... evet beyler ortaokulda notlarım düşmeye başladıysa da ortanin üzerinde bi öğrenciydim.. dersane furyası zirve yapmıştı o yıllarda.. fetönün dersaneleri hep birincileri çıkarıyordu.. ailecek taa o zamanlardan bunların ne mal olduğunu biliyorduk ve o kafadaki herkesten uzak duruyordum.. dersaneye falan gitmedim.. babam illa asker olmamı istiyordu.. ben de hevesleniyordum çünkü en azından yatılı okul olur gibtir olup giderim diyordum.. o kış çok sert geçmişti haftalarca kar erimemişti istanbulun çoğu yerinde.. taa ebesinin amından bir form almak gerekiyordu bu sınava başvuru yapabilmek için.. babam da havaların düzelmesini bekledi ama havalar duzelmeyince son güne kaldı iş.. en sonunda formun alınacağı yere yakın biyerde çalışan arkadaşından rica etmiş o adam almış formu.. babam akşam eve gelince formu getireceğini umuyordum.. dedi falancaların evine git o aldı formu onlardan al gel dolduralım.. hay amk o adamın oğluyla da kavgalıyım daha kısa süre önce seni birdaha buralarda görmicem diye tehdit etmişti.. 4 yaş büyüktü benden gücüm de yetmiyordu ayrıca 2 tane abisi vardı AMK mahallede korktuğum ender kişilerden biriydi belkide tek kişiydi..

Babama birşey söylemem imkansızdı dedim belki o muallak evde olmaz alır gelirim formu 2dkda.. bi cesaret gittim çaldım kapıları.. şans bu ya kapıyı bu muallak açtı.. beyler beni görür görmez bir kükredi altıma işiyirdum az daha.. benim sesim henüz yeni yeni kalınlaşmaya başlamıştı onda ise tam adam sesi vardı.. dedim abi beni babam gönderdi evraklar varmış sizde onları almam lazım.. bir solukta söyledim bunu en iyi rapçiden daha hızlı çıktı ağzından AMK.. bu muallak hâlâ bağırıyor apartmanın içinde sesi yankılanıyor NE EVRAKI LAN diye.. sınav için gerekli olan evraklar dedim XXXXX Amcanın haberi var dedim babasını kastederek.. neyse babası geldi de verdiler evrakları gittim AMK

Eve geldim formu dolduruyoruz babam ilk kez benimle böyle ilgileniyor.. bilen bilir askeriye birsuru soru sorar sülaleyle ilgili şehit varmı gazi varmı vsvs diye.. bizimkiler ilk kez böyle ilgileniyordu benimle.. kazanamazsan ağzına sıçarım dedi babam.. çok ağzı pis adamdı rahmetli.. mekanı cennet olsun o da küçük yaşta yetim kalmış çok acılar çekmişti.. eve ekmek getiriyor olması babalık görevini hakkıyla yaptığı anldıbına geliyordu.. çünkü kendisi bu kadarını da görmemiş.. her neyse.. babamın küfürlerine alışıktım ama bu çok koymuştu.. sınav günü geldi babam zütürdü beni arabayla sınav bitene kadar da dışarda bekledi.. sınav iyi geçmişti.. bu kadar kolay olacağını tahmin etmiyordum.. babam sorunca da kazanırım herhalde baba iyi geçti demiştim.. ama sonuç geldiğinde tam bir hüsrandı.. babam benden önce açmış zarfı. Ben dışardan eve gelir gelmez ağzıma sıçtı harbiden... Dövmedi ama keşke o kadar laf edeceğine dovseydi daha iyiydi.. neyse beyler bir de Anadolu liseleri sınavı vardı birkaç gün sonra.. onu kesin kazanmam lazımdı yoksa bütün barzo arkadaşlarımın gittiği mahalledeki düz liseye gidecektim..

O sınav tarihi gelene kadar babamla hiç konuşmadık.. sınav günü erkenden kalktım babamın uyanmasını bekledim.. annem dayanamadı sordu babama çocuğu sınava zütürmeyecek misin diye.. babam yine yıktı ortalığı gerek yok zaten bir tak olmaz bundan dedi giydi üstünü kahveye gitti amk.. kendim de giderdim sınava ama kazansam bile tüm alternatif okullar eve uzak olduğu için babam izim vermeyeceğim söyledi.. mahalledeki liseye gidersin okuyan orda da okur oradakiler insan değil mi amk dedi.. değiller tabi amk diyemedim..

liseye başlamadan önceki son yaz tatilinde bizimkiler memlekete gitme kararı aldı.. köydeki eski evi yıkıp yenisini yapmayı kafaya koymuştu babam... bu durum da benim çok sinirimi bozuyordu.. tüm yatırımını oraya yapıyordu.. bütün yaz ben de inşaatı yapan ustalara çıraklık ettim.. ah baba diyordum içimden.. evlatlık miyim ben acaba diye düşünüyordum.. zaten annemin bana sancılandığı gece babam meyhanede içiyormuş, komşular hastaneye yetiştirmiş kadını...

