Bunları nerden biliyorsun diye sordum. Sizin aşağı mahallenizde oturuyorum dedi. Hani şu üç buçuk tekinin mahallesi. Aslında gözden kaçmayacak bir güzelliği vardı. Ama pek kızlara hevesim yoktu. Mahalledeki kızların bile yarısını tanımazdım. 1-2 saat konuştuk. Odaya abim girdi. Durumumu sordu. Hadi taburcu oluyorsun dedi. Kızcağız bana acı bi bakış attı. Gitme kal der gibi.

Abimden izin istedim. Kıza dedim telefonun var mı (o zaman herkeste telefon yok aq nerde o bolluk). Var dedi. Gülümsedim numarasını istedim verdi. Bu arada ismimi söylemedim kusura bakma dedim. Ben MERT. Ben de Leyla dedi.

içimde kelebekler uçuşuyodu. ilk defa aşık oluyodum. Garip bir histi açıkçası. O anı hatırladıkça halâ aynı duyguyu hissederim. Hastane işlemlerini hallettik ve taburcu oldum. Mahalleye girdim havası aynıydı...

Rezerved

Bir çay molası verip geliyorum kardeşlerim

Duvara yazmıyorum değil mi kardeşlerim bir yaşam belirtisi bi nefes verin. *

Gözümü açtığımda hastanede falan değildim. Ambulansa anca bindiriliyodum. Yanımda bi arkadaşım refakat etmek için geldi saolsun. Bilincim hafif açıktı. Ambulanstaki hemşire kan grubumu sordu. Düşündüm... neydi dıbına koyim lan benim kan grubum. O anda düşünemedim. Ama sonra nasıl olduysa kapıdan indirilirken A Rh - dedim...

Direk acile aldılar. Fazla sokamamış bıçağı gibtiğimin salağı. Hastanede 1-2 gün kaldım. Yemekler çok tuzsuzdu. Her sabah uyandığımda ağzımda tak gibi bi tat olması. Alışagelindik durumlar değildi.

Odama bi hemşire sandığım kız girdi. Meğer stajiyermiş. Geçmiş olsun dedi durumumu sordu. Olayın nasıl olduğunu sordu. Ve "gerek abinle gerek kendi başına çok iyi işler başardın." Dedi. Allah Allah bu kız abimin icraatlarını nerden duydu acaba???

Tabi gençlik bu. Okulda da bir kavgaya karıştım. Kavga etmeyi sevmezdim, sevmem de. Ama haksızlığa tahammül edemem. Ezilenin yanında dururum. Apaçilerin yeni yeni türeme zamanları... lise sondayım o vakit. Lise 1 de bi çocuğun parasını gasp etmek istiyorlardı. Ben bunlara gittim konuşmaya çalıştım. Ben=B apaçi=A çocuk=Ç

B: Selamun aleyküm bi durum mu var beyler
A: Aleykümselam senlik bi durum yok bilader
B: Çocuğu niye ağlattınız kardeş ayıp değil mi küçük çocuk. Kardeşim senle sıkıntıları ne bunların.
Ç= Abi benden para istiyolar ama sadece minibüs param var verirsem eve gidemem evim uzak.
B= Kaç para istiyosanız ben vereyim çocuğu bırakın
A= bak bak kurtarıcı mısın la sen muallak
B= lan giberim senin ananı puşt dedim kafayı vurdum...

O anda beni yatırıp tekmelediler son tekmeden sonra sanki böğrümde ilk defa hissettiğim bi acı vardı. Elimi acıyan yere zütürdüm kan vardı. Yavaş yavaş üşümeye başladım gözlerim kapanıverdi...

Rez aldım

Kardeşlerim an itibariyle trende girmiş bulunmaktayız. Amacım bu değil tabii. Ama yine de hepinize Teşekkürlerimi sunarım.

Bir kaç hafta bir durgunluk oldu. Tamam dedik amacımıza ulaştık. Artık etrafımızdaki gençler bu illet yüzünden zehirlenmeyecek ölmeyecek. Bizde tabi zafer sarhoşluğu var. Eee kolay mı mahallelerde uyuşturucuyu bitiriyorsun. Polisin yapamadığını sen yapıyosun...

Meğersem bu fırtına öncesi sessizlikmiş. Ve de benim için sonun başlangıcı. Bu sessizlik zarfında polis abiler bizi bi kaç sefer ziyaret etti. Yaptığımızdan dolayı bize teşekkür ettiler. Yaptığımız işin her ne kadar doğru ve haklı bir davranış olarak bulsalar da kanunsuz olduğunu anlattılar. Bir daha böyle olursa suçluların cezasını bizim değil devletin kesmesi gerektiğini söylediler.

