size 3 yıldır süregelen yaşanmış hikayemi

iri kıyımı her gördüğümde nefretim artıyordu beyler. ona öyle bir şey yapmak istiyordum ki hem acılar içinde yıpransın hem öyle bir şey olması gerekiyordu ki her zaman onun aklında bir leke olarak kalayım. bunun üstüne gitmem lazımdı, bu olay canımı yakıyordu ve gerçekten bir şeyler yapamam gerektiğini istedim. bu çocuk lisede okuyor son sınıf ama cüssesi harbiden benden bayağı bir kalıplı. benim eksi okulda kızla aynı okulda okuyordu. çıkışlara gittiğimde hiç denk gelmemiştim. aslında okulda tanıdığım çoktu rahatlıkla dövdürebilirdim ama kavga etmek istemiyordum ona kalıcı bir hasar bırakmak istiyordum ama bunu kavgayla yapamazdım. sonra zaman zaman sevgilimle konuşurken o çocukla ilgili bilgiler almaya çalışıyordum mesela adı mertmiş. çocuğa darbeyi ilk ailesi yapmış adını mert koymuş. şerefsiz dümbelek. neyse beyler bu çocuğun evini yurdundu nerde takıldığını her şeyin öğrendim bir yere not ettim ne yapabilirim diye düşünüyordum. iş saatine kadar bir kaç proje düşünmüştüm ama hepsi hayal amk. bana harbiden eli kolu uzun taşaklı birisi lazımdı ve arayışlardaydım öyle birisinin kollarına kendimi atmam lazımdı. sonra aklıma celal abi geldi. bu adam beni seviyor ee adam zaten mafya tarzı bir şey istese o çocuğun kökünü kurutur. aklıma bu adam geliyor ama nasıl bir hinlik yapacaktım ki adam hem ikna olacak hem de kavga dövüşsüz onun geleceğini gibecektik. akşam oldu işe gittim celal abi görünmüyordu. neyse kendi iş bitti evlere dağıtıldık uyudum uyandım işte bizim kız okuldan yine çıkmış eve gitmiş yetişememişim. sitem etmiş bir ton. aradım bunu gönlünü aldım. çağırdı beni evlerine gittim beyler giderken de kola cips falan aldım amk evet utanıyorum şuan. neyse annesi yoktu evde, annesinin olmadığını bilmiyordum. kızın odasına geçtik hava soğuktu ama zengin evi işte her odada klima var ve hepsini sonuna kadar açmış cehennem ateşi. altına bir şort giymiş penyemsi şortlardan üstünde kısa kollu tshirt ama tshirtün uzunluğu şortu örtüyor cıbıldak gibi. görünce içimde daha önce uyanmayan bir endişe uyandı. gözlerime bakıyor ve sadece bakıyordu beyler. çok yakındık birbirimize. hayatımda öpüşmedim amk. nasıl yapılır bilmiyordum ki onun dudakları kim bilir kaç erkek gördü. bunun düşüncesi de vardı aklımda ama o kadar dar görüşlü olmak istemiyordum hem bu anı mahvedersem bir daha yakalayamayabilirdim. amacım sadece öpüşmek işte sonra cips kola film mantığı hiç bir art niyetim yoktu ama kız yaklaştı birden öptü dudaklarımdan ben neye uğradığımı şaşırır şaşırmaz durumu toparladım ve eşlik ettim, öpüşürken sırtıma sert dokunuşları beni benden alıyordu. bende ondan gördüklerimi ona yapmaya calıstım daha nazikçe dokunuyordum. ferrelardaki öpüşme sahnesini hafızamda canlandırarak bir takım hareketler uyguluyordum dilimi asla kullanmadım oda kullanmamıştı. ama dudaklarımı emiyor göğüslerini vücuduma yapıştırıyordu. heyecandan atan minik kalbim bile uyanmıştı. yan tarafta yatağı gördüm oraya doğru sürükledim ama dudaklarımız kenet. sırılsıklam oldu ağzım ama hala devam ediyor ben etmiyorum o beni zorluyordu. yatağa doğru ilerledik onu yavaşça yatağa zütürdüm üstüne çıktım boynundan falan öptüm daha ileri gitmedim beyler dudaklara tekrar geldim ve yanına uzandım yan yana yatıyorduk. sonra bana döndü bende ona döndüm. hayatında hiç... ? dedi sözünü kestim. yapmadım dedim. sen diyemedim. o sadece baktı yüzüme

