Sonra kulağıma yaklaştı. “Hakkımda hiç bir şey bilmiyorsun tatlı çocuk.”
+Anlat da bileyim!
Gözleriyle ortalığı kolaçan edercesine, kafasını hızlı hareketlerle sağa ve sola çevirdi. Kimsenin duymasını istemeyeceği bazı şeyler söyleyeceğini bekliyordum ki.
-Pardon bakar mısınız?
“Buyrun” dedi garson.
-Buraya bir kadeh kırmızı şarap bir de bira alabilirmiyim?
“Bira sevdiğimi nerden biliyordu ki?” “Acaba şarabı benim için mi söyledi?” Ne kadar da dert etmiştim herhangi birisini içebilirdim. Tabi ki birinci tercihim bira olurdu. Tuğçe’yle hala aynı pozisyonda dans benzeri birtakım hareketler yapıyorduk. Aslında daha doğrusu birbirimize sarılıp vücutlarımızın, aşkımızın birbirimize ait olmanın tadını çıkarıyorduk. Komik bir şey yokken gülümsüyor, Tuğçe başını omzuma koydukça krem şanti esanslı saç kreminin kokusunu içime çekiyordum.
“Erkekler kadınların sadece kokusuna bile aşık olabilir. Hele ki vücudunun kokusuyla harmanlandıysa…”
Aslında onun bana aşık olduğuna emindim. Hatta o kadar emindim ki şuan çıkma teklifi etsem kabul ederdi. Bana her baktığında gülümsüyor. Boş olduğu her saniye sarılıyordu. Yeni çıkmaya başlamış amatör çiftler gibiydik.
“Sevdiğim kıza değil, seviştiğim kıza aşık olmuştum.”
Kulağına doğru usulca başımı eğdim başı omuzlarımda olduğu için çok eğmeme bile gerek kalmadı. Az sonra söyliceklerime hazırlanırmış gibi boğazımı temizleyip;
+Sana gerçekten fena aşık oldum.
Yüzünü bana doğru çevirdi, o kadar aşıkmış gibi gülümsedi ki… “Bende sana diyeceğine emindim.”
-Hakkımda hiç bir şey bilmiyorsun bana nasıl aşık olabilirsin?
+Hakkımda hiç bir şey bilmiyorsun benle nasıl sevişebilirsin ki?
-Sevişmek bir olaydır. Sevmek ise bir olgu.
“Of Allah’ım bu kızla neden laf dalaşı başlattım ki” diye kendime soruyordum. “Senden zeki işte.” O kollarımın arasında yine başını omzuma koydu. Mekan kopuyor. Biz ise yumak yumak sarılıyorduk. Başını kaldırdı.
-Buraya neden geldiğimizi anladın dimi?
Tahmin ediyordum aslında muhtemelen satanist falandı. “Ne kadar ergence” diye düşünmekten kendimi alamadım. Acırcasına boğuk bir sesle
+Tahmin edebiliyorum. Satanist falansın.
-Tam olarak öyle değil.
Sarılmayı bıraktık masanın üzerindeki içkilerimizi içmeye başladık. Gözlerinin dolmaya başladığını görebiliyordum.
-içkini bitir. Biraz dışarda oturalım başım ağırdı.
+Olur nasıl istersen.
Masamın üzerinde duran birayı iki hamlede bitirdim. O ise şarabı yarım bıraktı. Masanın altına eğildi deri ceketlerimizi alıp bana ait olanı uzattı. Yavaş tavırlarla ceketini giydi. Elini uzattı, parmaklarının arasına parmaklarımı kenetleyerek çıkışa doğru yöneldi.

Yürümeye başladığımızda yağmur da hafiften atıştırmaya başlamıştı. Nasılda üşümüyordu ben bile soğuğu hissediyordum. O ise mini bir etek ve siyah çoraplaydı.
+Nasıl üşümüyorsun?
-Üşümediğimi kim söyledi!
Ceketim onun vücuduna göre yeterince büyüktü rahatlıkla kendi ceketinin üstüne giyebilirdi. Boyu da uzun belki ayaklarını bile ısıtırdı. Tek sorun benim fazlasıyla üşüme ihtimalimdi. Yaz kış farketmeksizin içime atlet giyme alışkanlığım vardı. Benim değil de annemin bana kazandırdığı bir alışkanlık olabilirdi. Yine gömleğimin içine giymiştim. “Aman en fazla 5 dakika üşürsün oğlum” diyerek. Tuğçe’ye döndüm clubdan çıktığımızdan beri elele değildik.
+Ceketimi giymek istermisin?
-Hayır!
Filmin birinde gördüğüm, yakışıklı başrol karakterinin tavsiyeler lisetesi aklıma geldi.
“Piliç’e ceketi isteyip istemediğini sorma! Çıkar ve ver!”
"Lanet olasıca Amerikan tabirleri." Kendi kendime ironi yaparak yolda yürürken aniden sırıttım. Yine de denemeye değer bir hareket olabilirdi. Hayır demesine rağmen ceketimi çıkardım ve ona dönerek.
+Ceketimi giy yoksa donacaksın hem ben zaten çok üşümüyorum kalın giyindim.
Mahçup olmuş bir yüz ifadesiyle ceketi giydi. Kollarını sıktığı bariz belli oluyordu. Üstündeki çift ceketle fazlasıyla komik görünüyordu, lakin haklıydım bacaklarını güzelce kapatmıştı.
-Teşekkür ederim.
Yol boyunca konuşmadan yürümeye devam ettik. Ben ona, o ise kafasında az sonra yapacağı konuşmanın kalıplarını oluştururmuş gibi yerdeki bordur taşlarına bakıyor ve hızlı adımlarla yürüyordu.
