Az once babamla disari ciktik. Ayakkabi boyatmaya gidecektik. Verdik ayakkabiyi bana burak seninle konusmam gereken bisey var dedi. Icimden sictik hoca aradi babami cakmagi soyledi dedi diye gecirdim. He baba soyle dedim. Dedi ki annenle ayrilacaz ayrilmak bizim icin en dogru sey. Beyler inanin basimdan asagi kaynar sular dokuldu. Bogazima bi yumru oturdu aglamamak icin zor tuttum kendimi. Niye baba dedim. Sizinle ilgilenemiyormusum cok iste duruyormusum falan dedi. Kisacasi siddetli gecimsizlik. Bunca dert varken boyle taktan bi nedenden ayrilmalari cok agirima gitti. Birden tutamadim kendimi gozlerim doldu. Aglamak kacmak intihar etmek istiyordum. Ama dayandim yine dedim ki bence en iyisi bu ben icime kapanik olarak yasamak istiyorum hayatimi ama oylede olunca aklima baska fikirler geliyor. Ne gibi fikirler dedi. Intihar etmek basta olmak uzere hersey dedim. Tam konusacakken telefonu caldi ise cagirdilar. Yine beni sokakta birakip ise gitti. Siz siz olun babanizi uzmeyin yoksa benim gibi mumla ararsiniz babanizi