sigarayı bırakmak isteyen varsa toplanın

ayrıca yaşam boyu bu dert için bir servet harcarız. günde ortalama yirmi tane
sigara içen bir tiryaki sigara için yaşamı boyunca 30.000 pound harcar. bu parayla ne
yaparız? pencereden dışarı atsak daha iyi olur. oysa biz sistemli olarak ciğerlerimizi
kansere yol açan bir katranla doldurmak ve damarlarımızı yavaş yavaş tıkayıp zehirlemek
için kullanırız. her geçen gün bedenimizin kas ve organlarını daha fazla oksijenden yoksun
bırakır giderek iyicene uyuşuk oluruz. kendimizi pislik içinde bir yaşama, kötü kokan
nefese, sararmış dişlere, yanık izlerine, kirli küllüklere ve durmuş sigaranın o iğrenç
kokusuna mahkum ederiz. yaşamımızın yarısını ya toplumun bize sigara içmeyi
yasakladığı yerlerde (hastaneler, okullar, otobüsler, tiyatrolar, kiliseler vs.) yada sigarayı
azaltmaya veya bırakmaya çalışırken yaşadığımız çaresizlik içerisinde geçiririz. ne biçim
bir hobi bu böyle? yaparken keşke yapmasam dedirten yapmazken ise kendini özleten.
toplumun insana yaşam boyu cüzamlı bir hasta olarak bakmasına daha da kötüsü aslında
akıllı, mantıklı bir kişinin ömür boyu aşağılanmasına yol açan etken sigaradır. i̇nsan
farkında olmadan sigara paketinin üzerine ufacık yazılmış uyarıyı okuduğunda, sigara
içmeyenlerden oluşan bir grubun içinde bulunduğunda yada kansere veya ağız kokusuna
karşı bir kampanya sırasında kendisini yine aşağılanmış hisseder. aklının bir köşesinde bu kara lekeler varken yaşamdan ne bekleyebilir? hi̇çbi̇r şey! eğlence? keyfi? rahatlama?
destek? enerji aşısı? çıkardığınız zaman rahatlama duygusu verdiği için dar ayakkabı
giymekten hoşlanan bir insan değilseniz, bunların hepsi aldatmacadır!
söylediğim gibi asıl sorun tiryakilerin sigarayı bırakmakta neden bu kadar güçlük
çektikleri değil insanların neden sigara içtiklerini bulmaktır.
herhalde !i̇yi, güzel biliyoruz ama alışınca bırakmak zor geliyor” diyorsunuzdur. peki
ama bırakmak neden bu kadar zor ve neden sigara içmek zorundayız? sigara tiryakileri
yaşamları boyunca bu soruların cevaplarını bulmaya çalışırlar.
bazısı sigaranın ekgibliğini şiddetli bir şekilde duymaktan korkar. aslında nikotin
ekgibliğinin yarattığı özlem duygusu o kadar hafiftir ki birçok tiryaki uyuşturucu bağımlısı
olduğunu fark etmeden yaşayıp ölür (6. bölüm)
bazısı sigaranın büyük bir zevk olduğunu söyler. bu doğru değildir. sigara pis ve
iğrenç bir şeydir. sigarayı yalnızca zevk için içtiğini sanan bir tiryakiye sigarası bittiğinde
içtiği marka yoksa onun yerine hiç sevmediği bir markayı içip içmeyeceğini sorun. sigara
tiryakileri hiçbir şey içmemektense kenevir otu bile içerler. bunun keyifle bir ilgisi yoktur.
ben ıstakoz severim ama hiçbir zaman günde yirmi tane ıstakoz yemek gereksinimi
duymadım. zevk aldığım başka şeyleri yapmadığımız zaman çaresizlik içinde kıvranmayız.
bazısı nedenleri pgibolojinin derinliğine inip freud sendromu veya anne kucağındaki
bebeklik döneminde arar. aslında durum tam tersidir. sigara içmeye başlamamızın asıl
nedeni yetişkin ve olgun olduğumuzu göstermek istememizdir. herkesin önünde
ağzımızda bir emzikle otursak utancımızdan ölürüz.
bazısı burun deliklerinden duman yada ateş çıkarmanın tam tersine maço izlenimi
verdiğini düşünür. bu düşüncenin de aslı yoktur, çünkü kulak deliğinde yanan bir sigara
komik olurdu. kansere yol açan katran maddelerini ciğerlere doldurmak ise daha da
komiktir.
bazısı el alışkanlığı, bazısı ağız alışkanlığı der. öyleyse sigarayı neden yakarlar?
dumanın ciğerlere inerken verdiği duygu derler. ne kadar iğrenç duygudur, adına
tıkanmak derler. birçok kişi sigara içmenin can sıkıntısını geçirdiğini savunur. bu da bir
yanılgıdır, çünkü can sıkıntısı beynin bir ürünüdür.
ben otuz üç yıl boyunca, beni rahatlattığına bana güven ve cesaret verdiğine
inandım. aynı zamanda beni öldürdüğünü ve bana bir servete mal olduğunu da biliyordum.
neden bir doktora gidip beni rahatlatacak, güven ve cesaret verecek bir alternatif
sormadım? çünkü bir alternatif önereceğini biliyordum. benimki bahaneden başka bir şey
değildi.
bazıları sırf arkadaşları yüzünden içtiklerini söylerler. gerçekten o kadar aptal olup
olmadıklarını merak ederim. dua etsinler de arkadaşları istiyor diye, baş ağrısından
kurtulmak için başlarını kesmeye kalkışmasınlar!
bu konuya biraz kafa yoran tiryakilerin çoğu sonunda bunun bir alışkanlık olduğu
sonucuna varır. bu gerçek bir açıklama değildir ama bütün mantıklı nedenleri eledikten
sonra geriye kalan bir tek budur. fakat korkarım bu açıklama da saçmadır. yaşamımızın
her günü alışkanlıklarımızı değiştiririz, bunların bazıları çok da eğlencelidir. benim yemek
alışkanlıklarım sigara içtiğim günlere dayanır. sabah ve öğle yemek yemem, yalnızca bir
öğün yemek yerim o da akşam yemeğidir. tatilde ise en çok sevdiğim öğün kahvaltıdır.
eve geldiğimde en ufak bir çaba harcamadan normal alışkanlığıma dönerim.
i̇ğrenç bir tadı olan, bizi ölüme sürükleyen bir servete mal olan, aslında bırakmak
için can attığımız ve istesek bir anda keserek kurtulabileceğimiz bu pis ve tiksindirici
alışkanlığa neden bu denli bağlıyız? bırakmak neden bu kadar zor geliyor? oysa hiç zor
değil, bilakis çok basit. sigara içmenin gerçek nedenlerini anlar anlamaz kolayca
bırakacaksınız. ve en geç üç hafta sonra bu kadar yıl neden sigara içtiğinize
şaşıracaksınız.
okumaya devam edin.