siz hiç yalnız kaldınız mı bu hayatta beyler. Hiç elinizde olan sahip olduğunuz şeylerin değerini bildiniz mi?? Peki ya bi anda boşluğa düşmek...
Anlat panpa demeniz yeterli 2-3 kişi olsada yeter

Hayat denen şey çok acımasız be beyler. Her mutlu anınızın ardından bi üzüntü haberi , her sevinçten sonra acı bir haber bunlar tesadüf değil beyler...
Varlıklı bir ailenin iki çocuğundan biriydim . Ama hiç bir zaman elimdekilerinin değerini anlamamıştım. Ailemin hocalarımın desteğiyle de oturduğumuz şehirdeki en iyi okullardan birine yerleşmiştim. Derslerim her zaman iyi olmuştur. Tek bir hayalim vardı oda doktor olmak . Bu arada kendimden bahsetmedim beyler 1.80 75 kilo siyah saç siyah göz özgüveni yüksek biriydim . Gitceğim liseyi hedeflediğim için yerini biliyodum ama heyecanlıydım yeni arkadaşlar yeni okul yeni öğretmenler ... o gece sabahı zor ettim. O gece rüyamda ailemle arabada giderken bi trafik kazası geçiriyoduk. Sabah kalktığımda kan ter içinde kalmıştım . Hemen duşa girip bi iki lokma bişey atıştırdım ve evden çıktım. Kulağımda kulaklık elimde sigara durakta otobüs bekliyodum. ilk defa o kızı orda gördüm . Rüzgarda dalgalanan sarı saçları mavi gözleri adeta beni benden almıştı. Ta ki bi amcanın beni dürtmesiyle
- yeğenim ... otobüs geçtimi
-yok amca geçmedi
Ayrıldım amcanın yanından otobüs geldi ikimizde aynı otobüse bindik. O benden 2 durak önce indi. Okullarımız farklıydı ama ben bu kızı bulacaktım. Kafayı o kıza takmıştım . ilk gün kızı düşünerek hocalarla tanışarak geçti. Sadece sıra arkadaşımla tanıştım kafa çocuğa benziyodu oda benim gibi doktor olmak istiyodu adı ahmet . Ahmet sarı saçlı mavi gözlü yakışıklı bi çocuktu . ilk günden tanışmak isteyen kızlar falan ama bin hiçbirine yüz vermiyodu. Buraları detaylı anlatıyorum beyler ilerde kafanızın karışmaması için

Okul çıkışı eve geldiğimde yemeğimi yedim. Annemle okul hakkında konuştuk biraz izin alarak odama çıktım. Akşam faceden ahmeti ekledim. Online oldu hemen
-selam can ( kendi adıma can diyicem)
-selam napıyosun
işte öyle taktan bi konuşma oldu . okuldan havadan sudan konuştuk. Kolay olay insanlara güvenemezdim ama hep iyi niyetimden kaybederdim. Kimin para için kimin gerçek dost maksadıyla yaklaştığını anlamaz olmuştum. O yüzden temkinliydim bu sefer de aynı şeyleri yaşamak istemiyodum.
Akşam babam geldiğinde oturduk konuştuk biraz . izin alarak odama çıkıp yatağa attım kendimi kızı tekrar görürmüyüm diye düiünürken uykuya dalmışım. Sabah kalktığımda kahvaltımı yaptım harçlığımı alıp evden çıktım. Yine aynı şekilde elimde sigara kulağımda kulaklık ve yine o kız dejavu gibi bişeydi ama gerçek . yanına gittim
-ben :selam …. Otobüs geçtimi ???
-kız:hayır geçmedi
Otobüs geldi sigaramdan son bir kez daha çektim ve attım arkasından otobüse bindim .özgüvenli birisiyim yabancı bir bişiyle konuşurken tanışırken yabnacılık çekmem zaten . (kitap okuyun beyler ben o zamanlar hatta şimdi bile haftada 1 kitap okurum cidden faydasını göreceksiniz) kızın adını okulunu öğrendim .durağa varmak üzereydik
Ben: çıkışta bişeyler yapalım
Kız: olur . ….. cafede buluşalım.
Yine beni benden almıştı. Aşık mı oluyodum yoksa halbuki kendime söz vermiştim kimseye güvenme diye…

