sikeyim hayatı

Sokakta ve müzikte başarmak istediğim şeyler muhtemelen hayal olarak kalacak. Bu beni ne kadar süre etkileyecek. Belki yarın unuturum veya onlarca yıl sonra. farketmez. Önemli olan şu andır bence. Ve şu an umutsuz hissediyorum. Bunu bana en çok insanlar yaptı. Onlardan daha çok ise kendim yaptım. Yeterince cesur olamadım. Denemekten korktum. insanları üzmekten, toplumdan dışlanmaktan korktum. Korktukça dışlandım, üzmedikçe üzüldüm. Artık yeter demek istiyorum. Ama bu da kendimi kandırmak olur sadece. Değişim, asla yazıldığı veya söylendiği kadar kolay olmadı. Kendime inanmak için küçücük bir umut kırıntım var sadece. O da öfkem ve gençliğim. Yarın veya önümüzdeki günlerde sigaraya başlıycam tekrar. Bakalım bu sefer her şey değişecek mi.

-Söylerken bende inanmadım.

Gecenin bu vaktinde uyumak bile gelmiyor içimden. Bir sevgilim var. Yine başarısız bir ilişki. Artık uzatmaları oynuyoruz. Ve dünyaya dert çekmeye geldiğimi düşünüyorum. Hiç bir zaman yeterli duruma gelemeyeceğim. Kendimi tatmin edemeyeceğim. Akademik olarak başarılı sayılabilirim. Akademik başarı "bence" hayattaki başarıların yanında küçük bir nokta sadece. Kimsem yok gibi hissediyorum. Bu duruma nasıl geldim bilmiyorum. Daha çok gencim. Fakat karamsarım.

Başarılı olamadım. Ve olamayacağımda sanırım. Bu akademik başarıyla ilgili değil. Bu sokaklardaki ve müzikteki başarıyla ilgili. Şarkı söylemek, fark yaratmak. Muhteşem bir rock yıldızı olmak hayalim. Kalın bir sesim var sanırım bass. Kontrolu zor ve eğitim alamadım. Alamayacağım da heralde. Sokaklarda ise asla istediğim saygınlığa ulaşamadım. içimdeki öfke bitmiyor. Kendimi hayal kırıklığına uğrattım. Hayatımızda asla sandığımız kadar söz sahibi olamadığımızı farkettim. Hayatımızı birden bire değiştiremiyoruz işte. O zaman irademiz ne kadar önemli ki?

başlığın kısalığına ve entrynin uzunluğuna bak gözbebeklerim büyüdü lan

ya bu ne aq kör oldum

Ramazanda alkolu sigarayı bırakmıştım. Ardından bi çağrı merkezinde çalıştım. Mide rahatsızlığım ortaya çıktı. Stresle ilgili bir rahatsızlık. Daha önce de vardı ama artık dayanılmaz olmuştu. Ramazandan sonra ilaç tedavisine başladım. Bu hafta sonu bitiyor. Günlerdir fark ettiğim şeyler var. Bu yüzden canım inanılmaz bir şekilde sigara istiyor. Alkolde istiyor. Mutsuz veya mutlu hissetmiyorum. Sadece hayal kırıklığına uğramış hissediyorum.

edit:Parçalara böldüm rahat okunabilsin diye.