başıma gelen ve yıllar geçsede unutmayacağım bı anımi anlatacam. yaz ayı idi. evde canım çok sıkılmıştı. ulan ne yapsam diye düşünürken bari sinemaya gideyim dedim, tabi Ankara'dayım yeni taşınmışım, hiç arkadaşım yoktu. tek başımaydım neyse gittim sinemaya girdim sıraya biletimi alırken Kasiyer sordu kaç kişilik diye bende 1 kişi abla dedim Kasiyer in surat bı değişik oldu, anlaşılan garip bi durummuş. neyse tam bileti aldım arkamda mahşer günü gibi bı sıra var, tam o sırada arkadan iki kişi bana seslendi, döndüm, ikiside üni öğrencilerine benziyordu, sağdaki genç bana aynen şöyle seslendi aradan 4 yıl geçti hiç unutmam.

+kardeşim sen ciddimisin!! sinemaya tek kişimi girilir, yani kusura bakmada tek giden maldır!! ha ha ha

bunu dedikten hemen sonra yanında ki dahil bütün sıra bana bakıp gülmeye başladı, o an öyle utandım ki, insanların bana bakıp kahkaha atışlarını, eliyle göstermelerini falan hala aklıma geldikçe utanıyorum, ne vardı yani tek başıma sinemaya gittiysem, sanki anormal birşey, bana bakıp hala gülenler vardı, tabi ben dondum kaldım kolaymı elli atmış kişinin sana bakıp taktan bi sebeple alay etmesi...

kendime geldim birşey demeden arkamı döndüm gittim, çocuktuk işte yüzüm kırmızı şekilde oturdum sinemaya bütün sinema boyunca aklım o anda kaldı. gözümden yaş bile geldi..
o adamı hiç unutmayacağım. ve bir gün karşıma çıkarsa ona iki çift lafım olacak

brolar siz siz olun toplum arasında birinin gururunu kırmayın, cidden üzücü birşey,
hadi sağlıcakla kalın seviyorum sizi
umarım sonuna kadar okumussunuzdur

Hikaye mi masal mi bilemedim simdi

hım

üzücü be kardeşim

Yalanını gibeyim uza gibtir git