size bir anımı anlatıp gidicem

aralara boşluk bıraktım gözünüz korkmasın diye...

biraz uzun olucak beyler, isteyen okur istemeyen okumaz.

--ilkokul yıllları, beden dersindeyiz. tabi ki maç yapıcaz.

neyse tak var gibi kale direğine çıkayım dedim.

kalelerde fileleri takmak için demir çentikler vardır. belki bilirsiniz.

neyse ben tırmanırken, birden ayağım kaydı ve direkten kayarak aşşaa indim.

bahsettiğim çentikler eşofmanımı yırttı. ama tek yırtılan şey o değildi.

2-3 dk sonra donumda bir ıslaklık sezdim. hemen wcye koştum tabi.

donu sıyırdığımda gördüklerim karşısında şok oldum.

tarif etmek gerekirse, taşşaamın tam ortasında boylu boyunca bir yarık,

ve bu yarıktan dışarı sarkan yumurtalıklarım.

donumu çekip bahçeye çıktım, öğretmenin yanına. sonrasını hatırlamıyorum.

2 saatlik bir operasyonun ardından. taşşaam kusursuz bir şekilde onarılmış.

uyandığımda 6 haftalık bir raporum vardı ve okula gitmediğim her gün evde atari oynadım.

iyileştikten sonra, okula döndüğümde herkesin bana bakıp gülüşmesi,

özellikle kızların bana imalı bakışları karşısında şaşırdım.

arkadaşların yanına gittiğimde olayın iç yüzünü anladım.

meğer o gün ben dal daşşak bahçeye çıkmışım. tam da tenefüs vaktinde

okulda ki bilimum kız ve bin beni donsuz halde görmüş.

velhasılı kelam, gibi daşşaa küçük yaşta halka arz ettim.

ha bu benim için artı oldu. o günden beridir utanma nedir bilmem.

olur olmadık yerde sıyırırım donu, sergilerim malzemelerimi.