da kaçtı balkona gittim annemle oturmaya başladım. gecenin bi vakti bir taksi geldi. donla atletle bir adam yalpalaya yalpayala indi. görür görmez "al bu gece aksiyon var evde" dedim. ilk gördüğümdeki duygu korku yada endişe değildi. evde değişik birşeyler olacak gibi garip birşey düşündüm. dikkatli baktığımızda inen herifin babam olduğu kesinleşti. eve geldiğinde gördük ki babamın biyerde ağzını burnunu kırmışlar ulu orta yerde soyup soğana çevirip bırakmışlar. babamın arkasından çıkan taksici söyledi bunları. ağzı burnu baya çizgi filmlerdeki gibi şişmiş nasıl olmuşsa bacakları davul gibi olmuştu. gece yatırdık falan direk sızdı zaten. annmem de 1-2 beddua okuduktan sonra cart diye uyudu. babamın azı burnu kırık gördükten sonra şok içersinde içeri gittim. abimle yataklarımız aynı oda da karşı duvarlardaydı. mışıl mışıl uyuyan abimin karşısına yattım abime "abi, babam dayak yemiş" dedim. cevap vermemişti.

babam 1 hafta evden çıkamamıştı. ilerleyen günlerde babam o halde rakı içmeye çalışınca "içme daha bak ne hallere düştün" dediğimde 30 dakika boyunca çok aşırı yüksek sesli ve ağır küfürlü azar işittim. azarın sonlanması da üzerime fırlatılan dolu bir rakı şişesi oldu. şişe kırılıp etrafa döküldü diye anamdan azar işiten de ben oldum. sonra da odamda test biraz test izledim.

arkadaşlar ben bir sigara içeceğim. güyya sigarayı bırakmaya karar vermiştim ama şöyle şeyleri hatırladığım sürece gibsen bırakamayacağım sanırım.

bi şey daha geldi babamla aklıma. yine baya ufakken. 5-6 yaşalarındaymışım o dönemler öyle diyorlar. babam turistik bi otelde genel müdürlük yapıyordu. ben de annemin tasmasının izin verdiği kadar etrafta takılıyordum heralde. nasıl olduysa housekeeper ların takıldığı biyere gitmiştim. baya iyi heriflerdi. kaçıp kaçıp ordaki heriflerle konuşuyordum. mutfaktan bir şeyler araklayıp bunlara da veriyordum. öyle takılıyorduk. neyse bi gün gene gitmişim oralara. ondan sonra ordayken babamı görüm nedense sevinçten baba baba diye yanına koşmuştum. babam da o sırada 1-2 kişiyle konuşuyordu. babam orda beni görünce beni kolundan kaptığı gibi kaldığımız odaya zütürdü fakat ben yolda baya anlamadan bişeyler anlattım babama. sonra babam odada beni uzun bir süre dövdü sonra da üzerime kapıyı kapatıp çekti gitti. neden dövdüğünü bilmiyorum. babamdan yediğim tek dayaktı.

ha bi kere de tokat atmıştı. bi keresinde de -artık ergenliğin son raddelerinde heralde- bi arkadaşımda ilk defa kalmaya gitmek istedim. babamın akrabaları vardı. ve ben evden gidecektim ne oldu hatırlamıyorum ama çocuk trbi yapıp odama gitmiştim. odamda ilk elime gelen şeyi yere çalmıştım. o da bir sürü cd zarfıydı. yer full cd zarfı olmuştu ki. sonra babam anında odama gelip sen mi attın annenmi attı bunu demişti. ben de ben attım diyince bi tokat atmıştı. baya sertti hani. başkada üzerimde kurduğu bi dominantlık olamadı. sonra bir kere daha denedi ama sonuçları umduğundan farklı oldu.

