Uyandığımda yine alacakaranlık...

ilginctir ki ne ruzgar ne doğanın sesi. Sanki dünya susmuşta başka bir şey konusuyordu.

Audiyi tekrara çalıştırdım. Dikiz aynasından o korkunc alevleri gördüm.
Manisa alev alev yanıyordu. insanoğlu olmayınca bizim icin calisan fabrikalar, elektrik santralleri potansiyel bombaya dönüşüyordu.

Önumdeki tablodan etkilenmemek elde değildi.
Dumanlar yildizlari kaplamis ortama kasvet cokturmustu. Kilometrelerce ötedeki yangın tarafından esen rüzgar, siren sesi ve o sıcaklığı yanınıza getiriyordu

Pampalar herkese allah rahatlik versin yarin seri sekilde atacagim hayal gucunuzun sinirlarini zorlayqcaksiniz

Saat 11 de devam ediyorum pampalar.

Karşımdaki manzara ve kızıla boyanan gökyüzüne rağmen sabah olmasını bekleyecektim. EE sonuçta gece işi böce işi dimi panpalarım.

Sabaha kadar dinlenip yoluma devam edecektim. Tabi sabahı görebilirsem...

Sabah ilk ışıklarıyla aydınlanan gökyüzü yine doğanın kasvetini gözler önüne sunuyordu. Vakit kaybetmeden çaldığım audiye atladım. Şehir odun parçası gibi için için yanıyordu. Çevre yolunu
kullanıp şehri arkama aldım.

Benzin alarm veriyordu. E ye yaklaşmıştı büyük kırmızı ibre ...

Yol kenarında sürekli her yolda olan opet benzinliğine girdim. Zaten bilenler bilir hepsi birbirine benzer.

Ortalıkta hiçbir şey yoktu . Benzinliğin girişindeki bizi karşılayan fiyat tabelası da sağa devrilmişti.

Sarsıntı benzinliğe girmeden başladı...

Edit: Beyler yaşadığım yerde elektrik kesildi erken başlıyorum

Yer gök depremin sesiyle inliyordu. Arabanın içindeki ben oyuncaklar gibi bir sağa bir sola gidiyordum.

Benzinlik saniyeler içinde gözümün önünde yıkılırken benzin tankına girmiş olan bir kıvılcım. O ana kadar yaşamadığım bir infilaka sebep oldu.

Büyük kırmızı ateş topu benzinlikten arabayı arkasına alacak şekilde genişlemiş sonra da içine çöküp yanan harabeyi göz önğne çıkarmıştı.

Araba çalıştırmaya çalıştığımda guruldayan mideme benzer ses çıkardı. Benzin bitmişti...

Çaresizlikle umutsuzluğa sürüklenişimi hatırlıyorum. Çökmüş ruh halimi biraz olsun dindirebilmek için temel yaşama iç güdüme sarıldım

+Sesimi duyan var mı ? Orada kimse var mı ? Hayatta kalanları arıyoruz ... (radyo)

Günler sonunda ilk kez bir insanla konuşacaktım.

- Be.. be.. ben burdayımm. tamam (- ben + radyo)
+ Kimsiniz ben x birlik ( adları böyle) komutanı altay koordinatları belirtin lütfen. tamam

-Haritam var ama koordinatlarım yok şu an da izmirin kuzeyindeyim
+ Tamam. Haritada koordinatları belirtin enlem boylam olarak sizi kurtarmak için bir araç yolayacağız . tamam

Koordinatları haritadan bakıp zor da olsa söyledim.

+ Biz sizi 10 dakika içinden bulunduğuz konumdan alıp üsse getireceğiz. tamam.
-Bekliyorum. tamam

1 dakika, 2 dakika, sık sık saatime bakıp zamanı kontrol ediyordum.
1 aylık bir süre sonunda yollarda gel anam git babam dolaşmaktan bitap düşmüş. En önemlisi de tekrar insan göreceğimin verdiği mutlulukla

Bunları düşünürken yine ortalığı kasıp kavuran o ses. Bayılmışım...

- RAP RAP RAP RAP

Helikopterin pervane sesiyle yerimden fırlamıştım . Yüzüme güçlü lambanın ışığı çarpıyorum. Burdayım diye bağımaya çalışsam da ilk seferlik sesim kısık çıkmıştı.

- Burdayım ...

iki tane asker kollarımdan tutup beni helikoptere zütürdü. O güne dair hatırladığım son şey buydu.

...

Odayı aydınlatan bembeyaz lamba .. Odanın dışından gelen sesler... Hayal meyal bunları hatırlayarak kalktım. Yattığım beyaz çarşaflı yataktan.
Askeri üniformalı bir adam odaya girdi.

+ Merhaba bay modernturk sonunda uyandınız. Ben üs komutanı altay kendinizi hazır hissediyorsanız. Sizinle konuşmamız gereken konular var.

- Benle mi... (gülerek) , bir dakika ismimi nerden biliyorsunuz.

