size acıklı bir anı anlatacağım

seviyosan git konuş panpa

ilkokul sıralarında benden birkaç yaş büyük insanlara inanılmaz hayranım. özellikle benden iki yaş büyük olan komşunun kızına. onun tuttuğu takımı tutuyorum, resmen bir aşk gibiydi. , o izliyor diye tgrt de gizli dosyaları izliyorum falan, kısaca farkında olmadan hayatımı en çok etkileyen kişi. top oynamaya çıktığımda hep çağırıyorum, derslerime yardım etmesi için ondan ricada bulunuyorum vesaire.. ben içten içe onu yüceltirken o sanırım bundan sıkılmış bir gün yine kapılarına gittiğimde annesinin içerden bağırma seslerini duydum: ne kendini bilmez çocukmuş bu, yaşıtı yok mu gitsin onlarla oynasın, bir daha seni çağırmaya gelmesin. o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü, en sevdiğim insanı gömüyormuş gibi oldum. şimdi kimi öyle sevmeye kalksam aklıma o kadının bağırışı gelir. ne bir daha benden büyükleri sevebildim ne de yaşıtlarımı. şimdi arada yine görüşüyoruz ve hep aklıma o kapıda duyduklarım geliyor, keşke hiç çağırmasaydım seni hep aklımdaki rapunzel olarak yaşasaydın. şimdi öldü mü kaldımı haberim yok keşke bir haber gelse

babanın bir atı olsa binsede gelse

ağladım ühühühü

@3 yıllar geçti kardeşim şimdi 26 yaşındayım o ise muhtemelen 28 yaşındadır.kim bilir nerelerde hangi erkeğin koynunda belki çocukları olmuştur.ama şunu söylerim ki o sözler hala kulağımda

keşke karıya kürekle vursaydın amk git bi akıl hastanesine orada tedavi etsinler ciddiyim panpa pgibologa görün

'yıllar geçti kardeşim şimdi 26 yaşındayım o ise muhtemelen 28 yaşındadır' güldüm bin şuku

@6 demek bazen o kadar kolayki yazmak ya da söylemek sonuçta benim yerimde olmadığınız için
hayal gücünüzle imkansızı söylüyorsunuz daha ne pgibolojik olaylar yaşadım hapishane de geçirdiğim o pis günler adlı hikayemi okumanızı tavsiye ederim. enrtylerimden bulursunuz