sigaralarınızı alın gelin

dertleşelim be panpalar derdim var

edit: fazlasıyla amatör olan mini hikayemi okuyan canım panpalarıma gelsin bu
http://fizy.com/#s/1ai68o

kendimi tanıtayım biraz panpalar. öğretmen bir ailenin 3. ve en küçük çocuğuyum 4 farklı şehir değiştirdim anne ve babamın mesleği yüzünden. giresunda doğdum muğlada büyüdüm yalovada 7 sene yaşadım ve 1 senedir istanbuldayım. geldiğimden beri müzik öğretmenliğine hazırlanıyorum. geçen sene muğlaya dönüş yaptım ama 2 senedir hemen hemen her gün içmeme sebep kız dön dediği için döndüm o günden beride pgiboterapi alıyorum (çapa'da) ve kısa hikayem burada başlıyor

pgiboterapi maceramdan başlayayım... yalovaya geldikten 2 sene sonra kolumu 8 yerinden kırdım. o zaman hayatımın ilk kaybını basketbolu kaybettim. ne yazıktır ki basketbol oynarken yine. 2 sene boyunca muğlada ki arkadaşlarımın özlemiyle hep ağlardım yalovada da kimse yanıma yanaşmazdı. bu yüzden hastanede yalnız başıma 1 sene geçirmek çok zor olmadı. evde de ağlıyordum hastanede de ağladım ve oksde başarısız oldum düz liseye gittim

haftada 4 gün fizyoterapi alıyordum. bilen bilir dayanılmaz bir acısı vardır. ilk senemde yine kimse bana yanaşmadı bende kimseye yanaşmadım. kimse beni sevmedi bende kimseyi..

kolumda ki vidaların acısı bir yana ailemin benden utanç duyması daha çok acıtıyordu içimi. ailemizde tıp okuyan hukuk okuyan say say bitmez. yinede iyi notlar alıyordum bütün derslerden ve sınıftakiler benden rahatsız olmaya başlıyorlardı. 4 kez dayak yedim o sene okulda. babam öğretmendi okulda öğrenince disiplin kurulunu karıştırmış çocuğuda tehdit etmiş.

herkes nefret etmeye başladı benden. o sene okula gitmedim ve sınıfta kaldım.

binler sardıysa devam edeyim?

@15 senin için devam panpa

iyi ki kalmışım diyorum şimdi. ilk arkadaşlarımı sınıfta kaldıktan sonra edindim. sigara ve alkolle o sene tanıştım. ve o arkadaşlarımdan biri hayatımın aşkıyla tanıştıracak (dostum dediğim 2 kişiden biridir şimdi) biride yalovadan gitmeme sebep olacaktı (ismini duyunca bile küfür ederim hala)

sigaraya başlamıştım artık hayatımın aşkıyla tanıştıracak elemanla (murat olsun adı) her gün çıkışta sigara içip dertleşiyorduk. sınıfın güzel kızlarından biriyle çıkıyordu ve havalı gibiydi zamanla sınıftaki herkesin alay konusu oldu garip biri olduğu için. babası bizi sigara içerken basınca arkadaşlık yapmamızı engelledi. ve yalnız kaldım amımakoyulmuş gibiydi artık okula yalnız gidip gelecektim yani. tek başıma sigara içecektim tek başıma oturacaktım sırada tam intiharlıktı durum

bir kaç gün sonra okula gitme isteğimde kayboldu 1 hafta gitmedim. evde her gün efes dark içiyodum (o zamanlar modaydı lan)
babam artık gibine bile takmıyo anneminde arada ağladığını biliyodum.

1 hafta gitmeyince pazartesi günü murat eve geldi ve beni zorla okula zütürdü. bu beni zorla okula zütürdüğü seferlerden sadece biri olacaktı ama

o seneyi rahat bi şekilde geçtim ve 2. sınıftaydım artık muratla vedalaşma vakti gelmişti o sayısal ben ea

o yaz ciddi bir şekilde gitar çalmaya başladım. abim çok iyi çalıyordu ve bildiği bütün püf noktaları öğretti birazda kulağım olduğu için istediğim şarkıyı çalabiliyordum. sene başında okulun korosuna girdim binler son sınıftan bi kız yavşadı hatta bana hayatımın sayılı güzel günlerindendir. 2. sınıfa geçtiğimde en sefdiğim dostumla tanıştım oda gitar çaldığı için kolay samimiyet kurduk her gün bizdeydi içiyoduk sıçıyoduk geziyoduk pese gidiyoduk her taku yiyoduk anlayacağınız.

beyler okuyanlar okuyorum desin bi ya şevkim kaçtı valla

@22 bu entryde senin için panpa

2. sınıftaki dostumun adıda hakan olsun

neyse bi gün murat okulda babasının çoktan unutup gittiğini söyledi yalovada bi mekana zütürdü ve bi kızla tanıştırıcam seni dedi. tanışmadan önce bana tabiri caizse zütüyle bile bakmayacağını o yüzden kapılmamam gerektiğini söyledi. kızın ismi de esra olsun.

kumral renkli gözlü uzun boylu düzgün fizikli harika bi hatundu. dediği gibi bana zütüyle bile bakmazdı bu hatun bende pasifliğimi üzerimden atarım biraz diye arkadaşça muhabbet ediyordum kızla ve o gün şans mıdır nedir. yalovada bütün tanıdığım insanlar o mekandaydı hepsi bana selam verdi. sanki herkesi tanıyan popüler çocuktum.