okul çıkışını iple çekiyodum. Derslerin geçmesi için ahmete anlatmak istiyodum her şeyi ama şu güven problemi ya o da duygularımla oynarsa param için arkadaşlık yaparsa hissi çok kötüydü beyler . Allah affetsin çok küfür ederdim o zamanlar babama sanki onun suçuymuş gibi . ama yinede elimdekinin değerini bilmezdim hep daha fazlasını isterdim . böyle bir dengesizdim işte yokluk görmemiştik ki nasıl bi duygu olduğunu bilmiyodum o zamanlar. Derin düşünceler içindeyken Ahmet dürttü kolumdan
-hayırdır ne düşünüyorsun
Cevap vermedim sessiz kalmayı tercih ettim halimden anlamış olacak ki önüne döndü . nihayet son dersde bitmişti . zaten dinlememiştim . kızın söylediği kafeye gittim ve beklemeye başladım. 5 dakika sonra oda geldi oturduk kahve söyledi kendisine . konuştuk sohbet muhabbet ailelerimizden bahsettik. O da varlıklı bir ailenin kızıymış. Güvenimi kazanıyodu konuşmaları gerçekten iyi ve diksiyonu harikaydı .
-kız: kalkalımmı sahilde yürüyelim biraz
-ben: olur tabikide .
Hesabı istedik ödedik ve sahile doğru yürüyoduk . sigara içtiğimi görmüiştü zaten istedi verdim içti. Akşama kadar muhabbet sohbet derken numarasını facesini her şeyini aldım evlerimiz yakındı zaten. Evinin önüne gelmiştik
Kız:teşekkürler, her şey için
Ben: rica ederim iyi akşamlar
-iyi akşamlar…
Evine çıkana kadar bekledim çıktığını görünce yaktım sigaramı eve doğru yürümeye başladım elimde sigara kulağımda kulaklık sabahki dejavu geldi aklıma hafiften gülerek yürürken bir fren sesi ve ardından çarpışma arkamı döndüğümde kırmızı bir kamyon bir Mercedes araca çarpmıştı araç hasat haldeydi ve bir çocuğun ağlaması…

Beyler kendinizi belli edin kendi kendime anlatmak istemiyorum

1 yıl sonra
Halen o kazanın etkisini atlatamamıştım. Çocuk yaşadı o kazada ama annesini babasını kardeşini kaybetti belkide ölümden daha beterdi be beyler bu durum ... kızla konulmaya devam ediyodum geçen sürede bana baya destek oldu. O sabah annem kahvaltı hazırlamıştı . Yaprum çıktım klagib gibi duruyo ama o gün farklıydı . Okul bitti biraz gezdik kızı eve bıraktım .saat 22.00 evine bıraktım . Ailem bugün dışarda olacağı için acelem yoktu. Kulağımda kulaklık ağzımda sigara yürüyodum yine o sokakta yine acı bir fren sesi yine bir çarpışma sesi ama bu sefer ki farklıydı başka bişiler hissediyodum sanki canımdan can gitmişti . O an hiç bişi hissedemez olmuştum. Aklıma 1 yıl önce gördüğüm rüya ve gözlerimle bi çocuğun ailesini kaybettiği an geldi gözümün önüne . Belki de anlayamazsınız beyler. Arkamı döndüm oraya gittim. Bizim araba ama araba demeye bin şahit ister. Kulaklık düştü kulağımdan sigarayı yere fırlattım. Siz hiç ailenizin cesedini çıkardınız mı son kez onlara baktınızmı... hayat acı dejavularla dolu kimin ne olcağı hiç ne zaman gideceği belli değil...
( asıl hikaye bundan sonra başlıyo bu ön giriş gibi bişeydi anlatmamı istiyosanız bi rez alın bi şuku atın amk duvara anlatmayalım burda)