işe gittim yoğun tempo çalışıyorduk. geceye doğru celal abi geldi tek başına mekana. baktım sıkıntılı hem normalde tek gelmezdi. hemen gittim yanına hayırdır abi falan derken o geçen ki öğretmen karıya tutulmuş bu ama bir öküzlük etmiş karı tokadı basmış göndermiş. diyor benim gibi bir adam nasıl böyle bir duruma düşer. o gece dağıttı kendini resmen. neyse hüseyin abi çağırdı gitmek zorunda kaldım. biz kapatana kadar adam oturuyordu. taksi çağırdım sürme abi nolur nolmaz dedim. eşlik ettim mekanı kapattık güvenli bir şekilde taksiye bindik evine kadar zütürmem icap ederdi. geldik işte dedi halilim gel dertleşelim kötüyüm falan içimden diyorum adam beni giberse? neyse öyle böyle derken çıktık evine. lümlüks amk. kahve yapmayı bliyon mu lan dedi yok dedim bende yapamam dedi. su verdim içti. konuştu işte açıldı konu sen napıyorsun var mı biri falan dedi. var dedim böyle böyle anlattım birazını işte kavga olaylarını da anlattım. dedi allah allah hastanelik etti he? dedim öyle abi ama intikam alacam dedim. nasıl falan dedi. dedim bilmiyorum. hele anlat bakalım şu elemanı dedi. bahsettim adı mert şu okulda futbolcu olmak istiyor. sonra dedi sen buna hayatı boyunca unutamayacağı bir şey yapmak istiyorsun demi dedi. evet abi dedim. adını tekrar söyle dedi. soyadını da istedi bilmediğimi söyledim. biraz daha oturduktan sonra kalkayım abi geç oldu dedim taksi çağırdım eve gittim aldığım günlük güme gitti böylelikle. ama olsun sonuçta adam bize değer veriyor. eve geçtim geç kaldım ama bizimkiler daha habersizdi. ben geçtim uyudum sabah uyandım bizim hatun bize gelmiş annemle takılıyorlar. indim ekmek falan aldım. oktay abiyle karşılaştım beş dakka lafladık hayırsız görünmüyon falan dedi. birde eve girip çıkan hatun ne ayak dedi. dedim bahsettiğim manita. yakışır falan klagib muhabbetler. neyse beyler akşam olmak üzere işe gidecem bu kızı eve bırakayım dedim. gittim evine bıraktım işe doğru yola koyuldum. celal abi gelmemişti. neyse iş bitti eve geldik. uyudum öğlen 3 gibi uyandım telefonumda nerdeyse yüz cevapsız arama. bahar art arda aramış burcuda. tanımadığım bir kaç numara ve mesajlarda vardı. mesaja baktığımda burcu bana kızgın gibi görünüyordu. aradım hemen noldu diye. buluşalım falan dedi bahar falan herkes yanımda dedi. nerdesiniz dedim yanlarına gittim. gittiğimde burcu burnundan soluyordu ne oldu falan dedim mert sağ topuk ve baldırından mermi yemiş. duyduğumda bilincim bir kaç saniyeliğine durdu sandım. eğer yalanım varsa huur çocuğuyum ailem ölsün dıbına koyayım ne diyim daha. gerçekten topuk ve baldırından vurulmuş. suçlanan gözlere maruz kaldım ama benim yapmayacağımı her türlü biliyorlardı. ağzımdan laf almaya çalışıyorlardı. daha sonrasında gelişen olaylar belki de hayatıma yön verdi.

