Galiba son durağa gelmiştik. inmenin vakti gelmişti.

Bir avuç kişi uçaktan indi. Karşımda oldukça büyük yapı ve ve üstünde her dilde yazan kocaman bir yazı.

GERÇEKLiĞiN SINIRINA HOŞ GELDiNiZ

Yolun sonuna gelmiştik. Bundan sonrası geçidi açmak ve karşı gemekti bakalım bu kadar kargaşaya sebep olanlar kimdi.

Aniden uğultu başladı...

Sığınağın kapısı açılıp içeri girdik Profesör oldukça gür bir sesle askerlere haykırdı..

-p: FAZLA VAKTiMiZ YOK GEÇiDi AÇIN...

Aynı anda 2 füzyon reaktörü birden çalıştı .

Gözü kör eden bir ışık sığınağın içine yayıldı...

...

Beyler şukuları ve rezleri hazırlayın son kısıma geliyoruz inception bunun yanında çocuk masalı kalacak

-p: SADECE 30 SANiYE AÇIK UNUTMA FIRLA HADi...

Uğultu gittikçe artıyordu. Sığınağın duvarları hayatımda daha önce hiç görmediğim karanlık tarafından yutuldu.

insanlık tarihin belki de en hızlı koşusunu yapıp yaklaşık 2 metre uzunluğundaki ve 1 metre genişliğindeki kapıdan içeri kendimi attım.

Bembeyaz ışık yağmuruyla yıkanmış gözlerimi tam geriye çevirdiğimde...

O korkunç karanlığı gördüm. Hayatımda tanıdığım son insanları da acımasız bir şekilde yutuyor ve ışığı büküp gerçekliği alt üst ediyordu.

Proföser yüzündeki gülümsemeyle karanlık tarafından yutulmadan önce bana son kez baktı...

...

Yaşadığım evrene veda ettim ve kapının içine doğru, durmadan düştüm düştüm...

Zihnim bu gerçek dışı olayları yorumlayamıyor. Kendini kapatmayı seçiyordu.

Tekrardan bayılmıştım. Kendime geldiğimde beni gerçek dışı bir yer karşıladı.
Dünyaya benziyor ama tepedeki iki tane güneş hiç de dünyamızı andırmıyordu.
Palmiye ağaçları oldukça tanıdık gelmişti ama karşımdaki denizin rengi koyu maviydi.

Tepemde kayan gök taşlarına bir dakika boyunca bakakaldım.

Kafamı karşıdaki karaltıya çevirdiğimde bir adam bana doğru geliyordu.

OLAMAZ dedim kendi kendime . Bu adam benim BABAMDI

...

Gözümde yaşlar aka aka babama doğru koşturdum.
Hem ağlayıp hem gülüyordum. Baba diyip kollarına atladım.

-Babaaa ... ( ağlayarak)

+Oğlum... (sarılarak)

- Baba neler yaşadım bilemezsin.

+Biliyorum oğlum seni hep izliyorduk... Yaptıkların çok cesurcaydı..

- Baba burası neresi dünyada mıyız. ?? Ayrıca siz yok olmuştunuz.. Burası neresiii.

+ Merak etme burda güvendesin sana hiç kimse burada zarar veremez.

-Neden soruma cevap vermiyorsun ... ??

Aklıma gelen fikirle bakışlarım bir yere sabitlenmişti.

- Sen babam değilsin öyle değil mi ??

...

+ Malesef baban artık yok Oğuzhan.

Bana ismimle hitap etmişti. Kendime kollarından geriye attım.

- Sen de kimsin burası neresi nerdeyim ben.

Heyecandan durduğum yerde duramıyordum .

Bir sağa sola sallanırken. Babam görünümlü adam

+Sakin ol bu seçtiğimiz görüntüyü senin akıl sağlının uygunluğu açısından seçtik.

Böylesi en sağlıklı olanı. Gerçek halimizi görmen senin akli dengeni kaybetmene neden olur.

Ah ah keşke o gibik kompo teorisyenlerine inansaydım

O anki heyecanımın verdiği adrenalinle

-Sizler uzaylısınız öyle değil mi ...

Babam görünümlü canlı hafifçe gülerek.

+ Hayır tabi ki değiliz...

...

+ Bizler insanoğlunun 10 milyar yıl sonraki evrimleşmiş torunlarıyız.
Evreni kolonileştirdik
Zaman içinde evrilip evrendeki tüm boyutlara hakim duruma geldik.
3. boyutu tek edip diğer boyutlara yerleştik.
Evrenimizi şekillendirip yok olmasını önledik. Bir nevi kendi evrenimizin Tanrısı olduk ama bizim de çözemediğimiz veya çıkamadığımız fizik kanunları vardı.
Zaman içinde evrimsel sürecin getirdiği bütün sorunları aştık ve
tek büyük bir sorun üstüne yoğunlaştık..

içimden hiç bir şey düşünemeyecek bir durumdayken aklımda şimşek gibi bir fikir çaktı.

-Yaratıcı...

...

