Kardeşlerim affınıza sığınarak hastaneye geçmek zorundayım spoiler vereyim 1.5 ay sonra bi oğlum olacak nasipse. Hanın sancılanmış afedersiniz hakkınızı helal edin GELiR GELMEZ DEVAM EDiCEM

Kardeşlerim burada olan kendini belli etsin 2 3 kişi yeterli

hadi bak taku çıktı yazdım ben bile okuyorum yaz salla gelsin

Eyvallah devam ediyorum.

Bir kaç hafta bir durgunluk oldu. Tamam dedik amacımıza ulaştık. Artık etrafımızdaki gençler bu illet yüzünden zehirlenmeyecek ölmeyecek. Bizde tabi zafer sarhoşluğu var. Eee kolay mı mahallelerde uyuşturucuyu bitiriyorsun. Polisin yapamadığını sen yapıyosun...

Meğersem bu fırtına öncesi sessizlikmiş. Ve de benim için sonun başlangıcı. Bu sessizlik zarfında polis abiler bizi bi kaç sefer ziyaret etti. Yaptığımızdan dolayı bize teşekkür ettiler. Yaptığımız işin her ne kadar doğru ve haklı bir davranış olarak bulsalar da kanunsuz olduğunu anlattılar. Bir daha böyle olursa suçluların cezasını bizim değil devletin kesmesi gerektiğini söylediler.

Yetiştiğimiz çevre esasından olsa gerek polis abilere hiç karşı gelmezdik. Bize vursalar bile ses etmezdik. Şimdi öyle mi ?? Biz askere polise her geldiğinde çay getirirdik üşenmez evden demlettirir getirirdik. Onlar da bizi severdi. Hatta bu sevmeleri işimize çok yarayacaktı.

Kardeşlerim an itibariyle trende girmiş bulunmaktayız. Amacım bu değil tabii. Ama yine de hepinize Teşekkürlerimi sunarım.

Rez aldım

Tabi gençlik bu. Okulda da bir kavgaya karıştım. Kavga etmeyi sevmezdim, sevmem de. Ama haksızlığa tahammül edemem. Ezilenin yanında dururum. Apaçilerin yeni yeni türeme zamanları... lise sondayım o vakit. Lise 1 de bi çocuğun parasını gasp etmek istiyorlardı. Ben bunlara gittim konuşmaya çalıştım. Ben=B apaçi=A çocuk=Ç

B: Selamun aleyküm bi durum mu var beyler
A: Aleykümselam senlik bi durum yok bilader
B: Çocuğu niye ağlattınız kardeş ayıp değil mi küçük çocuk. Kardeşim senle sıkıntıları ne bunların.
Ç= Abi benden para istiyolar ama sadece minibüs param var verirsem eve gidemem evim uzak.
B= Kaç para istiyosanız ben vereyim çocuğu bırakın
A= bak bak kurtarıcı mısın la sen muallak
B= lan giberim senin ananı puşt dedim kafayı vurdum...

O anda beni yatırıp tekmelediler son tekmeden sonra sanki böğrümde ilk defa hissettiğim bi acı vardı. Elimi acıyan yere zütürdüm kan vardı. Yavaş yavaş üşümeye başladım gözlerim kapanıverdi...

Gözümü açtığımda hastanede falan değildim. Ambulansa anca bindiriliyodum. Yanımda bi arkadaşım refakat etmek için geldi saolsun. Bilincim hafif açıktı. Ambulanstaki hemşire kan grubumu sordu. Düşündüm... neydi dıbına koyim lan benim kan grubum. O anda düşünemedim. Ama sonra nasıl olduysa kapıdan indirilirken A Rh - dedim...

Direk acile aldılar. Fazla sokamamış bıçağı gibtiğimin salağı. Hastanede 1-2 gün kaldım. Yemekler çok tuzsuzdu. Her sabah uyandığımda ağzımda tak gibi bi tat olması. Alışagelindik durumlar değildi.

Odama bi hemşire sandığım kız girdi. Meğer stajiyermiş. Geçmiş olsun dedi durumumu sordu. Olayın nasıl olduğunu sordu. Ve "gerek abinle gerek kendi başına çok iyi işler başardın." Dedi. Allah Allah bu kız abimin icraatlarını nerden duydu acaba???

Duvara yazmıyorum değil mi kardeşlerim bir yaşam belirtisi bi nefes verin. *

Bir çay molası verip geliyorum kardeşlerim

Rezerved

Bunları nerden biliyorsun diye sordum. Sizin aşağı mahallenizde oturuyorum dedi. Hani şu üç buçuk tekinin mahallesi. Aslında gözden kaçmayacak bir güzelliği vardı. Ama pek kızlara hevesim yoktu. Mahalledeki kızların bile yarısını tanımazdım. 1-2 saat konuştuk. Odaya abim girdi. Durumumu sordu. Hadi taburcu oluyorsun dedi. Kızcağız bana acı bi bakış attı. Gitme kal der gibi.

Abimden izin istedim. Kıza dedim telefonun var mı (o zaman herkeste telefon yok aq nerde o bolluk). Var dedi. Gülümsedim numarasını istedim verdi. Bu arada ismimi söylemedim kusura bakma dedim. Ben MERT. Ben de Leyla dedi.

içimde kelebekler uçuşuyodu. ilk defa aşık oluyodum. Garip bir histi açıkçası. O anı hatırladıkça halâ aynı duyguyu hissederim. Hastane işlemlerini hallettik ve taburcu oldum. Mahalleye girdim havası aynıydı...