öğlen dışarı çıktım, apartmanın dış kapısından çıktım tam oktay abi seslendi halil gel bakim dedi. gittim bana bir işten bahsetti ama gece çalışabilirmişim sadece. akşam 18:30 en geç 19:00da mekanda olacakmışım sabaha karşı 4:30 5:00 gibi dağılıyormuşuz. servis de varmış evlere. bizim eve biraz uzak kaçıyordu iyi oldu bu. adresi verdi gittim ilgili kişiyle konuştum oktay abiyi aradılar konuştular falan derken kabul edildim yarın gel başla gelirken siyah keten pantolon siyah ayakkabı getir işte bunları giyeceksin dediler. ücreti konuşmadık bende ayıp olur diye sormadım. bu mekan türkü bar tarzı bir mekandı. babam namazında niyazındadır sorun çıkarır diye düşünmüştüm ama olayı konuştuğumuzda kendime dikkat etmemi söyledi sadece. annem biraz karşıydı sabaha karşı olmasından ama yapacak bir şey yok hem gün ortası bana kalmıştı. dışarı bir kaç arkadaşla görüştükten sonra gittim kalan son zulama da ucuzundan dedikleri kıyafet ve ayakkabıları aldım. eve geçtim bilgisayar başında takılıyorum. o gün kayda değer bir şey olmadı kızla konuşmak dışında. yattım uyudum sabah uyandığımda annemle tekrar kahvaltı masasında buldum kendimi, bu duruma alışık değilim öğrenim hayatım boyunca sabahçıydım iş hayatım boyunca da malum erken kalkıyordum. duygulandım beyler. kahvaltı masasındayken birden bire anneme, anne dedim bu zamana kadar gurur duyulacak bir evlat olamadım kusura bakma ama gerçekten sizi seviyorum. evet beyler duygusala kitlendim annem baktı yüzüme sen benim evladımsın klagib muhabbetler ondan sonra dedim açık liseyi bitiricem er ya da geç adam olucam dedim. zaten sadece bir sene kaybım vardı. kahvaltıdan sonra annemden para istedim ( çalışmaya başladığımdan beri ilk para isteyişim ) biliyorsun yeni işe girecem param bitti bu gün lazım falan neyse çıkardı yirmi kağıt verdi. aradım kızı okuldan sonra görüşelim dedim, o da çıkışa gel ben okuldan sonra dershaneye gidecem dedi. öyle diyince baktım daha 1-2 saat var çıktım dışarı geziniyorum bir çiçekçi dükkanı gördüm, beş kağıda bir tane gül aldım. işte saati dolduruyorum lisenin önünde. beni tanıyanlar selam yağmuruna tuttu hemde okul çıkışı nasıl kalabalık. uzaktan görür gibi oldum yaklaştım benimkine doğru, gül arkada tabi romantiklik taslayacağım ya. bu hoş geldin mevzusuna girecekken çıkardım gülü sırıtarak eline verdim nasıl mutlu oldu ulan dünyadaki tek mutlu erkek bendim o an. nasıl ağlayacak oldu böyle kızları bilirsiniz en ufak şeyde mükemmel sevincik delisi olurlar. koluma girdi bi elinde çiçek hayatımda ilk defa böyle şeyler yaşıyorum maruz görün beyler. ilerledik okulun önünden. okulda göçmene 20dk mesafede. kursu 13:00daymış ama eve geçip üstünü değiştircekmiş. yürüdük eve kadar bekledim bunu saat 13:00 a 15 falan var. geldi en sonunda dedim yürümeyelim gecikirsin bindik otobüse dershane'sinin yakınlarında inecez işte. otobüste sarmaş dolaşız görmeniz lazım herkes bize bakıyor. kendime bakıyorum da 18 yaşında sakalları yeni yeni ortaya çıkmış 1:80 lik kumral delikanlıyım, yanımdakini anlatmaya gerek yok millet bize nasıl kitlendi ama... neyse durakta indik