(Beyler önerdiğim müzik https://youtu.be/Ks7R1qZlawc )

Beyler rezleri şukuları hazırlayın sonları akıtacağım birazdan
47 48 başlık girdim beyler emeğe şuku attığınız sağolun

- Bir kısmımız yaratıcı safındayken diğer kısmımız tesadüfe yoğunlaşmıştı..
Doğruyu öğrenmek her soydaşımızın isteyeceği bir durumdu.
Biz de bunu yapabilmek için bir simule evren hazırladık.

Yarattığımız evren tıpkı bizimkinin aynısıydı fakat karşımızdaki en büyük sorun bilinçli canlı yaratmaktı...

Sinirin ve yaşadığım olaylarım getirdiği bıkkınlıkla sordum...

- peki benim burada üstlendiğim görev ne ??

+ Ahh, benim küçük dostum sen yarattığımız ilk bilinçli canlıydın.

...

+ Bu yüzden diğerlerinden farklıydın. ilk olman gerçek evrenimizle arada bir bağ kurmanı sağladı.

Bu yüzden simulasyonu her başarısız olduğunda sıfırlasakta seni o sanal evrenden yok edemedik.

- yani ben gerçek değilim söylemek istediğin bu mu

+ Hem evet hem hayır. Vücudun ve görünüşün gerçek değil fakat bilincin en az bizim kadar gerçek.

Amacımız simule ettiğimiz evrendeki insanların. Tesadüfen gelişip bizim gibi olacağını ispat etmekti.. Fakat bunu her denediğimizde birbirlerini nükleer bomba adı verilen şeylerle yok ettiler.

istemsizce konuşmuştum.

- SiRENLER...

...

+O yüzden her defasında evreni sıfırlayıp sizi baştan başlattık.
Her defasında seni yok edemediğinizden dolayı cesetlerin fosilleşti.

200 den fazla denemenin her seferinde birbirinizi yok ettiniz.
Bizim gibi olamadınız. Bu da bize Yaratıcın oralarda bir yerde
olduğunu bizi şekillendirdiğini ve bu hale getirdiği fikrini ortaya koydu.

Ben kendi akıbetimi düşünüyordum. O bana gibko bir deneyi anlatıyordu.

- Beni öldürecek misiniz ?

+ Tabi ki de hayır . Biz öldürmenin tartışmanın kavganın ve devlet yönetiminin yarar sağlamadığını anlayacak kadar. Evrimleştik.

Seni yaşadığımız evrenden 10 milyar daha genç olan paralel dünyamıza göndereceğiz hiç bir şey hatırlamayacak ve türdeşlerin gibi mutlu bir hayat süreceksin.

...

Beyler rezler şukular artsın son başlık geliyorr...

Beyler 2. dakikadan başlayın
https://youtu.be/m_NOgnliHqI

4-) SON

- Hatırladığım son şey güzel bir sabaha uyandığım...

...

işten yorgun argın gelmiştim. Dünyalar tatlısı kızlarım boynuma atladılar.

Yemeği yedikten sonra koltukta televiyon keyfi için ayaklarımı uzattım.

Telefonum çaldı bu saatte kim amk diyerek telefonun ekranına baktım.

Arayan numara tek noktaydı. Bu da ne amk diyerek telefonu açtım

Kalın erkek sesi telefondan kulağıma işledi...

+Yardımına ihtiyacımız var...

Bu benim 40 yıl önce ölmüş olan babamdı.

...

Yazan : modernturk

Şukulayanların ellerine sağlık...

Pampalar devamı başlığın tutmasına bağlı kimse okumazsa boşuna emek veremem

00:00 da burada olun...

Başlıyorum pampalar...

SERi 2

1-Yeniden Başlamak

...

Hayatım babamı kaybetmemle büyük oranda değişmişti.

Ya gelecekte var olacaktım ya da kaderim yüzünden
kendimi soyutlayayacaktım.

2. ve zor olanı seçtim. Kendimi araştırma ve okumaya adadım.
Evlendim kendime bir hayat kurdum.

Ama yaratıcının bana biçtiği kader yakamı asla bırakmadı...

...

Serinin tümünde dinlencek şarkı

https://youtu.be/IDsCtDRV2uA

iş ev çocuklar 48 yaşındaki bir adam için evlenmekte
bayağı bir geç kalmıştım.

Eşime doğa üstü bir aşkla bağlı olmam bu ilişkimizi iki
çocukla taçlandırmıştı.

insanoğlu göremediklerinden hep korkar.
Aslında korkmamız gerekenler görüpte ciddiye almadığımız
meseleler...

Her şey normalleşti derken ...

...

Ülkemi Nasa da temsil eden sayılı Türk fizikçilerden biriydim.

Amerika daki yaşantım. Türkiye dekinden daha kötüydü.
insanoğlu her ne kadar rahatlığı elde etsede doğduğu
toprakları o yerin havasını özlüyordu..

işten erken çıkmıştım. Önümüzdeki 1 hafta izin almış memlekete
gidip annemi kardeşlerimi görmek bu bunaltıcı sendromdan beni çıkaracaktı.

Her zaman ki gibi eve geldim. Canımdan çok sevdiğim kızlarımla
vakit geçirdikten

Ayaklarımı koltuğa diktikten sonra Amerikan kanallarının saçma sapan tv showlarını
seyretmeye koyuldum.

...