+ Bunları ayağa kalkınca konuşuruz. 1 saat sonra toplantı odasında her şeyi öğreneceksiniz...

Odadan sert adımlarla çıktı . Bu adam kimdi bu üs neresiydi. Hay amk bunları düşünürken kafam çatlarcasına ağrıyordu
...

Beyler kendinizi belli edin amk burda elektrikler kesiliyor ikide bir biraz ara verebilirim.

1 saat sonra odadan çıktım . Askerler bana eşlik eder şekilde uzun ve geniş bir koridordan geçtik burası her neresiyse toprağa ya da başka bir yere gömülü şekildeydi.

1 metre kalınlığında çelik kapılardan geçtik. 200 300 metre yürüdükten sonra konferans salonu gibi olann bir yere geldik .

Odama gelen komutan ve her halinden delilik akan beyaz önlüklü bir adam beni karşıladı.

+Hoşgeldiniz biz de seni bekliyorduk . (arkasına dönerek)Bu sayın profesör aradığımız kişi.
(-p profesör)

p- Haaaa. Bu kadar genç olduğunu tahmin etmiyordum.
(Bana doğru dönerek)

p-Kim olduğunu hatırlıyor musun

-b tabi ki hatırlıyorum asıl siz kimsiniz neden beni arıyorsunuz (-b ,ben)

profesörle altay birbirlerine baktılar profesör konuşmaya başladı.

-p Ben kuramsal fizikçi alper demir . ilk önce konuya şöyle bir giriş yapıyım..
...

beyler elektrikler yok pcden değil mobilden yazıyorum bundan sonrasını

-p: Evet ...
Projeksiyonu yakıp sahneye geçti.

-p: Bilim adamları bundan yarım asır yıl önce evreni keşfetmeye başladı.

Özellikle yabancı devletlerin üstlendiği bu işin temel gayesi dünya dışı gelişmiş bir yaşam bulmaktı.
Matematiksel hesaplarımıza göre en az galaksimizde bile 1000 çok gelişmiş uzaylı medeniyeti bulunması gerekiyordu. Fakat ...

Hiç kimseye sesimizi duyuramadık. Bilim adamları bunun üstünde çok kafa yordu.
30 yıl öncesinde ise tarihimizde çığır açacak fosiller bulduk.
Bulduğumuz fosiller 2 milyar yaşındaki homo saphiens yani türkçesiyle insanoğlu kemikleriydi.

-b: Bu imkansız öyle değil mi en azından okuduğum kadarıyla modern insan 50 bin yıl önce ortaya çıktı.

-p: Malesef bu doğru. Bu keşfimiz sır olarak tutuldu.
Bütün devletler bunu ve bundan sonraki bulgularımızı kamuoyundan sakladı

...

-p: Daha sonra yüzlerce bu tür fosil bulduk. Her biri birbirinden 100 milyon yıl daha yaşlıydi.
Oldukça garip olansa bulduğumuz fosiller yaptığımız fizyolojik testlerle hep aynı kişiye ait çıktı

-p: Bir nedenden ötürü insan medeniyeti defalarca aynı şekilde kurulmuş hiç bir iz bırakmadan yıkılmış ve yeniden kurulmuştu.
Bu şekilde gozlemleyebildiğimiz kadariyla 200 yok oluş vardi.

-p: Bizi dehşete düşüren şey ise bulduğumuz fosillerin günümuzde de yasayan birine ait oldugunu gorduk.
Bu kişi ...

(Bana doğru dönerek)

-p: Sendin.

Beyler geldim elektrikler geldi bundan sonrası hayal gücünüzü zorlayacak..
REZLERi ALIN !!!

-b: Ne !! Ben mi ... Hayatımda böyle bir saçmalık duymadım.

-p: Biz de ilkten saçmalık olduğuna kanaat getirdik.
Fakat sonra bilim adamları başka bir yol olduğuna kanaat getirdiler..

Bu sefer söze bana kendini altay olarak tanıtan komutan girmişti.

-k: Yaşadığımız evrenin simulasyon olduğuna

Profesör tekrar konuşmaya başladı.

-p: Felsefe ve fizikçiler hep gerçeğin ne olduğunu aramaya çalıştı.
Yıllar yılı bununla uğraştılar...
insanoğlu temelde 5 duyu organına sahip. Bu senin kokladığın gördüğün şeyin gerçek olduğu anldıbına gelmiyor.

-p: Senin gördüğün tattığın kokladığın gerçek olduğu anldıbına gelmez. Sonuçta bunların hepsi duyu organlarının gönderdiği elektriksel etkiyi beynin yorumlaması..

-p: Ama kesinlikle gerçek olan ve yok olmayan şey bilinçliliğimiz.

...

-p: Evrenin simulasyon olduğuna dair görüşümüzü bahsetmiştik.
Ne yazık kı bu lafta kalmadı. Bilim adamları bundan 10 yıl önce
Tanrı parçacıkları adını verdiğimiz gerçek evrene ulaşmak için bir yol olan sanal parçacıkları buldular.

