Ne zaman bir şey yapsam , bir ortama girsem , bir şey düşünsem kimse umursamaz. Belki de budur bana yalnızlığı sevdiren... Mesela 4 yıl önce youtube'da bir oyun kanalı açtım 4 ay boyunca o kanala 60 fps ve 720p kısaca kaliteli denebilecek videolar çektim amma velakin bir abonem bile olmadı. Hatta hayatta beni gerçekten umursayan , gerçekten bana değer veren 2 kişi oldu. Köpeğim ve bu hayatta tek aşık olduğum kadın... Biri yıllar önce bir şey için terk etti beni . Diğerini ise az önce gömdüm , onu bahçemdeki en serin gölgeli ağacın dibine gömdüm...
Lise biter bitmez 2 yıllığına doğduğum ülkeye kaçtım. Biriktirdiğim tüm harçlığımı çatır çutur yedim , sadece ben ve köpeğim vardık. Birlikte mutluyduk. Beni umursayan tek varlık o kalmıştı sadece. O da gitti be...
Ve ben acımı bastırmak için buraya yazıyorum. Ama burda da giblenmiyicem. Bu benim kaderim...

Yorumlarınız için çok sağolun beyler. Şu acımı biraz da olsa dindirdiniz... iyi ki varsınız