dershanesine doğru yürüyorduk o iriyi gördüm uzaktan kız daha görmedi ama. dedim ben daha yaklaşmayayım dershanede adın çıkar. ne alaka falan dediyse de yol aldım aynen. kızın yanında ikinci kere aynı duruma düşemezdim. daha sonra geri geri hızlıca ilerledim bir sokak arkaya döndüm gittiğimi sandığında dershanesine doğru devam etti, iri buna seslendi durdu bir şey konuştular sonra kız bunu tersledi dershaneye indi. tüm bu olanlara hiç bir şey yapamamam beni dellendiriyordu

biraz yürüdüm pozcuya kadar. ilerlerken duvarda ufak bir afiş gördüm. sahne sanatları eğitimi, konservatuar hazırlıkları vesaire... ilgimi çeker gibi oldu. e işsiz güçsüzüz napalım zaman geçer dedim aradım numarayı yakınmış zaten tek otobüsle gittim. konuştuk sekreter hanımla. gayet güzel açıkladı bana nasıl bir eğitim verdiklerini. o sıralar da düşündüğüm tek şey üniversite. lise bitince ne yapacam ki zaten? baktım diyor konservatuar var şöyle böyle üniversite ayarında iki yıl eğitim sizi birincilikle sokar falan. iyi dedim kaydımı yaptırdım. c.tesi pazar günleri öğlen 14:00dan 17:00'a kadarmış ayda 120 liraya. dedim ben böyle böyle çalışıyorum ekmeğimdeyim ailemden para almıyorum bari düz hesap 100 yapın otobüs paralarım dengelensin espriyle yaklaştım oda anlayışla karşıladı. kaydımı yaptırdım ve beyler erkek gibi itiraf etmek gerekirse hayatımda yaptığım tüm seçimler içerisinde sadece bu tiyatrodan pişman değilim. eve gittim. anneme haberi verdim böyle böyle tiyatro sayesinde üni okuyacağım falan. evde sevinç rüzgarları, kadın babamı aradı senin oğlan okumak için böyle şöyle yapıyor gibisinden tabi adamcağız çok sevindi. evde bir iki bir şeyler atıştırdıktan sonra 16:00ya doğru işe doğru yola koyuldum. gittim direk dün benle ilgileneni buldum. bana birini gösterdi benden bir kaç yaş büyük bak dedi bu gidince sen başlıyorsun birbirinizin telefonlarını alın haberleşin bu saatten sonra. iyi eyvallah dedim hakan abiyle de böylece tanışmış olduk aldım hakan abinin numarasını. dedi geç geleceğin zaman önceden haber ver, ya da acil işim olursa sana erken derim hazırla kendini onlara göre dedi dedim aynen abi bende sana haber verrim dedim. ezilmemeye çalışıyordum nedense. ilgili abi geldi dedi bak halil burada üstünü değiştirceksin. siparişlere bakmıyorsun sadece boş bardak tabakları topluyorsun, verilen siparişler hazırlanınca masalara zütürüyorsun. şefimiz şu diyerek hüseyin abiyle tanıştırdı, hüseyin halil yeni arkadaşımız alıştırın bunu falan dedi, soyunma odasında üstümü değiştirdikten sonra hüseyin abiyle tur atıp işi öğrenmeye çalıştım o gün pek bir şey yoktu. arada bir sigara molasına çıkanlar oluyordu o zaman koşturmam başlıyordu sonra tekrar geri plan. gece oldu çıkarken hüseyin abi dedi halilim gel bakayım. sen ne kadar anlaştın dedi, abi konuşmadık o konuyu dedim. al bakalım sana 30lira dedi, bu günden sonra gelen tip paralarına da ortaksın ortalama günlüğün 50lirayı bulur dedi. şok içindeyim 20verse yeter diyerekten gitmiştim. üstümü değiştirdim sabah 5e doğru servise bindim evimin önünde indim kimseyi uyandırmadan yattım uyudum.