Profesör uzun bir konuşmanın sonunda boğazı kurumuş ve bardaktaki suyu haşince tek dikişte bitirmişti.

-p: Bunlar gerçek evrene açılan kapılardı. Tüm devletler el ele verip bu atomaltı düzeydeki kapıyı genişletmenin bir yolunu bulduk .

Çinlilerin inşasını 10 yılda tamamladığı bu yapıya Gerçekliğin Kapısı adını verdiler .

Bu fosillerin hepsinde sol kol kemiğine kazınmış bir tarih bulduk.

29.09.2017

Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Zorla da olsa ağzımdan şu sözcükler döküldü.

-b: Yani yarın.

...

-p: Çinlilerin hızlı çalışmasıyla ve iki tane füzyon reaktörüyle bu geçidi 30 saniyeliğine açık tutabildik.

Bizim için esas soru geçidin karşı tarafında ne olduğuydu.
Biz bu simülasyonun yaratıcılarına Onlar adını verdik.

-b: Bari karşı tarafta ne olduğunu öğrendiniz mi ??

-p: Teorik olarak dananın kuyruğunun koptuğu yer burası.

Altay söze başlamıştı.

-k: Diğer tarafa bilim adamları bir çok madde gönderdiler.
Hiçbiri kapıdan öteye geçemeden atomaltı parçacıklarına ayrıldı.

-p: Sonra benim önerdiğim fikirle bulduğumuz fosilleri karşı tarafa gönderdik.

Kapının ötesine onların evrenine zarar geçmeden gidebilen tek madde buydu.

...

Oturduğum koltukta için için erimeye başlamıştım.
Vay mk neymişiz haberimiz yokmuş dedim. Kendi kendime .

O sırada profesör yarım saattir konuşmasına rağmen şevkine hiç kaybetmeden tekrar anlatmaya başladı...

-p: Bu fizyolojik yapıya uyuşan herkesi tüm dünya insanlarını aramaya başladık. Bunun için tüm dünya bilim adamları çalıştı.
Sonunda uyuşturucu sabıkandan dolayı seni buldul

Sen uyuşmuyordun sen oydun. Bunu öğrendiğimizde tüm bilim dünyasında hararetli tartışmalar meydana geldi.

Facia dan sonra yok olmayıpta kalanlar seni bulmak yaşadığın şehre ilçeyi terk et diye pankart astık.

Seni ararken uğultuyu yakalanmak istemezdik.

...

Evet o uğultu o uğultuyu sormazsam bir gözüm açık giderdim

-ben: O uğultu ... Kaynağı neresi her çıktığında bayıldım.

-p: Evrenin her yerinde aniden ortaya çıkan bir frekans ilk ortaya çıktığında amerika karanlığa büründü.
Oradaki hayatta kalanlarla iletişimimiz kesildi.

ikincisinde ise Avrupa karanlığa büründü oradan haber alamadık .

3. cüye yakalanmadan bir an evvel seni kapıya zütürmeliyiz.

Bu evrende karşı tarafa geçebilecek tek varlık sensin.
Gerçeği öğrenmek için seni Çin e zütürmeliyiz.

Vay amk içimden oğlum sen şimdi yaraklara oturdun derken.
Beleşe çine gitçektim ehheheeh. Aslında komik değildi bu durumda ne yapacağımı bilemiyordum.

Babalara gelme ihtimali çok büyüktü diğer tarafta tak da çıkabilirdi :D

...

3-) HER ŞEYiN BAŞLANGICI VE SONU -Son kısım-

(Önerilen şarkı mutlaka dinleyin https://youtu.be/m_NOgnliHqI )

Komutan Altay hayatta kalan bir kaç addıbına uzağa hazırlanması söyledi.
Konferans salonundan çıkarken bana bulunduğum yapıyı anlatmaya başladı.

-k: Bu yapı aslında sovyet nükleer savaş tehlikesine karşılık 1960 larda yapımına başlandı.
Yapımı 10 yıl sürdü . Devletinin beynini herhangi bir kıyamet felaketinde burda saklayacaktık.
Hepsi ne olduğunu anlamadan yok oldu hayat da böyle kime niyet kime kısmet değil mi ?

Cumhurbaşkanlığına özel TC-ATA uçağına binmekte önemli bir ayrıcalıktı sonunda ...

Bir kaç kilometre uzunluğundaki pistten havalandık.

Ve hayatımın son yolculuğu başladı..

Önerilen şarkı mutlaka dinleyin https://youtu.be/m_NOgnliHqI

Hayatım genellikle kendi zihnimle konuşarak geçmişti.
Özetle yanlız bir çocukluk. Yalnız bir hayat.

Şimdi de yaptığım bilinmeze yolculuk hayatımı etkileyen ve şekillendiren son şey olacaktı.

Bildiğim kıtalar suyun altında kalmıştı. Dünyadaki hayat kısaca son bulmuştu.

Yol boyunca suskun insanlar ara sıra girilen türbülanslar.

Yorgun bedenim daha fala buna dayanamadı .

Uykuya dalmışım...

...