Beyler hemen anlatıyorum bizim lisede bir kız vardı ona aşık olmuştum bayağı güzeldi ama zengin hafif yakışıklı bir sevgilisi vardı ben bu kızı istiyordum ama imkansız gibi birşeydi günlerce düşündüm ben bu kızı istiyorsam en azından biraz muhabbetim olması gerekiyordu ama bu kız bana pek pas vermiyordu arkadaşlarından duygusal olduğu bilgisini aldım ve aklıma bir fikir geldi kantinde hemen kızla muhabbete girdim biraz konuştuktan sonra benim hiç arkadaşım yok moralim bozuluyor buda benim kanser riskimi artırıyor falan dedim işte sallıyorum hastanye gidip iğne vurduruyorum kan aldırıyorum dedim kıza buda bayağı üzüldü ve hep bana yakın davrandı bayağı en samimi arkadaşı oldum bunun manitası bana kıllanmaya başladı yavaş yavaş çok samimiydik kızla, çocukla kavga edemezdim çok güçlüydü ve çok fazla tanıdığı vardı birgün ben kıza sarılıyordum aklımda çok nefis bir plan vardı çocuğun önünden geçtik çocuk bizi gördü çıldırdı resmen üzerime yürüdü bana vurdu herşey istediğim gibiydi kalbimi tuttum attım kendimi yere kız bunu gördü çocuğa tokat attı falan ayrıldılar aradan aylar geçti biz yine can ciğeriz kızla ben yine ara sıra kendimi acındırıyorum onu sevdiğimi falan söyledim sevgili olduk birkaç senedir sevgiliyiz yakın zamanda sözleneceğiz ama aklıma hep bunun eski sevgilisi geliyor ama kız çok güzel pişmanlık var tabi biraz sizce iyi mi yapmışım.

Edit: Beyler kalbimi kırıyorsunuz hani başarıya giden yolda herşey mübahtı ?

Edit 2: Kanser mevzusunu kız anlamadı mı diye merak edenler olmuş sevgili olduktan sonra iyileştim hiçbir sağlık sorunum yok falan dedim hatta bunun şerefine kızla yemeğe çıkmıştık bide çok üzerime gelenler var lan beton suratlılar ne yapsaydım güzelim kızı elin zengin züppesine mi yar etseydim fakirin fukaranın güzel kızlarla evlenme hakkı yokmu.