Birinin yaptığı bir harekete çok ama çok takıyorum . Yakın olmadığım sadece muhabbet kurduğum bir insan bile gidip başkasıyla gulusunce kıskanıyorum . Dışa bunu ne kadar gostermesemde göstermeye calismasam da içim kan ağlıyor aq fazla geç olmadan destek mi alsam.

Senin sorunun annenin bir huur olması.

Baskalarinin mutlu olması beni delirtir normali de budur ben bile mutlu olamazken o gibikler neden mutlu olsun ki haketmiyorlar

insanların hareketlerine takıyorsun derken kastın nedir ?
Hareketleri seni rahatsız mı ediyor yoksa seni kırıyor mu ?
Bu iki durumda da anladığım kadarıyla karşındaki insana çok değer veriyorsun. Ayrıca çok samimi olmadığın insanların bile başkasıyla konuşmasını kafana takıyorsan sen cidden ruhen çok yalnızsın amk. Böyle bir konumda sana verebileceğim tek tavsiye daha fazla üzül. Daha fazla incitsin insanlar seni. Zamanla alışacaksın bunlara. Eğer kaçarsan hayatın boyunca insanları çok fazla umursayan ve hep bundan zarar gören kişi olacaksın.ilk terk edilen. Fazla önemsenmeyen. Daha fazla yara al dostum. Zihnin seni korumak için duygularını başkalarına karşı köreltecektir. ileride kendini öldürmek istersen de yapma. Hayat bir iki huur çocuğunu kafana takman dan daha detaylı.

Fazla platonik takılıyorsun