Evet beyler bu başlıkta bu illetin bize aksiyon yaşattığı zamanlara dönmek istiyorum. Lise zamanı 2.sınıfta gerek ortamdan gerek ergenlikten bende başladım bu illete. Bizim lise de deli mi deli ters mi ters dediğim dedik bir müdür yardımcısı vardı ismi Ersin di. Yolda gören yolunu değiştirir okulda her sabah ona yakalanmamak için bin bir dua edilirdi. Ben mukaatsız bir öğrenci olduğumdan fazla denk gelmezdim onla. Neyse günün birinde tuvalete girdim sigara içmek için bir girdim içeriye bizim yüksek sınıflardan içtiği sigara kadar boyu olan deli hikmet sigarasını bitirmiş ellerini yıkayıp dışarı çıkmıştı. O dışarı çıktıktan sonra bende sigara mı yaktım yanda da arkadaşlar var. Küçücük tuvalette 2 dakika ayak üstü muhabbet açtık konuşuyoruz. O anda zil çaldı gürültüden ayak sesi felan duymamıştık. Birden kapı açıldı karşımızda Ersin o salisede yanan izmariti pantolonun cepine attım. Hoca hadi zil çaldı duymadınız mı dedi. Duyduk hocam gibi cılız bir ses çıktı benden 5 saniye kadar daha bekledim. Hoca hadi çıkın tuvalletten dedi. O an kumaş pantolonum alev almaya başladı ananı gibeyim ananı gibeyim nidaları eşliğinde su atın lan banaa diye bağırmaya başladım Hoca çeşmeden avcuna su doldurup avcundaki suyu üzerime boşalttı. Sonuç olarak Ersin ailemi çağırdı. Bacağıma mı üzülsem yoksa ailemin öğrenmesine mi bilemedim. O günü hayatımın kötü günleri arasına ekledim.