yıkık hayatımı anlatayım herkes anlatıyo bende anlatmak isterim. öncelikle hiç sosyal bir çocuk olamadım şimdi diyeceksiniz amaan yine sosyal asosyal kendini geliştirme kız tavlama cart curt aptal aptal şeyler diyebilrsiniz haklısınızda.ama insan yalnız kalınca türlü türlü yollara başvuruyor yalnız kalmak istemiyorum diyor insanın içi. yalnız olmak istemiyorum diyor .bende de böyle oldu tcma dır mucx dur hepsini okudum ama illaki içinde yararlı şeyler vardır yazılanların ama tcma nın yazdıkları kafamı çok karıştırdı ve bıraktım aq yavşağını. şimdi konuyu dağıtmayayım aslında o kadar çok şey okumama rağmen bilmeme rağmen hala kendimi tanımlayamıyorum bazen ve anlatamıyorum

Rocfellerlerın isi bu panpa herkesi asosyal biraktilar turkiyede

olum siz benim yazdıklarıma şurda entry girerken bile mutlu oluyorum lan.ya aga bizim arızamız problemimiz ne gerçekten soruyorum? neden bazı insanlar tarafından garipseniyorum amk? gerizekalı değilim. tipsizde değilim tak gibi bi sıfatımda yok ama bu amk insanları saldırıp duruyorlar bişey anlatıyosun yalandır amıhh. bişey göstermeye çalışıyosun sen ne bilirsin amhh giberim sizi amk

Keşke bir köpekbalığı gibi yüzüp uyuyabilseydim

aga özgüven özgüven diyorsunuz bende olmuyor amk. içime bişey oturuyor sanki içimde bişey beni zincirleyip tutuyor hareket edemiyorum sanki kendimi anlatınca hep dayak yiyecekmiş gibi ve hor görülecekmiş gibi hissederek büyüdüm. zaten çokta sosyal olamadım bu yüzden bana benzeyen biri daha vardı sanırım birbirimizi tanıdık ve öyle yakınlaşmalar oldu yani o çocukla bile kendimi doğru düzgün tanıtıp arkadaş olamadım ilk başta amk.

beyler şimdi ben bir insanın benim çevremde olmasından istemsizce rahatsız oluyorum sanırım. yani bir konuşmada bile tehlikede hissediyorum kendimi bu ilişkilerime yansıyor; ilişkim yok amk 😂
haberlerin etkisinde çok fazla kalıyorum ondan herhalde amk geçen adamın biri ben şeytanım diyip adamın birini bıçaklayıp öldürmüş amk manyak dolu heryer ben nasıl içimi dökebilirim ki böyle manyak dolu bir ülkede amk

lise hayatımda pek iyi değildi açıkçası köşeye geçer otururdum bazılarının deyimine göre ezik çocuktum. sınıfımdaki çocukların hepsi kavgacı tiplerdi öyle olmasalar bile öyle gözüküyorlardı. benim o sınıfa düşmem başından beri zaten taktandı. onların arasında olmamam gerektiğini hissediyordum ben oraya sadece bişeyler öğrenmeye gidiyordum ama onların amacı farklıydı erkekler kendilerini ispatlamak veya hıncını birinden çıkarmak için olmadık sebepten kavga ediyordu. bende o gibtiğimin sınıfında sıkışıp kaldım.bi tanesi banada bulaştı anasını gibiyodum artık dedim kendi kendime ölüceksende ölüceksin neandertaller. kendini ezdiremezsin dedim kendime. gittim kavga edicektim binle belki dayak yiyip rezil olurdum .bilmiyorum tam kavga etmedik zaten amk ne değişikmişiz

şimdi mesela şu yazıları bile yazıyor olmam normal mi? kendimi anlatmaktan bile çekinir ve sorgular oldum acaba biri dava mı eder acab biri bu yazdıklarımı görüp bu çocuk bak şuydu diyip benle dalga mı geçer yani kim olduğumu öğrenip benle daşak geçen tiplerde çıkmazsa iyi olur ha çıkarsada dıbınakoyayım onların. bakın işte hayat hep böyle taktan .

beyler belkide gelirsiniz ama 1 kişi var şuanda yazdıklarıma bakan sanırım daha fazla kişiye seslenmek istiyorum o sebeple başka bir başlık açacağım