Kırmızı coca-cola tabelalı kokoreççiye geldik. “Açılışa Özel Yarım ekmek kokoreç + Ayran 6 TL” Açılalı kaç sene olmuştur diye düşünürken, kapısındaki hava perdesini delerek içeriye girdik.
-Oooo hemşerim hoş geldin!
Kokoreççi elemanla, Ankaralı olduğuma dair bir muhabbette hemşeri çıktığımız için fazlasıyla samimi olmuştuk. Klagib ve yapmacık pazarlama harekeleri işte. Duvardaki ustalık belgesinde Konyalı olduğu yazıyordu oysaki. Zaten sürekli olarak onun dükkanın da yiyordum. Hemşeri olduğumuzu uydursa da uydurmasa da...
+Kokoreç yermişin?
-Daha önce hiç yemedim ama denemek istiyorum. Bir çeyrek alabirim!
Benimle birlikteyken kokoreç yemeye cesaret etmişti. "Harika bir kız olmalıydı. Bu kadar harikaysa nasıl satanist olabilirdi? Satanistlik kötü birşey mi?
Kötülüğe tapıp iyi olmaya çalışmak... ironilerin en büyüğü Tuğçe'ydi"
+Remzi abi bir yarım, bir çeyrek, ,iki de ayran! Biz üst kattayız.
Remzi abi “Anlaşıldı hemşerim var mı başka bir isteğin” dediğinde biz üst kata doğru yürümeye başlamıştık. Merdivenleri çıkmaya başlamadan asma katın lambasını lavabonun üstündeki aynanın yanından ben açtım. Az önce clubda çıktığımız merdivenlerin gıcırtısına benzer gıcırtılar senfonisi içerisinde asma kata çıktık. Caddeyi gören sonradan yapıldığı çok belli olan pencerenin önündeki iskembelere oturduk.

Önümdeki ayranın alüminyum folyosunu karşılıklı olacak şekilde iki taraftan deldim. “Bir delik benim ayran içmem için diğer taraf ise ayranın içerisinde vakum etkisi oluşmasını engelleyip daha rahat içmemi sağlaması için.” Bu Tuğçe’nin “Neden ayran folyosunun iki tarafını deldin?” sorusuna verdiğim yanıttı. Bu saçma soru ile ortamdaki sessizlik tekrar bozulmuştu. Bunu fırsat bilip.
+Eeee Tuğçe buraya neden geldik?
-Bak şimdi iyi dinle!
O kadar agresifleşip, o kadar ciddileşti ki ben bile oturduğum pozisyonda vücudumu doğrultup kasıldım.
Hani sana Ateist olduğumu söylemiştim ya. Aslında ben ateist değilim.
+Fark ettim sen satanistsin.
-Sözümü bir kez daha kesersen. Buradan çıkıp gidicem ve beni bir daha göremeyeceksin.
Öyle bir sustum ki biri beni bıçakmalaya gelse, imdat diye bağırmazdım.
-Olay sandığın kadar basit bir inanış problemi değil. Ben kedimi bildim bileli bu dünyanın içindeyim. Geçtiğimiz seneye kadar eğlenceli geldiğini bile söyleyebilirdim. Sana daha basit ve anlayabileceğin bir dil ile anlatmaya çalışıcam. Annem, babam ben bir tarikata üyeyiz. Hepimizin bu tarikatta görevleri var. Aile bağı adı verilen şeyin aslında önemli olmadığı, sevginin, sadakatin ve evliliklerin sadece birer maske olduğu bir yer. Bu para, elbiseler, sahip olduğum herşey bana ait değil. Bana verdikleri daha doğrusu biçtikleri hayatı yaşamaktan başka bir şey yapamıyorum. 16 yaşında falan bir ayinde ruhumu şeytana sattım. Para, mal, mülk herşeyi aldım. Aslında ne istesem alabilirdim ama herkes gibi bende maddiyatı seçtim. O yaşlarda insan paranın mutluluk demek olduğunu sanıyor. O günden beri insanların günaha girmesi, kendilerine zarar vermesi gibi anlamı olmayan şeyler için uğraşıyordum. Birinin bana sevişmek için teklifte bulunması onunla sevişmem için yeterli bir bahaneydi.
+Ben sana teklifte bulunmadım!
-Evet sen bana teklifte bulunmadın. Yaptığım en büyük hata buydu. Aslında biriyle sırf istediğim için birlikte olamam bu yasak bir şekilde onun bana bunu teklif etmesi gerekir. Lakin ben sana aşık oldum.
+Yüzümü bile göremiyordun o loş yerde nasıl olurda aşık olmuş olabilirsin. Bu da insanları kandırmak için bulduğun bir yalan mı?
-Bu insanları kandırmak için bulduğum bir yalan olsa anlamazdın bile. Hala anlamıyorsun dimi? Ben sana bir anda aşık olmadım. Hatırlar mısın? Geçen hafta kız kankanla dışarı çıktığında tostundan, pantolonuna damlayan mayonezi parmağınla hızlıca alıp ağzına zütürdüğünü. 2 hafta önce çok nadiren gittiğin dinamik dersinin çıkışında, çardakların altında otururken yanına gelen köpeğe simitinin yarsını verdiğini. Gününü hatırlamıyorum sigara içerken öksürmeye başladığın da masada duran herhangi birinden kalan suyu içtiğini veya duraktaki teyzeyi yolun karşısına geçirirken, teyzenin senin ayağına bastığını…
+Kaç aydır beni takip ediyorsun?
-Takip falan etmiyorum. O kişisel iletişim seminerinde sorduğun saçma soru için ayağa kalktığından beri senin yanında olmak istiyorum. Sen farkında değildin bile ama biz o gün aynı sırada oturuyorduk ben ise sadece iki koltuk yanında.