Yetiştiğimiz çevre esasından olsa gerek polis abilere hiç karşı gelmezdik. Bize vursalar bile ses etmezdik. Şimdi öyle mi ?? Biz askere polise her geldiğinde çay getirirdik üşenmez evden demlettirir getirirdik. Onlar da bizi severdi. Hatta bu sevmeleri işimize çok yarayacaktı.

Eyvallah devam ediyorum.

hadi bak taku çıktı yazdım ben bile okuyorum yaz salla gelsin

Kardeşlerim burada olan kendini belli etsin 2 3 kişi yeterli

Kardeşlerim affınıza sığınarak hastaneye geçmek zorundayım spoiler vereyim 1.5 ay sonra bi oğlum olacak nasipse. Hanın sancılanmış afedersiniz hakkınızı helal edin GELiR GELMEZ DEVAM EDiCEM

Ve beklediğimiz gibi oldu. Ortada buluştuk. Abim=a torbacı=t
A: ulan zütverenler size bidaha burda bu taku satmıyacaksınız demedim mi ?
T: Sen kim oluyon da bizim ekmeğimize engel olmaya çalılıyo
A: Ulan dıbına kodumun çocuğu sanayi de iş mi bitti de burda böyle bi işle ekmek kovalıyonuz der demez kafayı torbacıya bi gömdü.

Torbacı 2 ciksen yerde. Yandakilerden bi tanesi abime vurmaya çalıştı. Onu da Alperen abi gibti. Ben de dişime göre birini buldum. Onu gibiyodum yerde. Abim "bu kadar yeter bu muallaklere kalkın gidelim. Bidaha görürsek vururuz dedi. Bıraktık gittik onları öylece. Mahalleye geçtik. Diğer gruplarda hemen hemen bizimle aynı şeyleri yapmışlar. Amacımız emin adımlarla ilerliyordu.

Şimdi kardeşlerim diyeceksiniz ki sen bunu bize neden anlatıyosun. Bazen olur insanı çevresindekiler anlamaz. Biz burada kalabalık bir aileyiz. Beni ilerleyen yerlerde illa ki anlayacaksınız. Bunları anlatmak da sıfır bir isimli diziyi izleyince aklıma yattı. Haa yanlış anlamayın sakın ki sıfır bir den özendi uydurma hikaye yazıyo. Benim öyle bir amacım yok. Amacım eski günleri yad etmek.

El Rezervatullah

Derdimizi lafla anlattık ilk akşam. Sabah kalktık kontrol için motorgibletle gitti abimler. Yine orda duruyolarmış. Bu sefer gibiş kısmı başlayacaktı. Yine aynı gruplar halinde ara sokaklara daldık. Ama hesaplayamadığımız bişey oldu. Polisler...

Üstümüzü aradılar. Benim üstümde bıçak abimin üstünde silah bulunca nedenini sordular. Abim "hasımlarım var" dedi. Polis abinin bakışları bana doğru döndü. Ben de "hasımlarım var abi" dedim. "Bu yaşta ne hasımı lan" dedi memur abi. Abim beni kolunun altına aldı "abi bu benim kardeşim aile hasımlarımız var ne olur ne olmaz diye taşıyoruz" dedi.

Memur amcalar da torbacılar için ordaymış ama bi türlü suç üstü yapamıyolarmış. Konuştuk ettik gittiler onlar. Torbacı muallakleri gördük üstlerine doğru yürüyoduk. Onlar da bizim üstümüze yürüyolardı...

O konuşması aklımdan hiç çıkmaz. Şimdi buraya konuşmayı yazmayacağım tabi yoksa bitmez ama bi cümlesi bütün konuşmaya bedeldi. BU iŞE BURNUNU SOKANA BiZ TERSTEN SOKARIZ. ilk bi kaç gün sessiz faaliyetsiz geçti. O bikaç günün sonunda okuldan gelen bi kardeşimizin parasını gasp etmişler. Bunu duyunca çıldırdık resmen.

Abim dedi ilk işe torbacılardan başlayacaktık. ilk lafla anlatcaktık derdimizi. 2. Gün de ordalarsa ağızlarnı yüzlerini gibcektik.

Ben Alperen abi abim ve Mahmut abi bi gruptuk. Diğerleri 4er veya 5er kişiden oluşan gruplardı. Her mahallenin ara sokaklarına dağıldık. Benim üstümde kelebek vardı. Saplıyacağım filan yoktu. Sadece göstercektim. Abimde de silah vardı. O da sıkacağından değil nolur nolmaz hesabı getirdi. Sonuçta hasımlarının yanına giriyordu.

Eyvallah devam ediyorum

devam bakalım

rezerve