gene babamın çıldırdığı aşırı geç geldiği dönemler. en zirve yaptığı dönemler hatta. öyle zirve ki aşkam uyuma niyetiyle geliyor sabah uyanıp işe gitmek istediğinde bile hala sarhoş oluyordu. bi iki şey söylemişti. hiç umurumda değildi açıkçası. o sıralar 22 yaşlarındaydım heralde. aklım az buz yerindeydi ve babamın pek kaale alınmayacak biri olduğunu anlamıştım artık. laga luga yapmaya devam ederken (o sıra teyzem de bizdeydi ki bu çok nadir ve evde çok mutlu bir aile rolü yapılarak davranılması gereken anlardandır) ben bir anda parladım ve "lan sen bana laf sokacağına babalığını yapmayı bil önce" dedim. ne diong falan diye yarım sarhoş ağzıyla konuşurken "geceleri huurlarla yatıp kalkacağına gel de evine barkına bak ayı" gibi birşeyler diyerek üzerine yürüdüm ve babamla orda kavga etmeye başladık. bildiğin tekme tokat. sarhoş olduğu için ben kazanma durumundaydım. nasıl olduysa elimin yakınlarında bir ütü gördüm. ütüyü kavradığım gibi kafasına salladım. hayatımda hiç kavga etmemişim birşey yapmamışım. öyle rasgele fakat çok kuvvetli salladğım ütü babamın kafasını kıl payı es geçip duvarda parça pinçik oldu. bir şekilde o anda annem+teyzem+abim babamı alıp içeri zütürdü. bi 5 dakika boyunda olduğum yerde durdum. sonra evden çıkmama izin verilmeyen ben 1 haftalık pılımı pırtımı toparlayıp evden çıkıp gittim. ne telefon ne birşey. 1 kere annemi aramıştım napıon diye. sonra bir arkadaşım bana daha fazla abartma git işte zaten anlamıştır ne yaptığını baban dedi. sözüne güvenip gittiğimde harbiden babam 1-2 gün eve gece 11 de geldi (bu babam için erken bir saatti) ve bu olaydan sonra 1 ay kadar gece 1-2 gibi gelmeye başladı. sonra gene 3-4 ü bulmaya başladı.

yeter ya. baydım babamdan. biraz günümüzden bahsedeceğim. başımdan geçen saçma bir olayı anlatacağım. şimdi üniversitede çok aşırı fazla denyo olduğundan takıldığım arkadaş sayısı çok azdı. fakat benim üniversite dışından arkadaşlarımla aram daha samimiydi çünkü onlar üniversitedekiler kadar cahil, ego sorunlu, dengesiz, kıro ve kültür kompleksli iğrenç pislikler değildi. neyse ben bi arkadaşımın yazlığına öyle keyfi giderken arıyor "... , acil konuşmamız lazım" diyor. "şehir dışındayım gelince konuşsak" dediğim halde 1-2 kere daha darlayıp sonra darlamanın saçma olacağını kendiside farkedip ok diyip kapatıyor. geri yorgun argın döndüğümde elimde koca valizle kızı arayıp "gel konuşak" diyorum. aklımdan heralde kira parasını yetiştiremiyor, veya babasıyla aşırı tartıştı vs vs gibi normal şeyler geçiyor. her ne taksa. kızla buluşuyorum karşıma oturuyor ve ne demesini beklersiniz? acil konuşmak istediği şey diye bana bunu söyledi. "sen artık benimle eskisi kadar ilgilenmiyorsun". bunu söyleyince kızın suratına çok uzun bir süre baktım * gerçekten sadece baktım. sonra da "pardon sevgilimmisin?" diyince "sen beni yanlış anlıonnn" diye ağlamaya başladı karşımda. herhalde yanına oturup kolumu atıp üzülme bebeem falan dememi bekliyordu. Neyse, bi süre sonra haydi goruşuruk falan, e haliyle kız bana aşırı tripli davranmaya başladı. benim kafamda zaten 1200 tane şey var ama malesef biri hiç bir zaman senin zavallı suratın değildi.

daha sonradan bu kıro arkadaş grubundan sevgili olanlardan biri birini o gruptan biriyle aldattı. aralarında kavgalar falan. ben olabildiğince uzaktan izlerken, bir anda herkesin bana tavır almasıyla sonuçlandı. ulan ben ne alaka amk. gerçi pek de gibimde olmadı hani :D neyse daha sonradan o aldatılan kıza, bana abuk subuk konuşan kız gidip arkadamdan milyon tane şey söylemiş "sevgilini ... kıştırttı aldatsın" falan diye. bunu anlatmamın nedeni aslında yoğunlukla olan liseli tayfaya bi tavsiyeydi. kendinizden taviz vermeyin. ben o karıya o gün "ayy ücüücüc" diye yaklaşsaydım eminim iliğimi kemiğimi kuruturdu. baksana amk sırf sırnaşmadım diye 10 kişiye bana siper aldırttı.

ha sonra nooldu biliyormusunuz? karı şehir dışında işe girdi ve kimsenin gibinde değil. ayrıca zütünden attığı iddalarda sıçınca herkes kendi ayağıyla yanıma geldi. haliyle bende ekstradan +2 char oldu. ehaehuahe

@54 geçmiş geçmiş çok içim karardı ya. gerçi gene 3-4 senelik bir olay analattım 52 de ama genede 5-6 yaşındaki olaylardan daha yenidir :P seni kırmayıp üniversite hazırlık dönemine geri dönüyorum