siz hiç yürürken rüya gördünüzmü

@113 dikkatli oku panpa arkadanda saldırı alıyomuşuz haberimiz yok arka taraftam gelenlere sıkıyolarmış tepedeki bizim askerler

@115 aynen panpa yaşananlar üç aşağı beş yukarı aynı

seviye yükseltme o.ç

http://imageshack.us/photo/my-images/829/012ck.jpg/ al amk

--spoiler--
her an her şey olabilir, hiç bir zaman hiçbir şeyde. ben 36 yaşındayım. buradan çıksam bi taka yaramam. iş verende olmaz bana zaten. çünkü bir iş bilmem. hayatımda bildiğim en iyi şey adam öldürmek. hayatımda en iyi bildiğim ikinci şeyse ölmemek. burada 12 ay geçireceğiz. bazılarınız bize selam verecek gitmeden, bazılarınıza biz selam vereceğiz bayrağın altındaki yatan naaşınıza. ama er yada geç bitecek. elinizde tuttuğunuz silaha asla baston muamelesi yapmayın. o silah öyle kudretli bir silahtır ki sizi kahraman da eder, şarlatan da. ağlamayan insandan haz etmem. sadece doğru zamanda ağlamayı bilin. siz ikinizi affediyorum. çünkü daha bilmiyorsunuz. ilk mermi sesi duyulur, sonra bir ses duyarsanız sevinçten ağlamanız gerekir. çünkü hayattasınızdır, en azından bir müddet daha. unutmayın ki arkadaşlar size burada anlatacağım her şey ikinci mermiyi duyabilme ihtimaliniz üzerine kuruludur. eğer ki duymuyorsanız, arkanızdan ağlayanlar illaki olacaktır.

kim?
komando..
kim?
komando..
olamazsın
yahh
aslanlar
allah..
--spoiler--

diyarbakır ergani tapantepe üs bölgesi. bölük komutanının bize hoş geldiniz konuşmasıydı. harfi harfine beyler..

cehenneme dönmüştü ortalık yine
silah sesleri birbirine karışmıştı bulunduğumuz noktadan daha yukardan ateş geliyodu buda avantaj onlarda demekti. herkes bulduğu taş kaya ne varsa arkasına siper almış ateşe başlamıştı..

siper aldığımız kayaya 3*4 saniyede bi mermi çarpıyordu kafamızı çıkarmadan ara ara karşılık veriyorduk. fena sıkışmıştık diğer askerlerinde bizden farklı bi hali yoktu

silah seslerinden anladığım kadarıyla 60-70 kişilik bi gruptu tam iyiki roket atışı almıyoruz derken patlama sesini duydum. silah sesleriyle bağrışmalar birbirine girmişti.

2 asker ağır şekilde yaralanmıştı tabi kimse yerinden kımıldayamadığından çaresizce seslerini dinlemekten başka yapabileceğimiz bişey yoktu. bişeyler yapmalıydık bi çıkış yolu bulmalıydık. yoksa birer ikişer vurulup düşecektik uçsuz bucaksız dağın eteğinde

kaç saat daha süreceğini bilmiyorduk üstteğmen h. görmeden ateş etmeyin cephaneyi dikkatli kullanın diye bağırıyordu. ateş edebilecek bi pozisyonumuzda yoktu zaten saatlerce üstümüze mermi yağdı sadece bekliyorduk bi mucize olmasını bi kahramanın çıkmasını bu olanların bi rüya olmasını...

hava kararmıştı ama çatışma bitmemişti arada sağ sol taraflarıda gözden geçiriyodrdum etrafımızıda sararlarsa iyice sıkışıp kalacaktık. aynı şeyi bizimde yapabileceğimiz aklıma gelmişti bi an önce üstteğmene gidip planı anlatmam gerekiyordu ama değil yanına gitmek silahı bile çıkartabilecek fırsatı bulamıyorduk

yaralı askerlerin sesleri hala kulaklarımdadır bi yandan vasiyetlerini bağırarak söylüyor bi yandan acıyla naralar atıyorlardı. durumları hakkında hiç bi bilgim yoktu yaraları derinmiydi değilmiydi hiç bi bilgim yoktu ama sesleri yürekleri yakıyordu

havanın kararmasıyla bize yaklaşmaya başlamışlardı silah seslerinden anlayabiliyorduk bişeyler yapmalıydı ama ne ölüm yaklaştıkça düşüncelerde değişmeye başlıyordu bu gibtiğimin dağındamı gelecekti ölüm son dakikalar saatlerimi yaşıyordum daha çok erkendi be diye diye hayıflandığımı hatırlıyorum.

nerdeyse sevinçten ağlayacaktım a.q o ne güzel bi sestir o anda duymak isteyebileceğim en güzel ses kobralar geliyordu kurtuluşumuz havadaydı helikopterin sesiyle birlikte karşı ateş sesi kesilmişti kaçmaya başlamışlardı bu sefer biz ateşe başladık av ken avcı durumuna geçmiştik kobralar çok geçmeden tepemizden karşı tarafa atışlara başlamıştı o gazla varya elimde sopa bile kalkıp kovalayasın geliyo müthiş bi heyecan sevinç hepsi birbirine karışmıştı

bana kalsa direk arkalarından saldırıya geçerdik ama komutanımız aynı düşüncede değildi sakinleşincede doğru bi karar olduğunu anladım kaçarken tuzak kurmuş olma ihtimalleri yüksekti ki ertesi gün 2 mayın bulduk artı yaralılarımız vardı onlarla ilgilenmek daha doğru olurdu. helikopterler nası olsa haklarından gelirdi bize pekde gerek yoktu

yaralananların durumu ciddi gibiydi birinin omuzuna birininde bacağına şarapnel gelmişti kan kayıpları fazlaydı bi an önce müdahale edilmeliydi helikopterin inme gibi bi şansı olmasada alçalmaya başladı risk alarak zemine 2 metre kadar alçalmıştı yaralıları helikoptere karga tulumba yüklemek zorunda kaldık

devam panpa

devam edlim panpada nerde bu millet a.q am züt meme caps i vericez desek 100 kişi sıraya girmişti

ha tamam o zaman devam

narkolepsi.avi