1. 1.
    0
    tek umudum burda kakara kikiri yapıp biraz daha kendimi unutmak, bi ailemin üzülmeyeceğini bilsem 1 dakika daha durmazdım bu dünyada..
    hadi sövün binler yine, alıştık artık.
    ···
  2. 2.
    0
    burda havada tak gibi zaten
    ···
  3. 3.
    0
    lan hiç bi şeyden memnun olamamak ne gibim bi iş, bi de arada kalmak böyle..
    hani şöyle tam fakir olsam, sadece ekmek almaya param olsaydı
    ya da görkemli, paraya para demeyeceğim bi zenginliğim olsaydı
    bi tak olurdum o zaman belki
    ···
  4. 4.
    0
    ama her şeyden biraz olmak ne karaktersizliktir, hiç bi şeyi tam yapamamak
    ···
  5. 5.
    0
    herkesi biraz sevmek, ya da seviyormuş gibi yapmak
    sana sadece formalite icabı "nasılsın" diye sorulması
    şöyle gizemli mistik havalara büründüğünde anca sana "noldu anlatsana, ama bak derdini söyle ki yardım" edeyimi duyman
    sonra herkesin "haa üzüldüm canımm, takma kafana yaaa geçer" diyip gibtirip gitmeleri
    ···
  6. 6.
    0
    sonuna kadar içini dökmek istediğin bi adamın her daim yanında olamayacağını bilmenin verdiği çaresizlik ve bu bencillikten kurtulamamak..
    ···
  7. 7.
    0
    olduğun gibi kabul edilememekten korkmak..
    ···
  8. 8.
    0
    buna rağmen hala başkalarını değiştirme çabası ve umudu..
    ···
  9. 9.
    0
    sonra her gün kendine insanları olduğu gibi kabul edip sistemin bir parçası olduğunu kabullenmen gerektiğini hatırlatmak zorunda oluşun..
    ···
  10. 10.
    0
    iyi bi liseden, iyi bi üniversiteden mezun olup iyi bi kültürel birikimin olmasına rağmen bunların hayatta sen gerçekten istemedikçe bi takuna yaramadığını hayal kırıklığı içersinde görmen..
    hep şanslıların sevildiğini görmen,
    hep sevilenlerin incindiğini,
    huur çocuğu olamayacak kadar cesaretinin olmaması,
    ve cesaretinin takdir edilmediği bi dünya,
    ve bi türlü bu dünyada huzur bulmanın yolunu keşfedememiş olmak..

    anca buraya gibimsonik şeyler yazıp az biraz gülebilmek.
    ···
  11. 11.
    0
    sevgilim de olsun istemiyorum artık, o kadar lüksüm de yok biliyorum şu anda
    ···
  12. 12.
    0
    ama gerçek bi dostum olabilseydi keşke, sadece merakını bastırmak için soru sormadan kalpten dinleyen
    bana bir adım attığında ona on adım atabileceğim bi dostum olsa mesela, belki bi nebze daha alışırdım içinde bulunduğum duruma..
    ···
  13. 13.
    0
    önümde şu an vereceğim son dersin notları duruyor mesela.. onu da verip ülkeme döneceğim
    ama o kadar korkuyorum ki sorumluluk almaktan, yeni bi başlangıca, yeniden birilerini tanımak zorunda kalmaya..

    sırf bu yüzden elim gitmiyo kitabın kapağını açmak için.
    ···
  14. 14.
    0
    bu sözlük her ne kadar yalan başlıklarla dolu da olsa,
    çok gerçek hayatlar var burda, kasıntı olmayan rezil olmaktan utanmayanlar var.
    ···
  15. 15.
    0
    babam derdi ki hep "anını yaşamaya bak, anını yaşamasını bilen mutlu insandır"
    ···
  16. 16.
    0
    ama kimse anlatamıyor bi türlü mutluluğun neden içinde bulunduğun şartlardan bağımsız olabildiğini, ve anı yaşayabilmek için gerekli motivasyonu nası temin edebileceğimi..
    ···
  17. 17.
    0
    ben bile sıkıldım kendimden yazarken dıbına koyim, hep aynı kısır döngü, bi farkım var sanki başkasından.. ne gibim yazıyosam
    ···
  18. 18.
    0
    hepimizin hissettikleri aynı aslında, ama yaşananlar farklı.. insanlar madem hikaye seviyor, ben de başlayayım azıcık..
    ···
  19. 19.
    0
    1986 yılında istanbul'da doğdum, devlet memuru anne babanın tek çocuğuyum.
    ergenlik dönemime kadar hep bi kardeşim olsun istedim, evet sadece tek çocuk değil tüm ailenin tek de torunu olduğum için herkes çok üstüme düşüyordu..
    ama ben oyun oynayabileceğim, bi şeyler paylaşabileceğim birini aradım uzun bi süre boyunca..
    ···
  20. 20.
    0
    anneme neden bi kardeş daha düşünmediklerini sorabileceğim bilince vardığım yaşta annemin cevabı "senden bi tane daha mı? hayatta bi daha kalkışmam" demişti
    gerizekalı gibi çok üzülmüştüm, çok mu çektirdim ya naptım ben sevmiyolar mı yani beni demiştim..

    tekrar geriye dönelim.. ben 2,5 yaşımdayken türkiyedeki babamın çaıştığı üniversite, babamı amerikadaki iyi bi üniversiteye araştırma görevlisi olarak gönderdi, böylece tüm aile oraya yerleştik.
    ···