sikerler öyle işi dedim ben de amk

amk bu gerçek mi değil mi ? gerçek olmadığını biliyorumda olma ihtimalide azda olsa vardır heralde ?

elimle telefonu kapat işareti yaptım, sesimi cıkarmadım. telefonu kapattı. "bekir gir birader su arabanın içine konuscam senle" dedim. yok mok dedi ama dinlemedim, belimdeki silahı gosterip gözdagı verdim, bekirin arabasına bindik.

"bak bekir" diye basladım soze. "sen bu kulupteki tek arkadasımsın belki de, senin uyarın sayesinde bugun hayattayım, bu silaha falan bakma sadece seni anlık bi tepkiydi, gitmek istersen de anlarım ama taku yedim birader yardım et bana" dedim.

akşama kadar kulubun yakınlarında arabayla bekledim. kulubun otoparkını görüş alanımda tutmaya devam ettim. bekir'i bekledim. 8 civarında arabası garaja girdi, bende caktırmadan arabadan cıktım garaja dogru kostum.

arabasını parketti, kilitledi, bi elinde telefon var biriyle konusuyor. yururken gittim yakaladım kolundan. beni gorunce sasırma ve anlamamazlık olustu yuzunde. halbuki bugun benim de mesaim vardı, beni beklemiyor gibiydi.

biraz gerçekmiş gibi yap bari amk arada bizle de konuş metinlerinde, böyle kopyala yapıştır olmuyor.

müşterilerle konusuyorum bazen. burda benden önce kim çalışırdı diyorum, erkeklerin bi gibten haberi yok zaten, adamlar içmeye gelmiş, hatırlamıyorlar. bazı kızlar hatırlıyor tarif de ediyor ama net bi bilgi yok. "Bekir" dedim, "çıldırtma adamı, surda 2 ayı gecti picsin falan ama sevdim seni, ne dönüyor burda, ne dönüyorsa eminim ki senin de yararına degil anlat bana". yok, cevap yok. giberler amk öyle işi dedim ben de.

izlendigimi hissediyordum ama bir türlü kanıtım olmamıstı. artık kesinlikle eminim. bu arkamdaki huur cocugu dün de benim arkamdan bu sokakta yürüyordu. sabaha karsı heryer bosken bi tane adamın arkamdan yürümesini anlarım, evi o taraftadır ama iki gece arka arkaya aynı adam olursa kuskulanırım tabiki amk.

aha silahlara parmak izi bulaştı

reserved , heyecanlı

öyle bir duyguydu ki. ben, senelerce en ufak olaya karışmamış, bir kere bile agır hastalık veya olay gecirmemiş biri. ölümün sogukluguyla aramda sadece 1 santimetre var. yaşayacagıma veya ölecegime, gözünün içine baktıgım adam karar vericek. üstelik çok basit bir hareketle. çekirdek çitler gibi. 21 sene yaşanmış bir hayat, emek birikim bir adamın bir parmak hareketiyle tarihe gömülebilir.

o saniyeler içinde dünyalarca düşünce geçti aklımdan. yalvarmayı düsündüm, hamle yapmayı düşündüm, kayıtsız sartsız kabullenmeyi düşündüm. ölümü düşündüm, zeynep i düşündüm. kendimi 3. sayfa haberlerinde düşündüm. ana haber bülteninde vegibalıgımın yayınlandıgını düşündüm

@123 biraderim adam gibi oku okucaksan. beni 2 ay denediler. deneme bitip beni aralarına almaları üzerinden ilk ayım.

reserved

sabah için beni bi mekana davet ediyordu, anlatıcam sana tezgahı dedi. bi adres verdi. nerdeyse şehir dışında, genelde kamyon otobüs gibi tasıtların durdugu bir mekanın adresi. dikkat çekmek istemiyor galiba dedim. öglen saat 2 de orda olmam lazımdı.

gittim yıkandım guzelce giyindim cıktım, 4 otobüs degistirip gittim mekana. beklemeye basladım. 15 dakika sonra bekir girdi içeri

reserved

reserved

reserved

şizofreni ilerlemiş çok yazık

gercekten efexor kullansan esas kalkamazdin panpa..

dısarıda dolastım arabayla ama beynim gibiliyor cok uykusuzum, otele falan gitmeye cesaretim yok agır paranoya olustu. zeynebi aradım. "eger benden bu haftalar içinde haber alamazsan polise git calıstıgım kulup hakkında sorusturma actır, metin denen picin ismini ver" dedim. "ne oluyor ne diyorsun sen" falan birseyler diyordu ama canım burnumda zaten kapattım telefonu.

bi anda kafama dank etti, ulan bu picler zorla bana takma isim taktılar, bu metinin gercek adı oldugu ne malum. hay gibiyim. tabiki gercek adı degil amk salak mı herif o kadar. aksam olana kadar bu civarda dolanmaya devam

herşey bi anda gerçekleşiyordu. siyah bir minübüs kapının önüne geldi, kapısı açıldı, içindeki 3 tane adam otomatik silahlarla ateş etmeye başladılar içeri. camlar çatır çatır aşagı indi. bağrış çağırış, kan revan. tüm güvenlik görevlileri kapıya dogru koşup karşılık vermek için silahlarını çıkardılar.

planlandığı gibi2 güvenlikçi içeri koştu patronla metin binini çıkardı, arka kapıya doğru zütürürken bana kulaklıktan emir geldi "patronun odasına koş".

dinliyoz devam et sen amk yalancısı

@296 ölse nasıl yazacak amk. .s.s