mekandan çıktık ve 9. sınıfta sevgilim olmak üzere olan son anda vazgeçen hatunu sevgilisiyle gördük. murat hemen esrayı koluma taktı. benim eski hatun ağzı açık kaldı hayatımın en güzel günüydü binler mal mal sırıtıyorum şu an

@26 19 panpa son oks kurbanlarındanım

@24 gecelik panpa uzatmadan atlıyorum hemen

ve esrayla en romantik anlarımın başlangıcı gelmişti. murat uzaktan babasını görür ve bizim 50 metre arkamızdan yürür. esrayla konuşma fırsatı buldum. bass gitar çalıyodu oda slap bass sesini sormamla muhabbetimiz başladı hiç susmadan konuştuk. aşık oldum panpalar o gün öyle geçti mutlu bi şekilde 3. hatalı ve dostumun evine gittim olanı biteni anlattım

3. hatalı dostum adı furkan olsun özet geçiyorum

1. sınıfta samimiyet kurduğum benden 2 yaş büyük esrarkeş huur çocuğunun biri. ilk esrarımı onla içmiştim

o gece esrar içtik. eğer ona açılmazsam hayatım boyunca pişman olacağımı söyledi ve bass dersi aldığı mekana gitmeye karar verdim söylecektim en fazla reddedebilirdi ne kaybederdim ki? yağmurlu bi günde yarım saat boyunca onu furkanla birlikte bekledim.

ve reddetti... aşşağı indi ben sırılsıklam. baktım yüzüne tıkandım. yağmur hızlandı tuttu kolumdan pasaja soktu. noldu niye geldin? dedi durdum durdum "ben senden çok hoşlandım" dedim. bunu diyeceğimi biliyodu şaşırmadı. benim sevgilim var demesiyle gözyaşlarımın yağmura karışması bir oldu. sevgilisini tanıyodum. benden 10 kat daha yakışıklı esmer basketçi bi binti. murat haklıydı o kız bana bakmaz bakamazdı...

2 gün sonra mesaj geldi. muratla konuştun mu? diye

-konuşmadım?
tamam

murata bilmediğim ne var diye sordum. kız benden hoşlanmış.
-e sevgilisi?
ayrılıcam diyo ama kanka bence hiç başlama

dinlemeliydim...

2-3 gün mesajlaştık buluştuk konuştuk. çıkma teklifi etmemi istedi

bla bla bla bla ilk sevdiğim değilsin ama son sevdiğim olur musun? dedim

sözümüzü tuttuk. son sevdiğim o oldu

o günden sonra haftalık karamürseldeki pgiboterapimi aydan aya yapmaya başladık

inişli çıkışlı hayatım feysbuk kullanmamla biraz daha film senaryosuvari olacaktı.

feysbuktan muğladaki arkadaşlarımı ekleyip yarı yıl tatilinde bi kaç günlüğüne onları görmeye gittim 5 yıl aradan sonra...

hepsiyle doya doya muhabbet ettim. kayısı ağaçlarından çaldığımız kayısılardan tut yerde bulduğumuz izmaritleri içmeye kadar herşeyden konuştuk aklımıza gelen her hatıradan saatlerce konuştuk her biriyle...

yalovaya dönüşüm hoş olmayacaktı. esra benden sıkılmış ve esrarkeş dostumum esrarkeş arkadaşları benim "yalovanın sahibi gibi" yürümemden rahatsız olacaktı

esra hep soğuktu. ama beni hep sevdiğini söylerdi. canımdan başka bir sevgi sözcüğü duymadım 4 hafta içinde. bittiğini söyledi. 2 hafta boynum bükük dolaştım. çok üzülmedim panpalar fazla sürmedi unutmam.

ve bir gün furkanla takılırken arkadaşları sataştı sustum. savunmadım kendimi eve sessizce gittim. o gün biraz erkek olaydım vuraydım bi tane. 1 ay boyunca gördükleri yerde sataşıp omuz attılar furkan savunmadı beni bende arkadaşlığımı bitirdim onunla.

olay kapanmış gözüküyordu ta ki muratla playstation çıkışınca bizi onlar bizi görünceye kadar

o gün annesine küfür ettiğimi iddia edip arkadaşlarını kışkırtmıştı bana karşı. üstümüze yürüdüler biri ustura çekti. muratım (adam 25 falan vardır heralde) abi yapma hapse girersin değmez gibi yatıştırı lafları bugün bile gururumu zedeler. aralarından biri kafa attı. diğeri boğazıma yapıştı. polis gelmese komaya sokacaklardı beni yani panpalar.

eve gittim çıkardım babamdan acısını.

neden bu dıbınakodumun yerine getirip hayatımı gibtiğini sordum öğretmen olduğu günü gibeyim panpalar harbiden hayatımı bu sebep gibti bi yerde ve gidiyodum artık. hedef istanbuldu babam ancak muğlaya öğretmen arkadaşlarının yanına gönderbileceğini söyledi. kabul ettim. o gün tastiknamem ve ertesi güne biletim alındı. fettullahçı bi yurt ayarladı babam (lafların acısını çıkartırcasına) 4-5 kişiye bugüne kadar destek oldukları için teşekkür ettim ve aldım valizimi döndüm muğlaya

bi sigara molası panpalarım. sonuna doğru geliyoruz hikayenin.