Mahalleye girdim o huur çocukları yine torba tutmaya başlamış. Bu sefer kökten bitirecektik. Büyük çaplı bi hareket yapcaktık. Bu sefer grup grup yerine topyekün saldıracaltık. Yarın için okulun orda buluşuruz dedik ve evlere dağıldık.

Sabah olmuştu. Herkes saat 4 gibi dediğimiz yerde toplandı. 32 kişiydik. Abim herkese sopa verdi. Belinde emanet olan da vardı. Ben de kelebek vardı. Halâ o kelebek yanıbaşımda durur. Abimin belinde silah vardı. Başladık yürümeye ama öyle böyle değil. Önümüze gelen çekiliyo. Önünden geçtiğimiz esnaf kepenk kapıyor. Ve sonunda kimisi için her şeyin bittiği kimisi için her şeyin yeni başlayacağı yere vardık

Başladık kavga etmeye. Karşımdaki bana bıçak çekince ben de ona çektim. Saplayacakken ani bi hareketle kendimi ger attım ve o kötü hareketi yaptım. Çocuğu kalçasından bıçakladım. O an karşımdan biri daha sustalı bıçakla üstüme mahşerin 4 atlısı gibi geliyor...

Gözümü kapadım ve sonumun gelmesini bekledim. Kendimi sıkmıştım hayatım gözümün önünden geçti. Bi günaha daha girmiştim. Nasıl hesap verecektim diye düşünürken bi ses duydum. Taaaakkk

Bir de çığlık sesi çocuğa baktım yerde. Sesin geldiği yere baktım abim bana doğru gülüyodu. Kardeşlerimm kim diyebilirdi ki o abimin son gülüşü diye.

Ben de ona bakarken 3 el ateş edildi. O karasakallı renkli kişilikli güleryüzlü abimin yüzünü acı bir ifade vardı. O an hiç gitmiyo gözümün önünden. Hatırladıkça kötü oluyorum.

Abiiii diye bağırarak üstüne gittim yere düşerken yakaladım yüzüstü kucağıma düştü. Sırtında 3 tane mermi vardı. O an kavga durdu herkes bakıyodu. Alperen abi kaçan huur çocuğunu kafasından vurdu... Abim kollarımdaydı. Titriyodu. Ölümün soğukluğu vücuduna gelmişti. Artık yoktu. Beni kollayan dağ gibi abim yoktu. 17 yaşındaki bir çocuğa fazlaydı bunlar...

Kardeşlerim ses verin duvara yazmıyorum umarım.

O andan sonra 1 sene kimseyle tek kelime konuşmadım. Abimin cenazesinden sonra kendimi odaya kapattım. Pgibolojim alt üst olmuştu babam annem perişandı. Beni görünce daha bi perişan oluyorlardı. Ama elimde olan birşey değildi. Odama kadar doktor bile getirdiler. Ama benden çıt çıkmıyordu. Ağzımı bıçak açmıyordu. Kardeşim geliyodu yanıma 10 yaşındaydı ama o da çok üzüldü abime. Beni sevdiğinden daha fazla severdi abimi. O da beni örnek alıyordu. Susuyordu.

Çocuğu bıçakladın da içerde yatmadın mı diyeceksiniz. Abimin bana geride bıraktığı en iyi şey dostlarıydı. Alperen abi zaten cinayetten yatacaktı. Benim suçumu da üstüne aldı sağolsun. Belki o olmasaydı ben bu hikayeyi size yazamıyor olacaktım.

ilaçları kullanıyordum ama faydası yoktu. 18 yaşıma girmiştim. Soğuk bi kış günüydü 21 ocak gününü hiç unutmam. 18ime girdikten 1 gün sonra. ilaçlar bitmişti. Ama ben halâ konuşmuyordum. O gün bi uyudum. Rüyama abim girdi...

Yazmıyosun baba devam

Selamun aleyküm dedi. Konuşmadım içimden aleyküm selam dedim. Ne o merdom dedi. Benim selamımı da almaz oldun dedi. Abi dedim sarıldım. Sen gittin böyle oldum dedim. Demek beni suçluyosun dedi. Zoruma gitti çok. Bak koçum dedi. Şimdi ben sensin dedi. Benim yerimi doldur dedi. Ama elini ayağını çek o işlerden evde yokluğumu. Alının teriyle para kazan dedi. Küçük kardeşimize örnek ol sen susarsan o da susar. Yoksa sana hakkım helal değil dedi. Abi diyebildim sadece. Ve kalktım. Abim haklıydı. Artık Mert yeni bi Mert olacaktı.

O günü düşünerek geçirdim. Sabah erkenden kalktım. Annemin kahvaltıyı hazırlamasını bekledim. Herkese günaydın dedim. Milletin suratında bi şaşkınlık ifadesi vardı. Babam kalktı sarıldı falan. Adamın dibidir babam kral adamdır. Yemeğimi yedim sigaramı içtim 1 seneden sonra zehir gibi geldi. Ama derdime ortak oydu. Annem geldi. Merdom dedi. Leyla her gün gelip seni sordu 1 sene boyunca dedi. Bu kızı elimden kaçırmamam lazımdı.

Okulun oraya çıktım arkadaşlarla hasret giderdik. Derken benim aklıma Leyla geldi. Arkadaşlara anlattım. Ciddi düşünüyon mu falan dediler. Evet dedim. Tamam sıkıntı yok dediler. Bi sigara yaktım aşağı mahalleye indim. Köşede tuttular. Yemin ederim dedim bi intikam almaya kalksam mahallenizi uçururum dedim. Sustular bıraktılar. Leylaya mesaj attım inanamadı ben olduuğuma.

KARDEŞLERiM HiKAYENiN BiTMESiNE AZ KALDI DEVAM EDEYiM Mi YARINA DA BIRAKAYIM MI