Babam eski kulağı kegiblerdendi.. çevresi çok genişti.. büyük bi otoriteydi.. çok fazla şey anlatamam yoksa başım belaya girer.. cenazesinde 1500den fazla insan vardı.. ağzımı açıp tek kelime edemezdim babama. Bir anda giber atardı. Benim aklımın yetmeyeceği düzeyde kaderimi inşa ediyor ve beni gerçek bir erkek gibi yetiştiriyormuş meğer.. tabi bunları çok sonra anlayacaktım..

Birkaç tane arkadaşım yerel futbol kulüplerine gidiyordu ve beni de zütürmek istiyorlardı.. ben de istiyordum ama babam buna da çok karşıydı.. koskoca yaz tatilinde beni dağın başındaki bi köyde inşaatın içine hapsetti.. hayatımda tanıdığım en kaba insanlara çıraklık yapıyordum.. koca koca adamlar birbirine küfür ediyor hep belden aşağı konuşuyorlardı.. bana da belden aşağı imalarda bulunuyorlardı hep.. gidip kız peşinde koşsana burada ne işin var diyorlardı.. içlerinden biri çok komikti hâlâ onunla diyaloğum sürüyor aynı köylü olduğumuz için.. inşaatta sürekli belden aşağı fıkralar anlatırdı.. aklımda kalan bi fıkrası şu;
"adamın biri çok güzel bir kadınla evlenmiş, herkes diyormuş ki dıbına kodumun karısı ne kadar güzel.. Sonra adam dayanamayıp boşamış karıyı. Gitmiş çirkin bi kadınla evlenmiş. Bu kez de demişler ki dıbına kodumun karısı ne kadar çirkin"
Böyle bir ortamda 3 ay geçirdikten sonra istanbul'a dönüp liseye başladım.. kurtlar vadisinin zirve yaptığı zamanlar.. herkes bi mafya havalarında.. zaten istemediğim bi okula gidiyorum.. ailedeki çalkantılar da cabası.. anne tafımla baba tarafımın birbirine düşman kesilmesi... ikisi Dr bi acayip AMK babam kral gibiydi annem de prenses.. babam evin tek oğlu annem de evin tek kızı.. en az 500 senedir aynı bölgede yaşayan sülaleler oldukları için geçmişten gelen bi rekabet de var.. ben de ailenin en küçüğü olarak adeta küçük prens gibiyim ortamda.. efendiliğimi ve tarafsızlığımı bozmamaya çalışıyorum onlara karşı.. sanırsın ki şehzadeyim amk herkes bana oynuyor.. neyse bu konulardan uzak kalmaya çalışarak okula konsantre olmayı deniyorum. Lise 1de yine ortalama notlarla bi üst sınıfa geçiyorum. bölüm seçmemiz gerekiyor o zamanlar lise 2de.. katsayı olayları falan vardı şimdi noldu bilmiyorum.. en zor bölüm olan fen bilimlerini seçiyorum ben sevdiğimden değil daha az barzo olduğu için. Sözel bölümler içler acısı. Neyse yaz tatili ve ben yine köye gönderilip yarım kalan inşaatta aynı adamlarla çalışmaya devam..

iki aile arasındaki kavgalar giderken büyüyor.. anne tarafımdan kuzenim baba tarafımdan kuzenimle evlenmek istiyor onlar kızı vermiyor, diğerleri de asıl biz sizin kızını istemiyoruz falan filan karakollar mahkemeler... Çevremde hiç düzgün bi hayat yik.. hiç güzel bi örnek yok amk.. tek isteğim uzak biyere üniversite bahanesiyle kaçmak ama dersler de içler acısı.. bırak üniversitesiyi, liseden zor mezun olacağım..

Okuldan sonra akşamları bi basketbol oynayan nispeten daha medeni arkadaşlarımla takılıyorum, bi de bir türlü yakamı kurtaramadığım, havanın kararmasiyla gizli saklı meskenlerinde esrar çeken barzo arkadaşlarımla...

Günler böyle geçip gidiyor.. lise bir an önce bitsin istiyorum..